Δυστυχώς ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τον Θεό, σαν κοινωνία βιώνουμε μια κρίση ηθική, μια έκπτωση πνευματική».
Αυτά δηλώνει, με συνέντευξή του στην «ΕτΔ» ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος-Φαναριοφερσάλων Τιμόθεος, σχολιάζοντας όσα βιώνει η ανθρωπότητα με τους πολέμους και τις πανδημίες.
Σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Ποιμενάρχης εκφράζει τη λύπη του γιατί «οι τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες έχουν γίνει εθνικιστικές και δεν αγωνίζονται για την ειρήνη στην περιοχή». Για το αν βιώνουμε ...τα ύστερα του κόσμου, ο Σεβασμιότατος μάς καλεί «να ζήσουμε εν Χριστώ και ευαγγελικά την καθημερινότητά μας και να μην απασχολούν τα έσχατα».
Μιλά γι’ αυτά που μας δίδαξε η πανδημία, τονίζει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ιερέων του είναι εμβολιασμένοι, ότι «η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει άποψη σε ιατρικά θέματα», ενώ για τις ...επιπτώσεις του κορονοϊού στα ταμεία της Μητρόπολης, αυτές αντιμετωπίστηκαν χάρη στις συνδρομές και στη στήριξη του κόσμου.
Η σχετική συζήτηση μαζί του έχει ως εξής:
ΕΡ.: Σεβασμιότατε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω τη συζήτηση από τις δυσάρεστες εξελίξεις και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μας λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι εξελίσσεται ένας πόλεμος στη γειτονιά μας, με δυσάρεστες συνέπειες. Και μπορεί οι πολιτικοί να παίζουν τα παιχνίδια τους, αλλά και οι δύο Εκκλησίες, της Ρωσίας και της Ουκρανίας, δεν δείχνουν πρόθυμες να αγωνιστούν για την επιβολή της ειρήνης.
ΑΠ.: Σίγουρα οι εξελίξεις στην Ουκρανία είναι πολύ λυπηρές. Χάνονται άνθρωποι, οικογένειες, νέοι άνθρωποι, παιδιά φεύγουν από τα σπίτια τους, από τις εστίες τους, στον βωμό κάποιων συμφερόντων οικονομικών, ενεργειακών, ιμπεριαλιστικών. Το χειρότερο δυστυχώς είναι πως οι τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες έχουν γίνει εθνικιστικές και δεν βοηθούν την κατάσταση. Δεν ξέρω πραγματικά τι παιχνίδια παίζονται και πού θα καταλήξει αυτό. Θα υπάρξει διαμελισμός της Ουκρανίας; Πώς θα μοιραστεί η οικονομική πίτα; Είναι οδυνηρό, γιατί πρόκειται για λαούς της ίδιας φύτρας. Είναι ανησυχητική αυτή η εθνικιστική έξαρση που σημειώνεται παντού στον πλανήτη.
ΕΡ.: Κάποιοι με αφορμή τα όσα βιώσαμε με την πανδημία του κορονοϊού, αλλά και την πρόσφατη εξέλιξη των πολεμικών συγκρούσεων στη Ρωσία, ανατρέχουν σε παλιές προφητείες και λόγια Αγίων και ούτε λίγο, ούτε πολύ, δηλώνουν ότι «βιώνουμε τα ύστερα του κόσμου». Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ.: Το θέμα των εσχάτων δεν το γνωρίζει κανείς. Όπως ο Κύριός μας, μας δίδαξε -και το καταγράφει το κατά Ματθαίον Ιερό Ευαγγέλιο- την ώρα εκείνη, ούτε οι άγγελοι του Θεού δεν γνωρίζουν, πόσο μάλλον όλοι εμείς που θέλουμε να κάνουμε τους σύγχρονους προφήτες. Δεν κοιτάζουμε πώς θα ζήσουμε εν Χριστώ και ευαγγελικά στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας, πώς οι πράξεις μας θα είναι κατά Χριστόν και μας απασχολούν τα έσχατα; Τι νόημα έχει αυτό το πράγμα; Όταν αφήνεσαι στον Θεό, ζεις εσχατολογικά την παρουσία του Θεού στη ζωή σου, δεν σε απασχολούν αυτά τα θέματα, ούτε έχει νόημα να ερμηνεύσεις τα παλιά κείμενα.
ΕΡ.: Φοβάστε ότι μπορεί να ξεκινήσει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος;
ΑΠ.: Όλοι μας πρέπει να προσευχόμαστε, να μη μιλάμε για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί θα είναι όλεθρος. Γιατί αυτό το οποίο ζήσαμε με την πανδημία, παγκόσμιος πόλεμος δεν ήταν; Σε όλη την οικουμένη πέθαιναν άνθρωποι, χάθηκαν ζωές και δεν μπορούσαμε να αναχαιτίσουμε αυτό το δράμα, τον φτιαγμένο -μέσα στα εργαστήρια- ιό.
ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ
ΕΡ.: Η πανδημία του κορονοϊού οδεύει προς το τέλος της και είναι μία ευκαιρία να κάνουμε έναν απολογισμό. Εκτιμάτε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να πήγαιναν καλύτερα τόσο από την οργανωμένη Πολιτεία όσο και από την κοινωνία. Γίνανε λάθη;
ΑΠ.: Είναι εύκολο να κάθεσαι στην καρέκλα και να κρίνεις τους άλλους, όταν όμως έχεις μπροστά σου το πρόβλημα και ακόμη δεν το έχεις κατανοήσει, καλύτερα να είμαστε φειδωλοί στην κρίση μας. Ακόμη και οι επιστήμονες δεν γνώριζαν πώς θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Εκεί που είναι όλα καλά, κάνει ένα γύρισμα στα πνευμόνια σου ο ιός, σε βρίσκει στο αδύνατο σημείο και δημιουργούνται θλιβερά φαινόμενα. Για παράδειγμα, με τη χιονόπτωση στην Αθήνα και κυρίως μέσα στην Αττική Οδό, λένε ότι έπρεπε η εταιρεία να μην επιτρέψει την κίνηση των οχημάτων ή να υπήρχε υποχρεωτική αργία. Αυτό δεν έκανε η Πολιτεία με το λοκντάουν; Κι όμως υπήρχαν επικρίσεις. Βλέπετε που δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι; Ας αναλάβουμε αυτό που αναλογεί στον καθένα μας, με τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά μας έναντι του εαυτού μας και των άλλων και να βαδίζουμε στον δρόμο του Κυρίου.
ΕΡ.: Διάφορες συνωμοσιολογίες αναπτύχθηκαν και στην εποχή της πανδημίας του κορονοϊού. Κάποιοι επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν προς ιδίον όφελος τις θέσεις κάποιων ιεραρχών, που ήταν διστακτικοί στα προτεινόμενα μέτρα των επιστημόνων και της Πολιτείας. Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ.: Η Εκκλησία, οι ναοί μας είναι ένας χώρος συγκεντρώσεως ανθρώπων χριστιανών, οι οποίοι θέλουν να λατρέψουν τον Θεό τους, ελεύθερα και αβίαστα. Ακολουθήσαμε τους σχετικούς περιορισμούς των επιστημόνων και φυσικά δεν αλλάξαμε τον μυστηριακό χαρακτήρα της Εκκλησίας, τη Θεία Κοινωνία. Μιλάμε για την πεμπτουσία που είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού. Έτσι μεταδίδεται η χάρις και ο αγιασμός. Το σώμα και το αίμα του Χριστού δεν μεταδίδει ασθένειες και ιούς. Βεβαίως πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά αυτό το οποίο έφερε η πανδημία, την απομάκρυνση μεταξύ μας, το θέμα της μάσκας, της τηλεργασίας, του εμβολιασμού και του ελέγχου του ανθρώπου. Να τα αξιολογήσουμε, αλλά να μην τα δαιμονοποιούμε.
ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΑ
ΕΡ.: Σε τι ποσοστό είναι εμβολιασμένοι οι ιερείς της Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων;
ΑΠ.: Οι ιερείς μου είναι εμβολιασμένοι περίπου στο 85%. Δεν είχαμε προβλήματα, δόξα τω Θεώ, με αρνητές ιερείς. Απλά κάποιοι από τους νέους μας κληρικούς, συνειδητά δεν εμβολιάστηκαν για τον μοναδικό λόγο που αφορά στην τεκνοποιία. Αν κι αυτό πλέον έχει καταρριφθεί. Κάποιοι άλλοι αντιμετώπιζαν πρόβλημα με αυτοάνοσα, άλλοι με άλλες ασθένειες. Με πολύ καλή διάθεση και συνεργασία και με φόβο Θεού και με αγάπη στον άνθρωπο, όλα εξελίσσονται ομαλά στη Μητρόπολή μας. Οι πιστοί μας, παρακολουθούσαν κανονικά τις ιερές ακολουθίες. Σε αυτό βοηθά το γεγονός ότι οι ναοί μας είναι πολύ μεγάλοι σε χωρητικότητα.
ΕΡ.: Γιατί η Εκκλησία θα πρέπει να έχει άποψη σε ιατρικά θέματα;
ΑΠ.: Δεν έχει καμία δουλειά ο πνευματικός σε θέματα του ιατρού. Με ρώτησαν πάρα πολλές φορές αν έκανα το εμβόλιο, αλλά δεν απάντησα, για να μην τους υποβάλλω σε σκέψεις, να μην πουν ότι «αυτό κάνει ο Δεσπότης, αυτό πρέπει να κάνω κι εγώ». Τους έλεγα «συζητήστε με τον προσωπικό σας ιατρό, δεν έχουμε καμία δουλειά εμείς αυτά τα πράγματα».
ΕΡ.: Προφανώς όλο το διάστημα της πανδημίας του κορονοϊού και των περιορισμών, υπήρξε μικρή προσέλευση πιστών στους ναούς και κατά συνέπεια τα οικονομικά των Μητροπόλεων επλήγησαν σε μεγάλο βαθμό. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το πρόβλημα, δεδομένου ότι αυξήθηκαν και οι ανάγκες σας;
ΑΠ.: Ήταν ένα πολύ δύσκολο θέμα, το οποίο με τη χάρη του Θεού το διαχειριστήκαμε μία χαρά. Το Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεώς μας, εκτός από την κατ’ έτος φιλανθρωπία, την οποία έκανε με τον έρανο της αγάπης και τις διάφορες προσφορές των χριστιανών μας, είχε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει σχετικά προβλήματα από το απόθεμά της. Για παράδειγμα, όταν επλήγη ο Νομός Καρδίτσας και η επαρχία των Φαρσάλων από τον «Ιανό», δαπανήσαμε 80.000 ευρώ για να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που μας είχαν ανάγκη, σε θέματα διατροφής, ένδυσης, βοηθήσαμε τα νοικοκυριά να αποκτήσουν ξανά κρεβάτια, στρώματα, ηλεκτρικές συσκευές, αγοράσαμε πάρα πολλούς αφυγραντήρες, διότι δημιουργήθηκε τεράστιο πρόβλημα στα σπίτια τους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι αντίκρισα, όταν μπήκα σε σπίτια και είδα την κατάσταση. Στην αποστολή αυτή, μας βοήθησαν πάρα πολύ Ιερές Μητροπόλεις, ακόμη και από την Αμερική. Έτσι από το Φιλόπτωχο Ταμείο δεν χάθηκε μεγάλο ποσό και μπορέσαμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας. Με τη δυνατότητα που μου δίνετε σήμερα, να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους που στέκονται δίπλα μας και μας βοηθούν.
ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΗ - ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΕΡ.: Το τελευταίο διάστημα στην επικαιρότητα κυριαρχούν ζητήματα που σχετίζονται με την έξαρση της εγκληματικότητας, τη σεξουαλική βία και την πολύ κακία. Όλες αυτές οι δυσάρεστες καταστάσεις είναι αποτέλεσμα ψυχικών προβλημάτων που ανέδειξε ο εγκλεισμός της πανδημίας, βιώνουμε μια κρίση αξιών σαν κοινωνία, έχουμε απομακρυνθεί από τον Θεό; Τι συμβαίνει;
ΑΠ.: Υπάρχει μια έκπτωση πνευματική. Ο Χριστός μάς ελευθέρωσε και μας έδωσε εξουσία και δύναμη για να τη χρησιμοποιήσουμε για την καλυτέρευση της ζωής μας και για την πρόοδό μας και όχι για τη μιζέρια. Βγαίνω έξω και περπατάω και βλέπω όλες αυτές τις αλλοπρόσαλλες καταστάσεις. Στην πλατεία όλα τα καφέ είναι γεμάτα από νέους ανθρώπους που δεν εργάζονται. Προχθές είπα σε μια πολιτικό μας: Σταματήστε τα επιδόματα. Δημιουργούμε μία στρατιά ανθρώπων που αρέσκονται σε πολύ λίγα πράγματα, χωρίς να αγωνιούν για το μέλλον, χωρίς να κουραστούν για να επιτύχουν κάτι στη ζωή τους. Και μετά στενοχωριόμαστε γιατί οι νέοι μας, οι επιστήμονες, οι οποίοι έχουν απαιτήσεις και αξιώσεις από τη ζωή τους, πάνε στο εξωτερικό. Βλέπετε πόσο άσχημα έχουμε δομήσει τη ζωή μας. Κι αυτό γιατί λείπει το πνεύμα του Χριστού, το πνεύμα της Εκκλησίας. Ξέρετε πόσους έχω κηδέψει απο κορονοϊό, αλλά οι συγγενείς τους δεν συγκινήθηκαν να προσέξουν τον εαυτό τους και τον διπλανό τους. Μια πλεονεξία έχει καταλάβει τον κόσμο, η οποία σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο είναι ειδωλολατρεία. Δεν υπάρχει το πνεύμα του Θεού, αλλά υπάρχει το πνεύμα της ύλης μέσα στη ζωή μας. Σαφώς η κρίση είναι ηθική.
ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΕΡ.: Σε ορισμένες από τις παραπάνω περιπτώσεις, πρωταγωνιστές ήταν άνθρωποι που φορούσαν ράσα. Πόσο σας προβληματίζει αυτή η κατάσταση και τι μπορεί να κάνει η Ιεραρχία, προκειμένου να έχουμε καλύτερους κληρικούς. Δηλαδή όσοι γίνονται ιερείς, να θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία και όχι να λύσουν το βιοποριστικό τους πρόβλημα.
ΑΠ.: Πολύ σωστά. Ας τα βάλουμε σε μία σειρά. Το πρώτο που θα πρέπει να πούμε είναι ότι και οι κληρικοί μας είναι άνθρωποι. Ο επίσκοπος πρέπει να έχει κοντά του τον κληρικό, να τον δοκιμάσει, να τον διδάξει, να τον προετοιμάσει, να τον ελέγξει. Με τη χάρη του Θεού το προσπαθώ πάρα πολύ. Καλούμαστε, λοιπόν, εμείς οι επίσκοποι, όταν πρόκειται να χειροτονήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, να τους προετοιμάσουμε, να τους παιδαγωγήσουμε μετά Χριστόν για να γίνουν όσο γίνεται καλύτεροι κληρικοί. Μεγάλο ρόλο στον κάθε υποψήφιο κληρικό, παίζει και ο πνευματικός του, ο οποίος πρέπει να είναι ένας συγκροτημένος άνθρωπος, να έχει μια γνώση πνευματική, κατά Χριστόν γνώση, αλλά και τη γνώση της επιστήμης. Από τις αρχές του μνημονίου και μετά, και στην Εκκλησία, όπως και σε όλη τη δημόσια διοίκηση, υπάρχει μία δυσκολία στο να μπορεί να διοριστεί αμέσως ένας κληρικός. Αυτό έχει τα αρνητικά του και τα θετικά του. Δεν είναι πλέον δεδομένο ότι με το που θα γίνεις κληρικός θα πάρεις και μισθό. Τουλάχιστον στη Μητρόπολή μας πρέπει να περάσει μία τετραετία, για να συμβεί αυτό, γιατί έχω αρκετούς άμισθους κληρικούς. Ακόμη, η Πολιτεία σχετικά με την εκκλησιαστική εκπαίδευση έχει συνεργαστεί πολύ στενά μαζί μας και αποφάσισε ότι για να μπορείς να μισθοδοτηθείς ως κληρικός, πρέπει να έχεις τελειώσει μία σχολή διετούς φοιτήσεως, τη Σχολή Μαθητείας Υποψήφιων Κληρικών (ΣΜΥΚ), ή να έχεις τελειώσει μια ανώτατη σχολή. Αν δεν έχεις πτυχίο σε ένα από τα δύο εκπαιδευτικά αυτά ιδρύματα, δεν μπορείς να έχεις μισθό. Μπορείς όμως να χειροτονηθείς. Ένα άλλο στοιχείο, το οποίο πλέον εισήχθη μέσα στον χώρο των απαραίτητων δικαιολογητικών για να χειροτονηθεί κάποιος κληρικός, είναι και η εξέτασή του από ψυχολόγο-ψυχίατρο. Εμείς οι επίσκοποι δεν είμαστε για να διακονούμε τον λαό, αλλά τους κληρικούς και οι κληρικοί με τη σειρά τους τον λαό. Στη Μητρόπολή μας έχουμε 231 ενορίες και 200 κληρικούς. Σκεφτείτε πόσο πρέπει να αναλώνομαι για αυτούς τους 200 ανθρώπους, να τους δω, να μιλήσουμε για να βγάλουν από μέσα τους πράγματα, που έχουν ανάγκη όπως όλοι οι άνθρωποι. Δόξα τον Θεό όμως, είμαστε καλά δόξα, είμαι ευχαριστημένος.
ΓΙΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΕ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ;
ΕΡ.: Και στην περίπτωση της πανδημίας, αλλά και τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία όπου χάνονται αθώες ζωές, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί «γιατί τα επιτρέπει να γίνονται όλα αυτά ο Θεός». Τι του απαντάτε;
ΑΠ.: Εγώ ήθελα να ρωτήσω αν σε αυτό το ερώτημα, βάλαμε ποτέ στο ερώτημα «γιατί άνθρωπε»! Ο Θεός είναι πνεύμα, άρα μας έδωσε κάτι που είχε. Μας έδωσε 4 χαρακτηριστικά, το αυτεξούσιο, την ελευθερία δηλαδή, το κοινωνικό, να μπορούμε να επικοινωνούμε με τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος και μεταξύ μας, το κυριαρχικό, να κυριαρχούμε στη φύση και στα πράγματα και το τέταρτο τη βούληση. Μάλιστα ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας, έρχεται και μας λέει ότι «ο άνθρωπος καλήν χρήσιν του αυτεξουσίου του ποιούμενος, οδηγείται στο καθ’ ομοίωση. Γιατί δεν φτάνει μόνο το κατ’ εικόνα, πρέπει να περάσουμε και στο καθ’ ομοίωση. Πήραμε την εικόνα του Θεού, τώρα πρέπει να του μοιάσουμε κιόλας. Αυτό το οποίο συντελεί στο να μοιάζουμε στον Θεό, το αυτεξούσιο που είναι η ελευθερία μας, να κάνουμε δηλαδή ό,τι θέλουμε εμείς, το καταστρατηγούμε, κάνουμε τα αντίθετα πράγματα. Τώρα οι πόλεμοι είναι ένα γεγονός που το δημιουργεί ο άνθρωπος. Ο Θεός βεβαίως έχει τη δύναμη να τα σταματήσει, αλλά ο Θεός επεμβαίνει σε ανθρώπους, οι οποίοι τον αποζητούν όχι με λόγια, αλλά με έργα, με τις πράξεις τους, με την κατά Χριστόν ζωή τους. Η ασθένεια είναι ένα μεταπτωτικό φαινόμενο, που την πτώση όμως δημιούργησε ο άνθρωπος. Ο Θεός μάς δημιούργησε και μας έβαλε μέσα στον παράδεισο της τρυφής και μας έκανε δυνάμει αθάνατους. Από τη στιγμή όμως που παρακούσαμε το θέλημα Του, επήλθε ο θάνατος στη ζωή του ανθρώπου. Βέβαια εν Χριστώ, παύει να υπάρχει ο πνευματικός θάνατος, υπάρχει μόνο ο βιολογικός θάνατος, για να περάσουμε εκ του θανάτου στη ζωή, στην αιωνιότητα της Βασιλείας της Αγίας Τριάδος. Αυτά λοιπόν ο άνθρωπος δεν θέλει να τα δει. Οι άνθρωποι έχουν λήθη στη ζωή τους, λησμονούν. Έρχεται η μεγάλη Σαρακοστή, ευκαιρία για να μετανοήσουμε, να ταπεινωθούμε, να γιορτάσουμε τα παθήματα του Κυρίου, να βρεθούμε και εμείς μαζί του, να σταυρώσουμε τα πάθη μας, τις κακίες μας, να αναστηθούμε, να χαρούμε τη ζωή του Χριστού. Δυστυχώς οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα εφήμερα.
Αναπαύτηκα με Νεκτάριο, χαίρομαι με Παΐσιο
ΕΡ.: Τον τελευταίο χρόνο γυρίστηκε μία κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο «Ο άνθρωπος του Θεού», αφιερωμένη στη ζωή του Αγίου Νεκταρίου, ενώ εξελίσσεται μία τηλεοπτική σειρά για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου. Και οι δύο αυτές παραγωγές έτυχαν μεγάλης αποδοχής από το κοινό. Πώς το ερμηνεύετε;
ΑΠ.: Είδα την ταινία «Ο άνθρωπος του Θεού» και επειδή έχω διαβάσει πάρα πολλά για τον Άγιο Νεκτάριο, μέσα μου αναπαύτηκα και ικανοποιήθηκα από το αποτέλεσμα που βγήκε. Επίσης έχω δει τα δύο πρώτα επεισόδια για τον Άγιο Παΐσιο στην τηλεόραση. Έχω διαβάσει πάρα πολύ για τον ίδιο και για τον Άγιο Αρσένιο, τον Καππαδόκη. Να σημειώσω ότι στην Κέρκυρα το 1958 ο Άγιος Παΐσιος προχώρησε στην πρώτη εκταφή των οστών του Αγίου Αρσενίου και μάλιστα όπως το περιγράφει ο ίδιος ο Άγιος στο βιβλίο του, ήταν μία μέρα βροχερή. Πήρε τα μεγάλα οστά του Αγίου, αλλά δεν μπορούσε λόγω της βροχόπτωσης να πάρει τα μικρά. Εγώ είμαι Κερκυραίος και με τον μακαριστό γέροντά μου, τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Τιμόθεο, είχαμε επανειλημμένως επισκεφθεί τον Άγιο Παΐσιο και στο κελί του στην Παναγούδα και στη Σουρωτή. Εκεί μας είχε κάνει κι ένα σχεδιάγραμμα και το επιβεβαιώσαμε με το ταφολόγιο του Δήμου Κερκυραίων, γιατί όπως γνωρίζετε ο Άγιος Αρσένιος ετάφη μετά την Κοίμησή του στο Δημοτικό Κοιμητήριο της Κέρκυρας. Το διερευνήσαμε τότε πολύ, εξετάσαμε το σχέδιο του Αγίου Παϊσίου και προχωρήσαμε σε δεύτερη εκταφή. Έχω μάλιστα κι ένα μικρό απότμημα από το δαχτυλάκι του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου, προς ευλογία και αγιασμό.
Σχετικά με την τηλεοπτική σειρά, επειδή έχω διαβάσει αρκετά τη ζωή του Αγίου, θεωρώ πως πραγματικά τα γεγονότα εξελίσσονται όπως περιγράφονται στα βιβλία του Αγίου Αρσενίου και του Αγίου Παϊσίου. Η τηλεόραση είναι ένα ψυχαγωγικό μέσο, κάνει αγωγή στην ψυχή, αυτή είναι η έννοια της λέξεως. Εφόσον υπάρχει ανταπόκριση του κοινού αυτό είναι ευχάριστο, ειλικρινά με χαροποιεί, αρκεί οι άνθρωποι σήμερα να μπορούν να διδαχτούν. Και μεις όταν ήμασταν νέοι και πηγαίναμε στα κατηχητικά δεν βλέπαμε ταινίες με τη ζωή των Αγίων και διδασκόμασταν; Τι διαφορά έχει εκείνο από τούτο, δεν μπορώ να το καταλάβω. Το σωστό όμως είναι η μυθοπλασία, να δημιουργήσει την ανάγκη στον κόσμο να μελετήσουν τα σχετικά βιβλία των Αγίων, να τα ζήσουν εμπειρικά.
Συνέντευξη στον Γιώργο Ρούστα
