Συνέντευξη:
Γιώργος Μακρής
Θα ψηφίσει – επί της αρχής - τη συμφωνία κυβέρνησης – θεσμών (εφ’ όσον φυσικά υπάρξει), δηλώνει ο βουλευτής Λάρισας με το «Ποτάμι», τομεάρχης Υγείας του κόμματος κ. Κώστας Μπαργιώτας σε συνέντευξή του προς την «Ε».
«Ακόμη και μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από την ολέθρια επιλογή της εξόδου» ξεκαθαρίζει και επιρρίπτει ευθύνες στις κυβερνήσεις τόσο του κ. Σαμαρά όσο και του κ. Τσίπρα πως με την πολύμηνη καθυστέρηση έκαναν τον «λογαριασμό» των – αντιλαϊκών, εισπρακτικών - μέτρων «πολύ βαρύτερο».
Στη συνέντευξή του ο κ. Κ. Μπαργιώτας αποκαλύπτει τις πρώτες εντυπώσεις από την 4μηνη θητεία του στη Βουλή, κρίνει τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οριοθετεί τις προϋποθέσεις με τις οποίες το «Ποτάμι» θα μπορούσε να συμμετάσχει σ’ ένα κυβερνητικό σχήμα, τοποθετείται στα σενάρια για την ανασύσταση του λεγόμενου «μεσαίου χώρου» - μεταρρυθμιστικού κέντρου και μιλά για το ΕΣΥ και τα νοσοκομεία της Λάρισας.
* Αυτονόητη η πρώτη ερώτηση: θα ψηφίσετε τη συμφωνία (αν κι εφόσον φυσικά υπάρξει), όποια κι αν είναι; Θα πειθαρχήσετε δηλαδή στη «γραμμή» που έχει ανακοινώσει δημόσια ο πρόεδρος του κόμματός σας κ. Σταύρος Θεοδωράκης;
- Δεν πρόκειται περί γραμμής ή πειθαρχίας. Πρόκειται περί συνέπειας. Το Ποτάμι ιδρύθηκε και συγκροτήθηκε διακηρύσσοντας πως δεν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα μακριά από την Ευρώπη. Με αυτό δεδομένο η υπερψήφιση –επί της αρχής- μιας συμφωνίας που κατοχυρώνει την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ και στην Ευρώπη είναι πράξη συνέπειας προς τις αρχές που πρεσβεύει το κόμμα μας. Απέναντι στις δυνάμεις που επιθυμούν την έξοδο, στο εξωτερικό και το εσωτερικό, στο λεγόμενο λόμπυ της δραχμής και τις ιδεοληψίες ορισμένων, η στάση μας είναι καθαρή. Πιστεύουμε πως ακόμη και μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από την ολέθρια επιλογή της εξόδου.
* Η συμφωνία, όμως, είναι βέβαιο ότι θα περιλαμβάνει και επώδυνα μέτρα. Δεν φοβάσθε ότι θα σας χαρακτηρίσουν «μνημονιακό», ότι θα έχετε πολιτικό κόστος καίτοι βουλευτής μόλις τεσσάρων μηνών;
- Δεν αποδέχομαι τη διχαστική λογική μνημόνιο – αντιμνημόνιο. Ούτε τη λογική του «πολιτικού κόστους». Δεν νομίζω πως υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις για την έξοδο από την κρίση. Δεν νομίζω πως υπάρχει σοβαρός, υπεύθυνος πολιτικός που μπορεί να κρύβεται στα δύσκολα. Σήμερα, στα πρόθυρα ενός νέου επώδυνου μνημονίου, μιας συμφωνίας έστω, συντρίβεται ο αριστερός αντιμνημονιακός λαϊκισμός, ακριβώς όπως συνετρίβη το 2012 ο αντίστοιχος δεξιός λαϊκισμός των Ζαππείων. Καταρρέουν οι ψευδαισθήσεις, που εντέχνως καλλιεργούσαν οι λαϊκιστές, οι θεωρίες συνωμοσίας και οι δημαγωγικές κορώνες περί σκισίματος των μνημονίων. Ειδικά για την αριστερά πιστεύω πως η επιλογή της διχαστικής «αντιμνημονιακής» ρητορικής θα αποδειχτεί ένα σφάλμα ανάλογο του «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Ήδη, το αντιμνημονιακό κρυφτούλι οδηγεί για μια ακόμη φορά τον ελληνικό λαό στο ταμείο. Η συμφωνία περιλαμβάνει, όπως ήταν αναμενόμενο και προδιαγεγραμμένο, αντιλαϊκά εισπρακτικά μετρά, που πολύ φοβάμαι, η πολύμηνη καθυστέρηση τόσο της κυβέρνησης Σαμαρά όσο και της κυβέρνησης Τσίπρα τα έκανε πολύ βαρύτερα. Αν αντί των καραμπουζουκλίδικων αντιμνημονιακών υπερβολών, τα παλιά πολιτικά κόμματα -δεξιά, κεντρώα και αριστερά- είχαν βρει το θάρρος και τον πατριωτισμό να υπερβούν τον παλαιοκομματισμό και τη μικροπολιτική, αν είχαν κατορθώσει να ελέγξουν τη δίψα για τη νομή της εξουσίας και την προσοδοθηρία, ίσως τότε να ήμαστε μαζί με τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που βγαίνουν από τα μνημόνια και όχι στα πρόθυρα ενός νέου.
* Γενικότερα πώς βλέπετε να εξελίσσεται η πολιτική ζωή στη χώρα; Θα αντέξει στο χρόνο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;
- Αν και διαφαίνεται, δυστυχώς και σε ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο, μια σταδιακή σύγκλιση μεταξύ των ΑΝ.ΕΛ. και ενός τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια ανορθολογική, συνωμοσιολογική θεώρηση των διεθνών σχέσεων και του κοινωνικού γίγνεσθαι, η ισχυρότερη συγκολλητική ουσία για τους παραδοσιακούς παλαιοκομματικούς σχηματισμούς αποδεικνύεται τελικά πως δεν είναι η πολιτική και ιδεολογική συγγένεια, αλλά η νομή της εξουσίας και η προσοδοθηρία. Πιστεύω πως για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει το θέλγητρο των διορισμών, των εξυπηρετήσεων και της εν γένει προσοδοθηρικής διαχείρισης του δημόσιου κορβανά η συμμαχία θα παραμείνει ισχυρή και συγκλίνουσα. Δεν είναι τυχαίο πως οι ΑΝΕΛ που ουσιαστικά αποσχίστηκαν από τη Σαμαρική ΝΔ καταγγέλλοντας τη «μνημονιακή» στροφή της, ανακάλυψαν το πατριωτικό καθήκον τους στην υπερψήφιση της νέας συμφωνίας. Ακόμα κι αν οδηγηθούμε σε εκλογές, η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα συνεχίσει να υφίσταται.
* Εσείς εκτιμάτε ότι το «Ποτάμι» θα γίνει κυβερνητικός εταίρος αργά ή γρήγορα; Προσωπικά έχετε διαπιστώσει αυτό που γράφεται σε μερίδα του Τύπου ότι οι δύο αρχηγοί κ. Αλ. Τσίπρας και Στ. Θεοδωράκης διατηρούν ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας;
- Για να αρχίσω από το τελευταίο, ο Σταύρος Θεοδωράκης, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα, έχει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας τόσο με τον πρωθυπουργό όσο και με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Η επικοινωνία και η ανταλλαγή απόψεων είναι απαραίτητη στο πλαίσιο της δημοκρατίας, ειδικά στις έκτακτες σημερινές συνθήκες. Σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή του Ποταμιού σε κυβερνητικό σχήμα, έχουμε επανειλημμένα δηλώσει ότι το Ποτάμι αφενός θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, αν και όταν αυτό καταστεί αναγκαίο. Φιλοδοξία μας, επίσης, διακηρυγμένη είναι η συμμετοχή σε κυβερνήσεις που θα οδηγούν τη χώρα προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού, των μεταρρυθμίσεων και της μετατροπής της σε κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Από την άλλη, η συμμετοχή σε σχήματα «σωτηρίας» που σκοπό έχουν τη σωτηρία του παλιού πολιτικού κόσμου, τη διαιώνιση της προσοδοθηρίας και της μικροπολιτικής δεν μας ενδιαφέρουν. Η συμμετοχή σε ευκαιριακές συμμαχίες, χωρίς πολιτικές συγκλίσεις και σαφείς και διακηρυγμένους στόχους, δεν μας ενδιαφέρει.
* Γίνεται μεγάλη συζήτηση για το αν θα (πρέπει να) συνενωθεί ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας και του μεταρρυθμιστικού κέντρου. Με άλλα λόγια αν υπάρξει ένα νέος πολιτικός σχηματισμός στον οποίο θα «χωρέσουν» το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου, η ΔΗΜΑΡ και οι όμορες πολιτικές κινήσεις μαζί με ανένταχτες προσωπικότητες του συγκεκριμένου χώρου. Ποια είναι η άποψή σας;
- Η ανασύσταση του περίφημου «μεσαίου χώρου» αποτελεί από πολλές απόψεις αναγκαιότητα. Δεν μπορεί, όμως, να νοείται σαν συγκόλληση παλαιών υλικών, χρεοκοπημένων πολιτικών και φθαρμένων προσώπων. Ούτε θα αποτελέσει μια συμμαχία «οπλαρχηγών» που θα σπεύσουν με το πολιτικό τους, υποτίθεται, εκτόπισμα και την πολιτική τους ομάδα να συμμετάσχουν σε μια κεντρο-αριστερή φεουδαρχία «στελεχών». Η ανασύσταση του χώρου δεν μπορεί παρά να γίνει από τη βάση, από τη συσπείρωση πολιτών που σήμερα δεν εκφράζονται ούτε από τις λαϊκίστικες δυνάμεις των δυο άκρων ούτε από τα απομεινάρια των πάλαι ποτέ ισχυρών του χώρου. Μια τέτοια συσπείρωση μπορεί και πρέπει να γίνει σε καινούριο έδαφος, μακριά από τα παλιά κόμματα και να αποδώσει -μεταξύ άλλων- και μια ευρύτατη ανανέωση στελεχών και πολιτικών πρακτικών. Εκ των πραγμάτων, το Ποτάμι βρίσκεται στο κέντρο μιας τέτοιας διαδικασίας και στο άμεσο μέλλον σχεδιάζουμε μια σειρά από πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της συσπείρωσης όλο και περισσότερων ανθρώπων με βάση μια γόνιμη ανοικτή συζήτηση, χωρίς ηγεμονισμούς και μικροπολιτικές επιδιώξεις.
* Μια τέτοια εξέλιξη θεωρείτε ότι σας ωφελεί προσωπικά αφού θα είστε ο μοναδικός βουλευτής αυτού του νέου σχηματισμού από το Ν. Λάρισας ή μήπως, το αντίθετο, θα έχει ως αποτέλεσμα να έχετε ισχυρότερους ανταγωνιστές στις επόμενες εκλογές;
- Οι μικροπολιτικές, ο παλαιοκομματισμός και οι αμυντικές στρατηγικές περιχαράκωσης δεν μας αφορούν. Στόχος μας είναι η διεύρυνση της επιρροής των ιδεών μας και η προσέλκυση νέων άφθαρτων στελεχών από την πραγματική οικονομία, την κοινωνία και τα κινήματα. Είχαμε ένα εξαιρετικά καλό ψηφοδέλτιο με άξιους ανθρώπους στις προηγούμενες εκλογές, το οποίο θα εμπλουτίσουμε και θα ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο στην πορεία.
* Γνωρίζετε το διαχρονικά πιο ισχυρό αξίωμα στη Βουλή: η επιτυχία ενός βουλευτή κρίνεται από την επανεκλογή του, ανεξάρτητα την επίδοση του κόμματός του. Πώς το σχολιάζετε;
- Δεν με αφορούν, επίσης, προσωπικές τακτικές τέτοιου είδους. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που βρίσκομαι στη Βουλή προσπαθώ μέσω πολιτικών παρεμβάσεων να καταγράψω το πολιτικό μου στίγμα και να προωθήσω πολιτικές αρχές και νομοθετήματα, σύμφωνα με τα πιστεύω μου και τις θέσεις του κόμματός μας. Θα ήθελα να κριθώ από αυτά και με βάση την πολιτική αυτή παρέμβαση να συμβάλω στην ισχυροποίηση της πολιτικής μας παρουσίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, νομίζω, πως μπορεί να υπάρξει προσωπική δικαίωση και ανταμοιβή για κάποιον που δεν φιλοδοξεί να γίνει επαγγελματίας βουλευτής ή τοπάρχης.
* Έχετε πλέον κάτι περισσότερο από τέσσερις μήνες στη Βουλή. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;
- Αλληλοσυγκρουόμενες. Η πρώτη παρατήρηση αφορά στην απομυθοποίηση διά της προσωπικής επαφής. Η Βουλή, ως τμήμα της Ελληνικής Διοίκησης, πάσχει επίσης από ανάλογες αδυναμίες. Μου έκανε κακή εντύπωση, για παράδειγμα, η καθυστέρηση στην ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών και η γραφειοκρατική προσέγγιση, οι καθυστερήσεις και το χαρτομάνι. Σε συμβολικό επίπεδο, η αδυναμία αυτή εκπέμπει πολύ αρνητικό μήνυμα. Στην καθημερινότητα, η πολιτική συζήτηση και το νομοθετικό έργο καθυστερούν, όχι μόνο από την ατυχή επιλογή της κ. Κωνσταντοπούλου στο αξίωμα της προέδρου, αλλά κυρίως από έναν απαρχαιωμένο Κανονισμό που παραπέμπει στο μεσοπόλεμο.
Από την άλλη πλευρά, το να κάθεται κανείς στα έδρανα του Κοινοβουλίου και να συμμετέχει στις συνεδριάσεις αποτελεί μια εμπειρία ιδιαίτερη που, σε μένα τουλάχιστον, προκαλεί δέος και δημιουργεί ένα αίσθημα ευθύνης, καθώς νιώθει κανείς πως πρέπει να αντεπεξέλθει και να «αναμετρηθεί» με την παρακαταθήκη πραγματικά μεγάλων πολιτικών που πέρασαν από την ίδια αίθουσα στη διάρκεια ενός σχεδόν αιώνα. Οι κρισιμότατες περιστάσεις της πατρίδας μας κάνουν αυτό το αίσθημα ακόμη πιο πιεστικό.
* Αλήθεια, πώς τοποθετείστε απέναντι στα λεγόμενα «προνόμια» των βουλευτών; Τι θα λέγατε σ’ έναν πολίτη που θα σας επισήμανε ότι σ’ αυτήν την οικονομική συγκυρία θα έπρεπε να επανεξεταστεί το ύψος της βουλευτικής αποζημίωση και του αφορολογήτου, το βουλευτικό αυτοκίνητο…
- Θα μπορούσαμε, ίσως, να καταργήσουμε εντελώς τη βουλευτική αποζημίωση. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση είναι απολύτως σίγουρο πως η Βουλή θα έχει τριακόσιους βουλευτές. Θα είχε, όμως, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, θα προέρχονταν από συγκεκριμένα οικονομικά στρώματα ή θα έσπευδαν να εξασφαλίσουν «εισοδήματα» με άλλους τρόπους. Σε μια τέτοια Βουλή άνθρωποι σαν εμένα δεν θα μπορούσαν καν να διανοηθούν ότι μπορούν να συμμετάσχουν. Ο λαϊκισμός έχει δημιουργήσει συγκεκριμένα στερεότυπα για τα περίφημα προνόμια. Σε κάθε περίπτωση, από τη σύντομη προσωπική μου εμπειρία, έχω να επισημάνω πως όποιος φιλοδοξεί, σήμερα τουλάχιστον, να πλουτίσει από τη βουλευτική αποζημίωση και τα προνόμια πλανάται πλάνην οικτρά.
ΥΓΕΙΑ
«Οι διοικητές στα νοσοκομεία δεν πρέπει
να είναι έπαθλο του νικητή των εκλογών»
* Ως υπεύθυνος του τομέα Υγείας του «Ποταμιού» είστε αυστηρός προς την κυβέρνηση όσον αφορά στην πολιτική της στο νευραλγικό αυτό τομέα. Πώς τοποθετείστε σχετικά με την άποψη ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει πίστωση χρόνου; Ότι παρέλαβε το ΕΣΥ σε κρίσιμη κατάσταση; Ότι ούτως ή άλλως αν δεν λυθεί το χρηματοδοτικό ζήτημα της χώρας, δεν υπάρχουν περιθώρια για ουσιώδεις αλλαγές σε επιμέρους πολιτικές;
- Η κυβέρνηση όντως κληρονόμησε το ΕΣΥ σε πολύ κακή κατάσταση. Σε τέσσερις μήνες, όμως, δεν έκανε απολύτως τίποτα γι’ αυτό. Δεν έχει φέρει προς ψήφιση ούτε ένα νομοσχέδιο, δεν έχει δηλαδή δρομολογήσει καμία απολύτως παρέμβαση σε ένα σύστημα που δεν έχει ανάγκη μόνο χρημάτων, αλλά και παρεμβάσεων σε διοικητικό επίπεδο, το φάρμακο, τη συνταγογράφηση κτλ. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει διαρκώς ένα παραδεισένιο σύστημα, μόνο που αρνείται συστηματικά να ξεκινήσει έστω να το σχεδιάζει. Φυσικά ούτε κουβέντα για χρονοδιαγράμματα και δαπάνες. Ακόμα και σε δρομολογημένες μεταρρυθμίσεις στις οποίες κατ’ αρχήν είναι σύμφωνη, όπως η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, μοιάζει όμηρος των συντεχνιών. Προχθές ακόμα, μετά την αποπομπή του διοικητή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών για χάρη του συνδικάτου, ο αναπληρωτής υπουργός αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τη συνέχιση της απο-ασυλοποίησης, φοβούμενος προφανώς τους κομματικούς συνδικαλιστές.
Στον τομέα των διοικήσεων των Υ.ΠΕ. και των νοσοκομείων, δυστυχώς επιβεβαιώνονται τα παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης. Μετά την αδιαφανή επιλογή, χωρίς κριτήρια και προκηρύξεις, διοικητών και υποδιοικητών Υ.ΠΕ. από το στενό περιβάλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του Υπουργού, ακολουθούν κομματικές αναθέσεις νοσοκομείων με τον κλασικό παλαιοκομματικό τρόπο. Στα γειτονικά Τρίκαλα, μάλιστα, ο τοπικός Τύπος αποκάλυψε έριδες στη ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ανέλαβε να στελεχώσει το τοπικό νοσοκομείο από την τράπεζα στελεχών του τοπικού ψηφοδελτίου. Αυτού του τύπου η διαχείριση των νοσοκομείων οδήγησε κατά το παρελθόν σε κακοδιοίκηση, σπατάλη και διαφθορά που κατά τα φαινόμενα θα συνεχιστούν.
* Πρόσφατα δηλώσατε ότι το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας είναι «πρακτικά, εκτός λειτουργίας». Αντιλαμβάνεσθε ότι πρόκειται για δήλωση που δεν τη λέει εύκολα ένας πολιτικός, πολύ περισσότερο που προέρχεται από το συγκεκριμένο νοσοκομείο. Ποιος ή ποιοι ευθύνονται και ποιες κινήσεις προτείνετε εσείς για να αντιστραφεί η κατάσταση το συντομότερο δυνατό;
- Έκανα τη δήλωση αυτή την προηγούμενη εβδομάδα και δυστυχώς αντανακλούσε την πραγματικότητα. Το νοσοκομείο παρέμενε επί εβδομάδες χωρίς διοικητή και ΔΣ ακέφαλο, αδυνατώντας ουσιαστικά να διακινήσει υλικά και ασθενείς αποτελεσματικά. Οι γιατροί απλήρωτοι ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας και το νοσοκομείο με άδειους διαδρόμους και τα χειρουργεία του νεκρά παρουσίαζε αποκαρδιωτική εικόνα.
Το ΠΓΝΛ αποτελεί τη μεγαλύτερη νοσηλευτική μονάδα της Θεσσαλίας, η ίδρυση του οποίου άλλαξε το τοπίο της υγείας σε όλη την κεντρική Ελλάδα. Ατυχέστατες συγκυρίες και επιλογές με την έναρξη της κρίσης οδήγησαν το νοσοκομείο σε μια βαθύτατη κρίση από την οποία δεν έχει αναρρώσει πλήρως. Απώλειες επενδύσεων μέσω ΕΣΠΑ, αλλά και δωρεών, όπως η ΜΕΘ Παίδων, οι μεγαλύτερες αναλογικά περικοπές προϋπολογισμών και εφημεριών από κάθε άλλο περιφερειακό νοσοκομείο της επικράτειας και η αύξηση του φορτίου του μέσω μεταφοράς εφημεριών, αλλά και της αναπόφευκτης στροφής του πληθυσμού στα νοσοκομεία έχουν συσσωρεύσει τεράστια προβλήματα. Όλα τα νοσοκομεία της Θεσσαλίας έχουν άμεση ανάγκη υποστήριξης σε προσωπικό και μέσα. Είμαι βέβαιος πως η νέα διοίκηση της ΥΠΕ και του νοσοκομείου θα αποφύγουν μεροληπτικές πολιτικές, τοπικισμούς και ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και θα στηρίξουν όλα τα νοσοκομεία της Θεσσαλίας με βάση τις ανάγκες και το έργο που παράγουν. Σε κάθε περίπτωση, το νοσοκομείο δεν θα πρέπει να αφεθεί ξανά έρμαιο σε ανοίκειες επιθέσεις.
* Πώς σχολιάζετε την επιλογή του κ. Κώστα Καραμπάτσα ως διοικητή των νοσοκομείων της Λάρισας; Φαίνεται μάλιστα σαν μ’ αυτήν την επιλογή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να απαντά σ’ εσάς προσωπικά και όσα προσάπτετε στα συγκυβερνώντα κόμματα για «κομματικές επιλογές» διοικητών στα νοσοκομεία, για «μάχη της καρέκλας». Ο κ. Κ. Καραμπάτσας το μόνο που δεν μπορεί να εκληφθεί είναι ως κομματική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ…
- Του εύχομαι κατ’ αρχήν ειλικρινώς καλή επιτυχία σε ένα πολύ δύσκολο έργο. Τόσο σε αυτόν όσο και στη διοίκηση της Υ.ΠΕ. Όλοι έχουμε υποχρέωση να τους στηρίξουμε με κάθε δυνατό τρόπο. Ο κ. Καραμπάτσας βρίσκεται στη διοίκηση των μονάδων υγείας της περιοχής εδώ και μια πενταετία. Έχει σαφή γνώση των προβλημάτων των νοσοκομείων, καθώς υπήρξε μέλος της διοίκησής τους και συμμέτοχος σε πολλές κρίσιμες αποφάσεις κατά το παρελθόν. Γνωρίζει έτσι από πρώτο χέρι τα προβλήματα και των δυο νοσοκομείων και αυτό αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα σε ό,τι αφορά στην ταχύτητα αντιμετώπισής τους. Η κριτική που ασκούμε ως κόμμα, αλλά και εγώ προσωπικά στον παλαιοκομματικό, αναξιοκρατικό τρόπο με τον οποίο γίνονται οι προσλήψεις των διοικήσεων δεν αφορά σε πρόσωπα και προσωπικές ικανότητες. Ανέφερα πιο πάνω τις κομματικές διενέξεις στα Τρίκαλα και όλοι γνωρίζουν τις έντονες αντιδράσεις στο κυβερνών κόμμα στη Λάρισα για τον συγκεκριμένο διορισμό. Αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο της κριτικής μας: Οι διορισμοί δημόσιων λειτουργών δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελούν έπαθλο του νικητή των εκλογών, ούτε να γίνονται με πολιτικά κριτήρια. Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες γίνονται με προκηρύξεις, σαφή προσοντολόγια και διαφανείς διαδικασίες κρίσης. Είναι καιρός να υπερβούμε την κομματοκρατία κάθε χρώματος.
