Ο καρδιοχειρουργός «ταξιδεύει» από την Κω στη Λάρισα, στα οθωμανικά χρόνια, στο μνημείο στην ομώνυμη συνοικία, για να φτάσει στο σήμερα και στη σημασία του για την πόλη. Για τους λόγους που πρέπει να αναδειχθεί και να προβληθεί σε διεθνές επίπεδο. Και όλα αυτά όπως επισημαίνει, ξεκινούν από τα παιδιά «αυτά μας τράβηξαν από το χέρι και πρέπει να τα ακολουθήσουμε».
Μετά από μια δύσκολη ημέρα με χειρουργεία και επισκέψεις σε ασθενείς που βρίσκονται στη μονάδα, ο Σωτήρης Πράπας ξεκλέβει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να μιλήσει για την καρδιά των Λαρισαίων αλλά κυρίως για τον αρχαίο Έλληνα ιατρό.
Για τον Ιπποκράτη υπάρχουν ιστορικά στοιχεία και μάλιστα πολλά. «Σε μια σειρά βιβλίων περί επιδημιών αναφέρεται ότι ο Ιπποκράτης είχε επισκεφθεί επανειλημμένα τη Λάρισα και άσκησε την ιατρική εδώ όπως και στη Μελιβοία», αναφέρει για να προσθέσει «όπως και στην Κω που και γεννήθηκε. Κάποια στιγμή όμως με το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου η Κως είχε λεηλατηθεί και συγχρόνως είχε πληγεί από έναν μεγάλο σεισμό. Οι λόγοι αυτοί φαίνεται ότι τον οδήγησαν στη Λάρισα».
Η πρώτη αναφορά για τον τάφο του Ιπποκράτη γίνεται τον 2ο μ.Χ. αιώνα «Ο Σωρανός ο Εφέσιος, στο έργο του Βίοι Ιατρών, σχετικά με τον τάφο του Ιπποκράτη αναφέρει: “τέθαπται δέ μεταξύ Γύρτωνος καί Λαρίσης καί δεικνυται άχρι δεϋρο τό μνήμα”. Σύμφωνα με τον Άνθιμο Γαζή, το μνήμα του διατηρήθηκε μέχρι και τον 2ο μ.Χ. αιώνα».
Σχετικά με τη διεκδίκηση της πόλης του τίτλου ιπποκρατική ο κ. Πράπας υπογραμμίζει ότι «η Λάρισα από το γεγονός και μόνο ότι φιλοξενεί στη γη της τον μεγάλο πατέρα της ιατρικής δικαιούται να είναι και εκείνη μια ιπποκρατική πόλη». Κομβικά σημεία για αυτό είναι «οι αναφορές του Σωρανού, το κενοτάφιο, η επιγραφή που βρέθηκε σχετικά με τον Ιπποκράτη, αλλά και η κίνηση του γενικού αρχίατρου Παλιούρα να στήσει αυτόν τον ανδριάντα του Ιπποκράτη. Ήταν η πρώτη φορά που οι Λαρισαίοι άρχισαν να μαθαίνουν ότι ο Ιπποκράτης πέρασε από την πόλη, δίδαξε και πέθανε. Αποτυπώθηκε με ένα σύμβολο για να θυμίζει την παρουσία του. Κομβικό επίσης σημείο είναι η ίδρυση του συλλόγου “Ο Ιπποκράτης στη Λάρισα” που έθεσε και πάλι την ιπποκρατική σκέψη, την προσφορά του και τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει στις επόμενες γενιές αυτή η παρακαταθήκη, η φιλοσοφία. Αυτό για πρώτη φορά στις μέρες μας το είδαν οι εκπαιδευτικοί. Κανείς δεν είχε πάρει την πρωτοβουλία για την ανάδειξη αυτού του περιουσιολογίου. Η ίδρυση του Συλλόγου με πρωτοπόρο τον Ρίζο Χαλιαμπάλια πέρασε αυτή την ιπποκρατική στάση ζωής στα παιδιά. Αυτά τα παιδιά έσυραν τον χορό και ακολουθήσαμε εμείς. Το μήνυμα το έπιασαν όλοι, οι τοπικές αρχές, οι επιστημονικοί φορείς και άνθρωποι που είδαν ότι αυτή αναβίωση και επικαιροποίηση του Ιπποκράτη αποτελεί τον μοχλό για την ανάδειξη της Λάρισας σε μια ιπποκρατική πόλη. Όλοι μαζί κινούνται για να υποστηρίξουν αυτή την προοπτική».
Με την καθιέρωση σε ετήσια βάση τέτοιων εκδηλώσεων που θα αποτελέσουν θεσμό, μπορεί η Λάρισα να αποκτήσει τον ιπποκρατικό κήπο, να διεξάγεται στην πόλη η ορκωμοσία αριστούχων φοιτητών, αμφικτυονίες με θέματα γύρω από την ιπποκρατική ιατρική και ηθική και δεοντολογία. «Στις μέρες που ζούμε έχουν μεγάλη σημασία. Η ιπποκρατική σκέψη και ηθική θα πρέπει αποτελούν φάρο για να μπορέσει η ιατρική να σταθεί στα όριά της για να μην υπερβεί το θείο, όποιο και αν είναι αυτό. Έτσι θα μπορούσε να αναδειχθεί διεθνώς η πόλη. Να αποτελέσει πόλο για διεθνή συνέδρια με ό,τι αγγίζει τον Ιπποκράτη και την παρακαταθήκη του».
ΟΙ ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΡΔΙΑ
Στο ερώτημα αν οι Λαρισαίοι έχουν καρδιά, ο καρδιοχειρουργός γελά και απαντά ότι έβλεπε περισσότερο τους Θεσσαλούς όταν εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη. «Η κάθοδός μου στην Αθήνα αποστέρησε σε μεγάλο βαθμό αυτή την επαφή, υπάρχουν ασθενείς που αναλαμβάνω αλλά όχι στον βαθμό που θα ήταν αν ήμουν πιο κοντά. Καλύτερη εικόνα έχουν οι συνάδελφοί μου εκεί. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένα άριστο οργανωμένο τμήμα υπό τον Νίκο Τσιλιμίγκα, υπάρχουν πολλές καλές μονάδες και κρατικές και ιδιωτικές, δεν υπολείπεται η περίθαλψη καρδιοπαθών στη Λάρισα. Ο δικός μου ρόλος για τη Λάρισα μέσα από τη δική μου αέναη επιστροφή είναι να μπορώ να αναδεικνύω την πόλη. Από την ώρα που θα την καταστήσουμε ιπποκρατική θα είναι ευκολότερο να υπάρξουν πολιτιστικές και ιατρικές πρωτοβουλίες αλλά και πρωτοβουλίες διασύνδεσης με άλλες κινήσεις. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια κοινή πορεία και δράση τριών δήμων που είχαν τα αρχαία ασκληπιεία. Το αρχαιότερο ήταν στα Τρίκαλα, το πιο ξακουστό στην Κω και το τρίτο ήταν αυτό της Επιδαύρου. Αυτά θα μπορούσαν να συνδεθούν με τον Δήμο της Λάρισας, και μέσω της κοινής τους πορείας να υπάρξει μια προβολή της χώρας που ανέδειξε τη δυτική ιατρική. Πέρα από την ιστορική μνήμη να δώσουν την ευκαιρία για περαιτέρω προβολή μέσω της έλξης επιστημόνων και φοιτητών έτσι ώστε η Λάρισα να πάρει το μερίδιό της. Να βρεθεί ο συνδετικός κρίκος, θα μπορούσα να παίξω αυτόν τον ρόλο από τη στιγμή είμαι μέλος του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος στην Κω. Θα είναι περισσότερο βοηθητικός αυτός ο ρόλος από το να αντιμετωπίσω άλλους δέκα Λαρισαίους ασθενείς, βέβαια πάντα η πόρτα είναι ανοιχτή», ενώ συνεχίζει σχολιάζοντας ότι «οι Λαρισαίοι έχουν μεγάλη καρδιά, είναι φιλόξενοι άνθρωποι, με μια πολυπολιτισμική κουλτούρα».
Ζωή Παρμάκη
