Ο Ρουμάνος, του οποίου η ζωή παιζόταν στον Όλυμπο κορόνα – γράμματα, «αναστήθηκε» κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες μετά από τρεις ημέρες. Κάποιοι δεν πίστευαν πως θα έβγαινε ζωντανός από όλη αυτή την περιπέτεια. Γι’ αυτό άλλωστε όλοι οι άνδρες της 8ης ΕΜΑΚ τον βάφτισαν «Λάζαρο» από εκεί και έπειτα.
Η ιστορία του κράτησε με κομμένη την ανάσα όλο το πανελλήνιο. Πόσο μάλιστα τους συγγενείς του. Όσο περνούσαν οι ώρες τόσο μειώνονταν οι πιθανότητες να βγει ζωντανός από εκεί πάνω. Όσο περνούσαν οι μέρες φάνταζε ως θαύμα.
Από πάνω οι άνδρες της 8ης ΕΜΑΚ να παλεύουν με τον καιρό. Με το χιόνι, τη βροχή, το κρύο, την ομίχλη. Έμειναν εκεί όμως, δεν έφυγαν ποτέ. Δεν τα παράτησαν λεπτό. Ξαπόσταιναν λιγάκι και δώστου ξανά πάνω στην προσπάθεια. Έκαναν τα πάντα για να τον βρούνε, να τον προσεγγίσουν και τον βγάλουν σώο από τα 200 μέτρα βάθος σε ένα από τα πιο δύσκολα και απόκρημνα σημεία του βουνού. Τελικά τα κατάφεραν σε μια από τις πιο επικίνδυνες επιχειρήσεις πανελληνίως, όπως λένε. Όλοι ξεπέρασαν τις δυνάμεις τους και άξιζε ένα μεγάλο μπράβο και ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Ένα απλό ευχαριστώ. Όχι όμως από όποιον να ‘ναι, αλλά από τον ίδιο τον διασωθέντα. Τον (πλέον) Λάζαρο…
Χθες το πρωί, γι’ αυτό τον λόγο, τους επισκέφθηκε στη βάση τους, για τους πει πως δεν θα τους ξεχάσει ποτέ για όλο αυτό που έκαναν. Ήταν μια επίσκεψη γεμάτη έντονα συναισθήματα και περιγραφές με απόκοσμα σημεία του βουνού.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΖΟΥΒΑΡΑΣ: «ΠΑΤΗΣΑΜΕ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ»
Ο αρχιπύραρχος, περιφερειακός διοικητής Θεσσαλίας της Πυροσβεστικής βρέθηκε χθες στη βάση της ΕΜΑΚ τονίζοντας πως ήταν μια πολύ δύσκολη περίπτωση διάσωσης από τον Όλυμπο. «Θα έλεγα πως έγινε σ’ ένα από τα χειρότερα, αν όχι στο χειρότερο σημείο. Οι καιρικές συνθήκες επιδείνωσαν την κατάσταση. Είχαμε ένα αίσιο τέλος που ήρθε με τη συνδρομή όλων των συναδέλφων της 8ης ΕΜΑΚ και τη βοήθεια της 2ης ΕΜΑΚ, τη συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελασσόνας, καθώς επίσης και της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης».
Μάλιστα έγινε πιο συγκεκριμένος: «Ήταν κάτω από 200 μέτρα βάθος στα Μεγάλα Καζάνια και τον ανασύραμε πάνω, διότι κάτω ήταν το χάος και δεν οδηγούσε πουθενά. Ήταν καλά στην υγεία του. Τον τονώσαμε και του αλλάξαμε ρούχα. Τον ταΐσαμε και αφού δυνάμωσε λίγο, τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας στο αναρριχητικό κομμάτι τον ανεβάσαμε την Τρίτη» για να καταλήξει: «Πατήσαμε όμως τις κόκκινες γραμμές της ασφάλειας όσον αφορά στον καιρό. Έδωσα εντολή την Κυριακή το απόγευμα να σταματήσουν οι έρευνες λόγω χιονοθύελλας και με δυσκολία οι συνάδελφοι απομακρύνθηκαν από το θύμα διότι τον ακούγανε να φωνάζει. Ανθρώπινα ήταν δύσκολο».
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΙΤΣΙΟΣ: «ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑΜΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ»
Στον μεγάλο βαθμό της επικινδυνότητας που είχε η επιχείρηση στάθηκε ο διοικητής 8ης ΕΜΑΚ, Λάμπρος Κίτσιος, που δήλωσε «Αυτό που ζήσαμε όλες αυτές τις ημέρες ήταν κάτι πρωτοφανές για εμάς. Είχαμε ένα στοίχημα εκεί πάνω και είχε να κάνει με μια ανθρώπινη ζωή. Ήταν ηθικό το ζήτημα. Στήθηκε μια τεράστια επιχείρηση μεγάλης επικινδυνότητας. Να φανταστείτε πως έπρεπε να μετακινούμαστε από τον σταθμό βάσης στο ΚΕΟΑΧ, τους οποίους θα ήταν αγένεια να μην τους ευχαριστήσουμε, γιατί χωρίς τη συμπαράστασή τους και τη βοήθειά τους δεν θα μπορούσε να τελειώσει αυτή η επιχείρηση. Εκεί ήταν το αποκούμπι μας. Στεγνώναμε, ξεκουραζόμασταν λίγο και συνεχίζαμε. Όλα έγιναν υπό την καθοδήγηση του περιφερειάρχη μας που μας παρείχε όλα τα εχέγγυα για να στήσουμε την επιχείρηση.
Είχαμε ένα μεγάλο μειονέκτημα και αυτό ήταν οι καιρικές συνθήκες που δεν μας επέτρεπαν να επιχειρήσουμε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προέχει η ασφάλεια των διασωστών. Η απόφαση που έπρεπε να πάρουμε ήταν υψηλού ρίσκου. Κάναμε πράγματα με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας.
Το ότι καταφέραμε και τον προσεγγίσαμε έστω και την τρίτη ημέρα ήταν πολύ σημαντικό για εμάς. Όταν ακούγαμε τη φωνή του πως είναι καλά, μας έδινε δύναμη και κουράγιο παρά τις αντιξοότητες. Θέλω να πω ένα μπράβο στους υπαλλήλους της 8ης ΕΜΑΚ και στα παιδιά της 8ης ΕΜΑΚ Θεσσαλονίκης αλλά και στους εθελοντές της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης που ήταν όλες τις ημέρες πάνω. Πιστεύω πως στήθηκε μια από τις καλύτερες επιχειρήσεις διάσωσης πανελλαδικά με απόλυτη ασφάλεια. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και ξανά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά της ΕΜΑΚ, γιατί υπερέβαλαν εαυτόν και κινδύνεψαν πολύ. Χαίρομαι που ο Βλάνταν είναι καλά. Προσευχηθήκαμε γι’ αυτόν» κατέληξε.
ΒΛΑΝΤ ΚΟΣΜΑ
«Κρύωνα πολύ. Έτρεμα και περίμενα»
Του έπεσε ο σάκος και πήγε να τον πάρει. Αυτός ήταν ο λόγος που σύμφωνα με τον ίδιο κατέβηκε τόσο χαμηλά στο σημείο και ξεκίνησε η περιπέτεια του Βλαντ. «Ανέβηκα στη Σκάλα, μετά στον Μύτικα και μου έπεσε ο σάκος και πήγε κάτω βαθιά. Κατέβηκα για να τον πάρω και είδα πως δεν μπορούσα να ανέβω. Έτσι πήγα προς τα κάτω και κατέβαινα ακόμα πιο κάτω. Όταν είδα πως δεν μπορούσα να πάω πιο κάτω ειδοποίησα να έρθουν να με σώσουν. Μου είπαν μείνε όπως είσαι. Μην κουνιέσαι, ερχόμαστε».
*Ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και εσύ έμεινες για τρεις περίπου ημέρες εκεί. Τι σκεφτόσουν και πώς ένιωθες;
-Κρύωνα. Κρύωνα πολύ. Έτρεμα. Η επικοινωνία ήταν εύκολη μεταξύ εμένα και του Πασχάλη. Μετά όμως το κινητό μου έμεινε με 1% μπαταρία. Με καθησύχαζαν λέγοντας πως μην ανησυχείς ξέρουμε πού είσαι και πως θα σε πάρουμε. Το μόνο που έκανα είναι να τρέμω και να περιμένω να έρθουν να με πάρουν. Κάτι που έγινε. Ήρθαν.
*Τι έχεις να πεις για την ΕΜΑΚ;
- Είναι απίστευτοι οι τύποι. Μου έσωσαν τη ζωή υπό τέτοιες καιρικές συνθήκες. Ο Άρης και ο Σωτήρης αλλά και όλη η ομάδα έκαναν τα πάντα για να με βγάλουν από εκεί μέσα. Ένιωσα κάτι πολύ μεγάλο τη στιγμή της διάσωσης.
ΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
«Δεν καταλάβαινε τι γινόταν. Ήθελε να κοιμηθεί»
Ο Άρης Γωγουβίτης και ο Σωτήρης Βαζάκας ήταν οι δύο διασώστες που κατέβηκαν στο σημείο. Ήταν οι πρώτοι που του μίλησαν, του έδωσαν να πιει τσάι και κάτι να φάει. Του αναπτέρωσαν λιγάκι το ηθικό. Τους ζητάμε να μας περιγράψουν τη στιγμή και λένε:
«Αυτό το μέρος είναι τραγικό. Δεν ζούνε ούτε έντομα. Δεν υπάρχει τίποτα. Πέτρες μόνο και νερό. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ήρωας. Είχε ένα πολύ μικρό χώρο για να παραμείνει ζωντανός. Έτρεμαν τα πόδια του. Του δώσαμε λίγο τσάι για να συνέλθει. Τον ρωτάμε πώς είσαι και απαντάει πως έχει πάθει σοκ.
Δεν καταλάβαινε τι γινόταν. Ήθελε να κοιμηθεί. Όταν τον ανεβάζαμε κοιμόταν πάνω στην προσπάθεια. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί επέζησε» λένε με μια φωνή.
Η αλήθεια όμως είναι πως δεν αξίζουν μόνο σε αυτόν, μα σε όλη την ομάδα της 8ης ΕΜΑΚ. Στον διοικητή Λάμπρο Κίτσιο, στον υποδιοικητή Παναγιώτη Κασκαμπά, τον επιχειρησιακό αξιωματικό Βασίλη Κουβούλη και τους υπόλοιπους διασώστες Βασίλη Κουλέτσιο, Κωνσταντίνο Αγγελακόπουλο, Ιωάννη Κυπαρίσση, Χρήστο Μαυρογιάννη, Αθανάσιο Καρέλα, Θωμά Πετσιά, Δημήτρης Μούμα και Πασχάλη Δρουμπούρα.
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
