Στο σημερινό σημείωμά μας θα συνεχίσουμε με την αναφορά στις υπόλοιπες ιστορικές σφραγίδες που έχουμε εντοπίσει από την εποχή της ακμής της ιστορικής αυτής κωμόπολης μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Του Συνεταιρισμού των Αμπελακίων
Η σφραγίδα του Συνεταιρισμού των Αμπελακίων είναι κυκλική. Φέρει περιφερειακά με κεφαλαία γράμματα τις λέξεις ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ και τη χρονολογία 1780. Όπως είναι γνωστό, αρχικά στα Αμπελάκια υπήρχαν μικροί συνεταιρισμοί, όμως το 1778 όλοι αυτοί ενώθηκαν σε έναν, με πρόεδρο τον Γεώργιο Μαύρο, τον Γεώργιο Σφαρτς, όπως ήταν το γερμανικό του επίθετο. Το 1780 συντάχθηκε το πρώτο καταστατικό της Συντροφίας (Συνεταιρισμού) των Αμπελακίων και προφανώς η χρονολογία στη σφραγίδα αυτή αποτυπώνει το έτος της επίσημης έναρξης της λειτουργίας του Συνεταιρισμού, όταν είχε συνταχθεί το καταστατικό. Στο μέσον η σφραγίδα φέρει απλό σταυρό και από κάτω τα γράμματα ΑΔΣΦ, τα οποία δηλώνουν Αδελφοί Σφαρτς και σε τρίτη σειρά το γράμμα Β, του οποίου αγνοώ τη σημασία του και δεν μπορώ να εικάσω τί συμβολίζει.
Η σφραγίδα αυτή είναι η ελληνική σφραγίδα του Συνεταιρισμού στα Αμπελάκια, γιατί στα υποκαταστήματα του εξωτερικού οι σφραγίδες ήταν διαφορετικές. Υπάρχει μία, η οποία αναφέρεται στη συνέχεια, και αφορά στους αδελφούς Σφαρτς.
Της Συντροφίας Σφαρτς ή Schwarz
Το σχήμα της σφραγίδας αυτής είναι ελλειψοειδές, με τον επιμήκη άξονα κατακόρυφο. Κυκλικά φέρει την επιγραφή: «ΣΦΑΡΤΣ - ΣΥΝΤΡ. SCHWARZ». Μεταξύ των λέξεων υπάρχουν μερικές άλλες γραμμές που στο εκτύπωμα δίνουν την εικόνα έντυπων κοσμημάτων, τα οποία συμπληρώνουν τον χώρο, χωρίς να αποκλείεται να συμβολίζουν και κάτι άλλο που δεν μπορεί να κατανοηθεί. Στο κέντρο απεικονίζεται προφανώς ο λογότυπος της Συντροφίας των Αμπελακίων. Από την όλη παράσταση διακρίνονται χαρακτηριστικά δύο γράμματα του λατινικού αλφαβήτου, το S και C σε ένα σύμπλεγμα, μέσα σε ένα καρδιόσχημο σχέδιο. Προφανώς είναι τα αρχικά των λέξεων Cooperativa και Schwarz, δηλ. «Συνεταιρισμός Σφαρτς». Φαίνεται ότι η εν λόγω σφραγίδα συνόδευε τα επίσημα έγγραφα της Συντροφίας τόσο στον τουρκοκρατούμενο ελλαδικό χώρο, όσο και στα υποκαταστήματά της στην Κεντρική Ευρώπη. Το ανάγλυφο της σφραγίδας έχει κάποιες ατέλειες, ιδιαίτερα στους ελληνικούς χαρακτήρες, ενώ είναι εντυπωσιακά καλαίσθητα τα δύο λατινικά γράμματα S και C στο κέντρο. Η διαφορά αυτή μας υποχρεώνει να υποθέσουμε μήπως η κατασκευή της σφραγίδας έγινε στην Εσπερία.
Η σφραγίδα της Επισκοπής Πλαταμώνος επί τουρκοκρατίας
Πρόκειται για κυκλική και συμμετρική σφραγίδα. Περιφερειακά φέρει την επιγραφή: ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ και στην κορυφή το Άγιον Πνεύμα «εν είδει περιστεράς». Σε μια δεύτερη σειρά εσωτερικά αναφέρεται το όνομα του επισκόπου ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, συνοδευόμενο και από τις δυο πλευρές με μικρά έντυπα κοσμήματα. Στο κέντρο της σφραγίδας είναι ζωγραφισμένος ένας απλός σταυρός, με τη χρονολογία 1877 εκατέρωθεν της κάθετης κεραίας του σταυρού. Πρόκειται για την επίσημη σφραγίδα της επισκοπής Πλαταμώνος από το 1877, χρονολογία κατά την οποία τοποθετήθηκε επίσκοπός της ο από Ιερισσού και Αγίου Όρους Αμβρόσιος Κασσάρας. Φαίνεται ότι η σφραγίδα αυτή είναι σχέδιο του Αμβροσίου, γιατί μία πανομοιότυπη αλλά βέβαια με διαφορετική επιγραφή, την επιγραφή: Επισκοπή Ιερισσού, χρησιμοποιούσε και όταν ήταν επίσκοπος στη Λιαριγκόβη, τη σημερινή Αρναία, που εξακολουθεί να είναι η έδρα της μητροπόλεως Ιερισσού και Αγίου Όρους και σήμερα. Η σφραγίδα αυτή χρησιμοποιήθηκε για τέσσερα χρόνια, μέχρι το 1881, σαν σφραγίδα ολόκληρης της Επισκοπής Πλαταμώνος. Τη χρονολογία αυτή, όπως είναι γνωστό, απελευθερώθηκε από τη δυναστεία των Οθωμανών το νότιο και σημαντικότερο τμήμα της επισκοπής, το οποίο περιήλθε στην ελληνική επικράτεια, ενώ το βόρειο τμήμα, το οποίο περιλάμβανε αρκετούς οικισμούς, παρέμεινε στην Οθωμανική αυτοκρατορία και ενσωματώθηκε με την επισκοπή Πιερίας, η οποία υπαγόταν στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Γράφει σχετικά ο επίσκοπος Αμβρόσιος στην αρχή του Κώδικα της Επισκοπής Πλαταμώνος: «Τα πέραν της οροθετικής γραμμής εναπολειφθέντα χωρία της επισκοπής Πλαταμώνος και υπό τον βάρβαρον ζυγόν στενάζοντα, είναι ταύτα εις ένδειξιν διηνεκή: Λιτόχωρον οικογένειαι 600, Μαλαθριά οικ. 45, Λεπτοκαρυά οικ. 150, Σκοτείνα οικ. 220, Παντελεήμων οικ. 180, Πούρλια οικ. 55, Αβαρνίτσα οικ. 40, Καρυά οικ. 250, Σκαμνιά οικ. 28, Πολυάνα οικ. 220. Σύνολον 2.200[1] οικογένειαι». Από το 1881 και μετά η σφραγίδα αυτή διατηρήθηκε μόνον σαν προσωπική σφραγίδα του επισκόπου, ενώ η σφραγίδα της Επισκοπής, όπως θα δούμε, άλλαξε.
Η σφραγίδα της Επισκοπής Πλαταμώνος μετά την απελευθέρωση
Είναι μια κυκλική σφραγίδα, η οποία περιφερειακά σε κύκλο φέρει την επιγραφή: ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ και στο κέντρο απεικονίζεται το εθνόσημο του Βασιλείου της Ελλάδος. Πρόκειται για μια κοινή σφραγίδα της Επισκοπής υπηρεσιακού τύπου, ανάλογη με αυτές που χρησιμοποιούσαν όλες οι δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες του κράτους.
Τέθηκε σε χρήση από την επισκοπή αμέσως μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στο Ελληνικό Βασίλειο και αντικατέστησε την προηγούμενη σφραγίδα μέχρι το 1900, οπότε η κολοβωμένη ήδη Επισκοπή Πλαταμώνος από την περίοδο της απελευθέρωσης, ενσωματώθηκε με την Μητρόπολη Λαρίσης.
Η σφραγίδα του Δήμου Αμπελακίων
Πρόκειται για σφραγίδα κυκλική, η οποία περιφερειακά φέρει την επιγραφή ΔΗΜΟΣ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ, ενώ στο κέντρο της απεικονίζει μια χειραψία, η οποία υποδηλώνει αλληλεγγύη και υποστήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης στα αιτήματα των απλών πολιτών. Πρόκειται για σφραγίδα του Δήμου των αρχών του 20ού αιώνα.
