Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία αγγλική εφημερίδα «The Illustrated London News», στο φύλλο της 1ης Μαΐου 1897, απλωμένο σε δύο μεγάλες σελίδες 602-603 (σαλόνι), με τον τίτλο «Ο Διάδοχος της Ελλάδος και ο αδελφός του πρίγκιπας Νικόλαος διασχίζουν τους δρόμους της Λαρίσης». Χαράκτης της εικόνας είναι ο απεσταλμένος της εφημερίδας του Λονδίνου στο μέτωπο του πολέμου Seppings Wright, ειδικός καλλιτέχνης, όπως αυτοαποκαλείται.
Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, εφημερίδες και περιοδικά της Ευρώπης και της Αμερικής κατακλύστηκαν από ανταποκρίσεις για την πορεία της πολεμικής σύρραξης. Οι ανταποκρίσεις αυτές συνοδεύονταν από χαρακτικά και φωτογραφίες, τα οποία κατέγραφαν στιγμιότυπα από τις πολεμικές επιχειρήσεις και μερικές φορές απεικόνιζαν σκηνές από τη ζωή στη Λάρισα, η οποία την περίοδο εκείνη έσφυζε από κίνηση, λόγω της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού στρατευμάτων, αλλά και της παρουσίας εδώ του πολεμικού στρατηγείου, υπό τον διάδοχο Κωνσταντίνο. Στη συνέχεια θα αναφερθούν ορισμένες εντυπώσεις τους για τη Λάρισα.
Ο Γάλλος Henri Turot που ήταν απεσταλμένος της εβδομαδιαίας παρισινής εφημερίδας Le Monde Illustre αναφέρει: «...Η μικρή πολιτεία της Λάρισας είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Έχει κρατήσει την τουρκική όψη της και λαμποκοπά στον ήλιο, υψώνοντας προς τον φωτεινό ουρανό τις μυτερές κορυφές των μιναρέδων της. Αποθαυμάζω τις όχθες του Πηνειού, όπου είναι κτισμένα χαριτωμένα σπίτια με όμορφους κήπους, όπως και τη γραφικότατη γέφυρα, με το κομψό τζαμί στη μια άκρη της».
Ο Άγγλος Clive Bigham, ανταποκριτής των Times του Λονδίνου στο τουρκικό μέτωπο του πολέμου, γράφει: «...Τα ίχνη της κλασικής περιόδου της πόλεως έχουν σχεδόν καταστραφεί ολοκληρωτικά και η πυκνή και δεσπόζουσα παρουσία των μιναρέδων επιβεβαιώνει την αντίληψη ότι ο ισλαμισμός παραμένει ακόμα για τα καλά στη Θεσσαλία. Το πράσινο τέμενος [1] κοντά στη δυτική πύλη υπερέχει σε αρχιτεκτονική ομορφιά από οτιδήποτε άλλο στην πόλη και αυτό οφείλεται στα ενδιαφέροντα μουσουλμανικά στοιχεία που εμφανίζει».
Ο Άγγλος Kinnaird Rose, απεσταλμένος του Πρακτορείου Reuter, έχει διαφορετική άποψη για τη Λάρισα: «...Εκ πρώτης όψεως η πόλη έχει ανατολίτικη εμφάνιση… Το πλέον χαρακτηριστικό, όμως, στοιχείο της Λάρισας είναι η ακρόπολή της, πάνω στην οποία βρισκόταν ένα αμφιθέατρο, όταν η πόλη ήταν πρωτεύουσα της αρχαίας Θεσσαλίας. Μερικά ίχνη του αμφιθεάτρου είναι εμφανή ακόμη και σήμερα [2]... Ένα τραχύ μονοπάτι στη νοτιοδυτική πλευρά της ακροπόλεως, οδηγεί κατ’ ευθείαν κάτω στις όχθες του Πηνειού, ο οποίος εδώ περνά κάτω από μια παλιά όμορφη γέφυρα με εννέα οξυκόρυφες αψίδες».
Το σημερινό χαρακτικό παρουσιάζει την πορεία της άμαξας, η οποία φέρει τον διάδοχο Κωνσταντίνο και τον αδερφό του πρίγκιπα Νικόλαο μαζί με τους υπασπιστές τους, καθώς διασχίζει τους δρόμους της Λάρισας. Πρόκειται για μια μεγαλοπρεπή πομπή στην οποία συμμετέχει πλήθος κόσμου. Γυναίκες με τα καλά τους ρούχα, μεγάλοι άνδρες με φέσια, νεαρές κοπέλες με μακριές πλεξούδες, στρατιωτικοί κάθε βαθμού και ένας ιερέας δεξιά, στριμώχνονται πίσω από την πυκνά παρατεταγμένη στρατιωτική φρουρά, για να αντικρίσουν από κοντά το θέαμα. Η πομπή βρίσκεται στη στροφή προς έναν κεντρικό δρόμο. Προηγείται άγημα έφιππων στρατιωτικών και ακολουθεί η πριγκιπική άμαξα. Ο καλλιτέχνης δεν απέδωσε με λεπτομέρειες την πραγματικότητα, γι’ αυτό και ο δρόμος τον οποίο διασχίζει η πομπή δεν μπορεί εύκολα να ταυτοποιηθεί. Όμως, με μια προσεκτική ματιά μπορεί να βρεθούν ορισμένα καθοδηγητικά σημεία, όπως ένα ψηλό και εντυπωσιακό σε αρχιτεκτονική κτίριο αριστερά, με εξώστη και αναρτημένες πολλές ελληνικές σημαίες, στο βάθος ο θόλος κάποιου τεμένους με τον μιναρέ του, βαθιά στον ορίζοντα η κωνική απόληξη ενός βουνού και δεξιά ο ελεύθερος χώρος μιας πλατείας με δένδρα, μέσα στην οποία υψώνεται κάποιο μεγάλο κτίριο.
Πιστεύεται ότι η πομπή κινείται στον δρόμο της σημερινής οδού Κύπρου, στη συμβολή της με την Παπαναστασίου. Αριστερά είναι το ξενοδοχείο «Το Στέμμα», εν συνεχεία οι φυλακές και πιο πίσω το τζαμί του Ομέρ μπέη με τον τρούλο και τον μιναρέ. Στο βάθος διακρίνεται η κωνική κορυφή της Όσσας. Δεξιά είναι η Κεντρική πλατεία με το Μέγαρο των Δικαστηρίων. Η καταγραφή όλων αυτών δεν συμβαδίζει, βέβαια, όπως ήδη αναφέρθηκε, με την πραγματική τους μορφή, όμως, η χωροταξική τοποθέτηση είναι ακριβής. Πιστεύεται, επομένως, ότι ο καλλιτέχνης κατέγραψε επί τόπου με το μολύβι τα κύρια σημεία του γεγονότος και εκ των υστέρων με οδηγό τη μνήμη του, η οποία αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αλάνθαστη, συμπλήρωσε το υπόλοιπο σκηνικό. Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν παύει να είναι μια σημαντική απεικόνιση κεντρικού σημείου της Λάρισας λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωσή της.
[1]. Εννοεί το Τζαμί του Χασάν Μπέη. Φαίνεται ότι εντυπωσίαζε το πράσινο χρώμα των κιόνων από τα ορυχεία της Χασάμπαλης, τα οποία το κοσμούσαν, σε αντιπαράθεση με το μπλε τζαμί της Κωνσταντινούπολης, όπου επικρατούσε το γαλάζιο χρώμα.
[2]. Ο δημοσιογράφος προφανώς εξέλαβε τα υπολείμματα του κοίλου του αρχαίου θεάτρου ως αμφιθέατρο.
