Εμείς, οι συγγενείς, συνεργάτες και φίλοι του, το πρωί του Σαββάτου 16 Ιουλίου 2016 τον ξεπροβοδίσαμε στον Άγιο Αρσένιο Ελασσόνας για την τελευταία του κατοικία. Ο πολύ αγαπητός σε όλους Γρηγόρης Βέλκος πλέον δεν είναι ανάμεσά μας. Εκτός από τη θλίψη και τη στεναχώρια των συγγενών του για τον απροσδόκητο θάνατο, η απώλειά του είναι μεγάλη και για την πόλη μας: απώλεια πρώτα για τον χώρο των εκπαιδευτικών καθ' όσον από το 1963 ανήκε στην οικογένεια της εκπαίδευσης, όταν με το χαμόγελο και τη χρυσή του καρδιά μεταλαμπάδευσε τη γνώση σε χιλιάδες μαθητές, προσφέροντας στην κοινωνία άξιους, έντιμους και καταξιωμένους πολίτες.Αν και ξένος στην πόλη μας, “έδεσε” μαζί της και έδωσε σ' αυτήν τόσα όσα λίγοι Ελασσονίτες. Ο χώρος των εκδόσεων έχασε ένα καταξιωμένο συγγραφέα:
μέχρι το 2004 έχουν τυπωθεί πάνω από 40 τίτλοι δικών του βιβλίων, τα περισσότερα εκ των οποίων αφορούν την Ελασσόνα, το αγαπημένο του Λιβάδι και την πατρίδα του Εράτυρα. Οι δεκάδες εργασίες του και οι εξ' ίσου πολυάριθμες ανακοινώσεις και συμμετοχές του σε επιστημονικά
συνέδρια και διαλέξεις τον καθιστούν, μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Αδάμου, πρύτανη των γραμμάτων στην Ελασσόνα. Προσωπικά, κρατώ σαν ιδιαίτερη εμπειρία, όλη του την προσπάθεια συλλογής, καταγραφής και έκδοσης υλικού για το τελευταίο του βιβλίο σχετικά με την τύχη της οικογένειας του Γεωργάκη Ολυμπίου. Η επιστημονική του συνέπεια και ευσυνειδησία ήταν μοναδική. Η συγγραφή υπήρξε μέχρι τα στερνά του η καθημερινή του απαρέγκλιτη εργασία και καθήκον. Εμείς, οι συνεργάτες του, μετά τον Γιάννη Αδάμου, τον Αλέκο Κελέση, χάσαμε τον δάσκαλό μας με την απώλεια του Γρηγόρη Βέλκου. Προσωπικά αισθάνομαι τυχερός γιατί
είμαι μέτοχος σε αυτή την πνευματική του διαθήκη: ενός θησαυρού αξιοπρέπειας και ήθους. Με τον κ. Γρηγόρη, εκτός από οικογενειακές διακοπές και περιοδείες στο Άγιον Όρος, μοιραζόμασταν συχνά, στη βιβλιοθήκη του σπιτιού του, σκέψεις και οράματα. Φυσικά, τον πρωτοθαύμασα ως αρχισυντάκτη στα “Νέα Ελασσόνας” του αείμνηστου
Αθανασίου Φουστάνου, παίρνοντας από εκείνον τα πρώτα βήματα της αρθρογραφίας και του χρονογραφήματος. Η αγάπη και η συνεργασία με την πόλη της Ελασσόνας υπήρξε συνεχής όλες αυτές τις δεκαετίες: εκδόσεις με κώδικες και βιβλία μοναστηριών, τόμοι και ιστορικές έρευνες με τη
Μητρόπολη, βιβλία και συνέδρια με τον Δήμο Ελασσόνας. Και φυσικά, η λατρεία του για το όμορφο Λιβάδι, τον τόπο καταγωγής της αγαπημένης συζύγου του, αείμνηστης Μαίρης Προκόβα. Μια αγάπη που δεν κρυβόταν και την έδειχνε με συνέδρια, ανακοινώσεις, εκδόσεις και ομιλίες τόσο στον
ιστορικό οικισμό του Λιβαδίου όσο και σε ευρύτερα βήματα (φόρα) κοντά σε καλούς του φίλους, όπως ο καθηγητής Γιώργος Συνεφάκης. Όσο για τις Μακεδονικές Σπουδές, το πέρασμά του από την Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών και η αγάπη των ομογενών της Αυστραλίας (με τις περιοδείες και
τις ομιλίες του για το Μακεδονικό Ζήτημα εκεί) τα λέει όλα για τη συνεισφορά του στην ιστορία της Μακεδονίας, τη γενέθλια γη του.
Το πέρασμα κάθε ανθρώπου ακολουθεί για όλους μας τους νόμους της ανθρώπινης θνητής φύσης. Άλλος ζει για να προσφέρει μόνο στον εαυτό του, άλλος για να είναι συλλέκτης χρημάτων ή εφήμερων απολαύσεων, άλλος περνάει ολόκληρο το βίο του χωρίς στόχο και νόημα. Ο Γρηγόρης Βέλκος όμως έζησε ένα βίο συνειδητοποιημένου πολίτη, ευσυνείδητου οικογενειάρχη, γλυκύτατου πατέρα και παππού, λατρεμένου δασκάλου...
Φεύγει στη γειτονιά των αγγέλων και πάει να συναντήσει την αγαπημένη του σύζυγο και τους φίλους του με την αξιοπρέπεια και το ήθος που δίδαξε ως δάσκαλος και ως άνθρωπος σε όλη του την πορεία. Εμείς, που ζήσαμε δίπλα του, ας φροντίσουμε να δανειστούμε κάτι απ' όλα αυτά ως
εφόδιο και ως δρομοδείκτη στη δύσκολη πορεία (όση είναι αυτή) που ο καθένας μας πορεύεται. Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μας Γρηγόρη Βέλκο.
Σε ευχαριστούμε για όλα.
Βασίλης Ζαρζώνης
Τακτικό μέλος Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας
