Στις 2 Ιουλίου 1975 εκδόθηκε από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου «εν συμβουλίω» το υπ’ αριθ. 684 βούλευμα.
Με αυτό χαρακτηρίστηκε «στιγμιαίο» το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας των πρωταιτίων του Απριλιανού πραξικοπήματος, με συνέπεια να μην παραπεμφθούν σε δίκη και να απαλλαγούν οι 104 συνεργοί. Η απόφαση είχε ληφθεί κατά πλειοψηφία με ψήφους 21 κατά 8. Η απόφαση προκάλεσε αλγεινή εντύπωση στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Η προσβολή του κοινού αισθήματος περί δικαίου ήταν βαθύτατη και προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες του μεγαλύτερου μέρους του νομικού κόσμου. Χάθηκε τότε η ευκαιρία να επέλθει η κάθαρση στη Δικαιοσύνη.
Ο Γιώργος Δάρτζαλης, ακέραιος νομικός παραστάτης και θεματοφύλακας των δημοκρατικών δικαιωμάτων του πολίτη, ασκών το δικαίωμα της κριτικής στην απόφαση της πλειοψηφίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρα, αντέδρασε ακαριαίως.
Έσπευσε και απέστειλε τηλεγράφημα απευθυνόμενο στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Αυτούσιο το κείμενο σε φωτοτυπημένο αντίγραφο από τη δικογραφία, καταχωρείται εδώ:
Το τηλεγράφημα πρωτοκολλήθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου στις 9 Ιουλίου 1975. Αυθημερόν ο Εισαγγελέας Ευστάθιος Μπλέτσας, με έγγραφό του προς τον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας διέταξε την άσκηση ποινικής δίωξης.
Ο Γιώργος με υπόμνημά του αρνήθηκε την κατηγορία. Πρόβαλε την έλλειψη δόλου και την άσκηση νομίμου δικαιώματος. Οι πλειοψηφίσαντες δικαστές έπρεπε να ζητήσουν την αυτοεξαίρεσή τους.
Παραπέμφθηκε στο ακροατήριο του τριμελούς Εφετείου Λάρισας, σε πρώτο βαθμό λόγω της ιδιότητάς του ως δικηγόρου, με την κατηγορία ότι την 7 Ιουλίου 1975 «δημοσίως περιύβρισε τον Άρειο Πάγο».
Με Πρόεδρο τον Εφέτη Κων/νο Βερβέρη και με συνέδρους τους Εφέτες Στυλιανό Ζωγραφίδη και Δημήτριο Ευθυμιάδη η δίκη διεξάγεται την 16 Ιανουαρίου 1976. Την Εισαγγελική Έδρα κατείχε ο Αντεισαγγελέας Εφετών Ιωάννης Παπαδάκης.
Ο Γιώργος μού έκαμε την τιμή και μου ανέθεσε την υπεράσπισή του. Στη δίκη εξετάστηκαν ως μάρτυρες οι υπάλληλοι του ΟΤΕ Ευάγγελος Παπαδούλης και Λάμπρος Τσουρής οι οποίοι κατέθεσαν ότι διαβίβασαν το τηλεγράφημα διότι δεν το θεώρησαν υβριστικό. Εξετάσθηκαν επίσης ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αναστάσιος Γέμτος και ο Γραμματέας Ιωάννης Τρικαλίδης. Αμφότεροι κατέθεσαν ότι δεν είχε πρόθεση περιύβρισης Αρχής αλλ’ ότι απλώς θέλησε να ασκήσει κριτική σε μια απόφαση της πλειοψηφίας του Αρείου Πάγου καθώς και ότι σέβεται τον θεσμό. Κατέθεσε και ο συνάδελφος Ιωάννης Θεούλης, μετέπειτα Πρόεδρος του Συλλόγου με το ίδιο πνεύμα.
Ο κατηγορούμενος κατέθεσε μεταξύ άλλων και τα εξής, όπως έχουν καταχωρηθεί στα πρακτικά της δίκης: «Το τηλεγράφημα αυτό το έστειλα επάνω στην αγανάκτησή μου. Τον εαυτό μου τον θέλω ακέραιον. Πρόθεσή μου δεν ήταν να υβρίσω τον Άρειο Πάγο. Για μένα είχε αξία αν αυτοί που αποφάσιζαν για το διαρκές ή στιγμιαίο ήταν καθαροί. Τους άθλιους καραβανάδες τους στήριξαν οι νομικοί. Βρέθηκαν δικαστές Αρεοπαγίτες οι οποίοι βοήθησαν τη χούντα.
Εγώ πιστεύω ότι χωρίς κριτική δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία. Δεν κάνω σκόντο στο μοντέλο που έχω πλάσει για τον μελλοντικό δικαστή, τον θέλω ακέραιον. Αν είναι καταδικαστική η απόφασή σας κινδυνεύει το δικαίωμα κριτικής και όχι η προσωπική μου ελευθερία».
Επακολούθησε η αθωωτική πρόταση του Εισαγγελέα. Η αγόρευσή μου με τέτοιο κατηγορούμενο που συγκέντρωνε τις ιδιότητες του φίλου, του συναδέλφου και του γενναίου επιστήμονα, ήταν φυσικά εναρμονισμένη απόλυτα με τις θέσεις του.
Ο Γιώργος επιθυμούσε να λειτουργεί το Δικαστικό Σώμα ως φύλακας της συνείδησης του λαού και του δικαίου της χώρας.
Τα Δικαστήριο τον κήρυξε αθώο.
Διαφυλάχθηκε το κύρος της Δικαιοσύνης για το οποίο αγωνιούσε και μαχόταν ο Γιώργος Δάρτζαλης.
Λάρισα 12-3-2016
Γιάννης Διαμαντής
Επίτιμος Δικηγόρος
