ΑΘΗΝΑ, Του Γιώργου Μακρή
Τον θεσμό της συνεκπαίδευσης και της συμπερίληψης των παιδιών της ειδικής μέχρι σήμερα αγωγής σε μεγάλο βαθμό στο τυπικό σχολείο σχεδιάζει να εισαγάγει στην Ελλάδα το υπουργείο Παιδείας.
(Ο θεσμός) «δεν προδικάζει τη μελλοντική κατάργηση όλων των ειδικών σχολείων, αλλά δεν μπορεί να δημιουργούνται σχολείο-γκέτο», επισήμανε ο υπουργός Παιδείας κ. Νίκος Φίλης απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του Λαρισαίου βουλευτή του ΚΚΕ κ. Γιώργου Λαμπρούλη.
Ο κ. Ν. Φίλης προανήγγειλε τη διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου για την ειδική αγωγή καθώς, όπως σημείωσε, «το πλαίσιο το οποίο έχει διαμορφωθεί σήμερα -με τα προβλήματα που δεν τα κρύβουμε- είναι ένα πλαίσιο το οποίο είναι σε μεγάλο βαθμό πίσω από τις σύγχρονες παιδαγωγικές ανάγκες.
Σήμερα – εξήγησε ο υπουργός - δυστυχώς δημιουργούνται σχολεία ειδικών αναγκών τα οποία αποχωρίζουν τα παιδιά από την υπόλοιπη τυπική εκπαίδευση. Δεν αναφέρομαι στις βαριές περιπτώσεις. Αναφέρομαι σε περιπτώσεις που συνεχώς δίνουν την εντύπωση ότι «το σχολείο παράγει αναπηρίες». Εκατοντάδες παιδιά κάθε χρόνο, με γνωματεύσεις που δίδονται, θεωρούνται ότι δεν μπορούν να πάνε στο τυπικό σχολείο και ότι πρέπει να πάνε σε άλλα σχολεία, να έχουν μια ειδική στήριξη».
Ο κ. Ν. Φίλης τόνισε ότι αυτή η εξέλιξη είναι σημαντική για τρεις κυρίως λόγους:
«Τα παιδιά αυτά δεν θα πηγαίνουν ξεχωριστά από τα άλλα παιδιά σε σχολειά, τα οποία καταλήγουν συχνά να είναι γκέτο. Αντιθέτως τα εντάσσουμε στο σχολειό, στην τυπική εκπαίδευση, ώστε να έχουν και αυτά τα ερεθίσματα τα ψυχολογικά και τα διανοητικά που έχουν τα υπόλοιπα παιδιά, οι υπόλοιποι μαθητές.
Δεύτερον, το σχολείο αποτελεί τον κύριο κοινωνικό χώρο αναφοράς στη ζωή των παιδιών και δεν πρέπει να είναι μακριά από την κατοικία τους. Ό,τι και να βάλεις, και ελικόπτερα να βάλεις, όταν το σχολείο είναι 70 χιλιόμετρα μακριά, είναι μια άλλη ζωή για το παιδί έξω από τον χώρο κατοικίας του. Άρα πρέπει να προσανατολίσουμε την ένταξη μιας μεγάλης κατηγορίας παιδιών με ειδικές ανάγκες στα σχολειά της γειτονιάς, επαναλαμβάνω, με συγκεκριμένες προβλέψεις, όχι έτσι.
Οι μαθητές τυπικής ανάπτυξης, τα παιδιά που ξέρουμε, τα περισσότερα, στα σχολειά που πηγαίνουμε, πρέπει να αντιληφθούν από μικρά ότι ζουν σε ένα περιβάλλον με ανθρώπους με αναπηρία και έτσι θα καταπολεμήσουμε και άλλου τύπου προλήψεις και προβλήματα.
Αυτό σημαίνει ότι οι θεσμοί ένταξης στα σχολειά πρέπει να γίνουν πραγματικοί θεσμοί ένταξης και η παράλληλη στήριξη να μην είναι ο προσωπικός εκπαιδευτικός του παιδιού, αλλά η λειτουργία του σχολείου.
Επαναλαμβάνω: Δεν ανακαλύψαμε τον τροχό εμείς. Σε πολύ πιο προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα σε άλλες χώρες έχουν προχωρήσει σε αυτό που ονομάζουμε «εκπαίδευση της συμπερίληψης και της συνεκπαίδευσης», υπογράμμισε ο υπουργός Παιδείας.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΣΤΟΝ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ
Στην επίκαιρη ερώτησή του ο Λαρισαίος βουλευτής του ΚΚΕ ανέδειξε τα «οξυμένα και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες δομές της ειδικής αγωγής στο νομό της Λάρισας και ειδικά το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, το οποίο, εδώ και μια πενταετία πλέον, από το 2011 έχει μετεγκατασταθεί εκτός πόλης Λάρισας στο χωριό Άγιοι Ανάργυροι και αυτό επιλέχθηκε τότε ως προσωρινή λύση, προκειμένου να χτιστεί ένα νέο κτίριο, σύγχρονο, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Το δεύτερο αφορά το Ειδικό Νηπιαγωγείο αλλά και το Σχολείο για παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές. Το Ειδικό Νηπιαγωγείο στεγάζεται σε κοντέινερ, ενώ το Ειδικό Σχολείο συστεγάζεται σε σχολείο γενικής αγωγής, όπου του έχουν παραχωρηθεί τρεις αίθουσες για να λειτουργεί. Βεβαίως, οι ελλείψεις και εδώ είναι τεράστιες. Τεράστια είναι και τα προβλήματα στη λειτουργία αλλά και στην εκπαίδευση των παιδιών αυτών.
Βεβαίως, η μετεγκατάσταση και των δύο αυτών δομών, δηλαδή του Ειδικού Νηπιαγωγείου αλλά και του Σχολείου, κρίνεται απαραίτητη από τους αρμόδιους, αλλά από την άλλη μεριά όλο και αναβάλλεται συνεχώς η όποια δρομολόγηση της επίλυσης αυτού του προβλήματος, του κτιριακού εν προκειμένω, παρά τις υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις στο παρελθόν. Και βεβαίως, δεν συζητάμε για την υποχρηματοδότηση αυτών των δομών, δεν συζητάμε για τις ελλείψεις σε προσωπικό και σε υλικοτεχνική υποδομή».
Απαντώντας ο υπουργός Παιδείας παρέπεμψε σε ενημέρωση που είχε από την Περιφερειακή Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, σύμφωνα με την οποία έχουν καλυφθεί πλήρως οι λειτουργικές ανάγκες στις δομές της Ειδικής Αγωγής Λάρισας για το σχολικό έτος 2015-6. Ξεκαθάρισε όμως ότι υπουργείο Παιδείας δεν είναι ικανοποιημένο από την κάλυψη των αναγκών με προσωπικό που δεν είναι μόνιμο και προανήγγειλε αύξηση των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού στην παιδεία.
Για τις μεταφορές των μαθητών παρέπεμψε στην αιρετή περιφέρεια, ενώ για τις κτιριακές υποδομές είπε ότι η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας υπέβαλε στο περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα Θεσσαλίας 2014-2020 πρόταση για την κατασκευή Εκπαιδευτικού Κέντρου Ειδικής Αγωγής στη Λάρισα. Όπως εξήγησε ο κ. Ν. Φίλης, «η πρόταση αφορά στην κατασκευή ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού κέντρου για την ανάληψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών της ειδικής αγωγής όλων των δομών της εκπαίδευσης -πρωτοβάθμιας δευτεροβάθμιας και επαγγελματική- στη Λάρισα. Θα περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, γυμναστήριο, σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές. Στο παραπάνω κτήριο προτείνεται να στεγαστεί και το ΚΕΔΔΥ».
ΤΟ... 2026
Σχολιάζοντας την απάντηση του κ. Ν. Φίλη ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Γιώργος Λαμπρούλης επισήμανε μεταξύ άλλων:
«Για το κτιριακό πρόβλημα, είπατε σχετικά με το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ότι «υπάρχει πρόταση», ότι «θα ενταχθεί», ότι «πρόκειται να ενταχθεί». Και πότε θα γίνει; «Θα» γίνει!
Πότε θα γίνει αυτό; Πέστε μας συγκεκριμένα, κ. υπουργέ! Θέλουμε δέσμευση! Δεν μπορεί αυτό να περιμένει το ΕΣΠΑ, το οποίο οι φορείς θα το διαβουλεύονται, ώσπου να φθάσουμε στο 2026, γιατί αυτό αποδεικνύεται. Διότι αν είναι για άλλα ζητήματα, για άλλου τύπου επενδύσεις, αμέσως οι κρουνοί ανοίγουν και η χρηματοδότηση τρέχει.
Όμως, για τέτοιες δομές που έχουν ανάγκη τα παιδιά του λαού μας, που θα πρέπει να είναι σε προτεραιότητα, αλλά θυσιάζονται οι ανάγκες του λαού μας, προκειμένου και η κρατική χρηματοδότηση αλλά και τα χρήματα του ΕΣΠΑ να διοχετεύονται –πού;- στους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν ακόμα και σε τέτοιες δομές, στον χώρο δηλαδή της παιδείας και της ειδικής αγωγής».
