Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΣΥΜΦΩΝΑ με τη «Βικιπαίδεια», «ακυβέρνητο πλοίο χαρακτηρίζεται κάθε πλοίο που εξ οποιασδήποτε αιτίας, αδυνατείται ο πλήρης έλεγχος των κινήσεών του». Καταστάσεις που μπορεί να βρεθεί ένα πλοίο σε τέτοια αδυναμία, οφείλονται κυρίως σε μηχανικές βλάβες, όπως σβήσιμο μηχανής, το λεγόμενο (μπλακ άουτ), απώλεια πηδαλίου και απώλεια ή θραύση έλικα. Σύμφωνα με τον Διεθνή Κανονισμό Αποφυγής Συγκρούσεων (ΔΚΑΣ) τα πλοία που βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση θεωρούνται «πλοία εν αδυναμία» ή «φευκτέα πλοία», που σημαίνει ότι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής από άλλα πλοία που τα συναντούν στη πορεία τους και που θα πρέπει ν’ απομακρύνονται από κοντά τους.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ αν προσέτρεξε στους κανόνες ναυσιπλοΐας ο Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα και παρομοίασε την Ελλάδα με «ακυβέρνητο καράβι» στην τρισέλιδη αναφορά του προς τη γερμανική κυβέρνηση. Καθότι, δεν είναι μόνον εύστοχος ο χαρακτηρισμός, αλλά και συμβατός με τους διεθνείς κανόνες ναυσιπλοΐας που διαμορφώθηκαν έτσι, ώστε η ακυβερνησία ενός πλοίου να μην εγκυμονεί κινδύνους για τα υπόλοιπα… Ό, τι ακριβώς δηλαδή, ισχύει και για τις χώρες που αναγκάζονται να πλέουν μαζί με «ακυβέρνητες», στη «θαλάσσια» ζώνη του ευρώ, όπου ο κίνδυνος μιας χρεοκοπίας μπορεί να δημιουργήσει «τσουνάμι» ικανό να καταστρέψει κράτη με ιστορία, δύναμη και νομισματική σταθερότητα…
Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ πρέσβης βέβαια, τη δουλειά του κάνει… Και την κάνει καλά, μεταφέροντας στους προϊσταμένους του την εικόνα μιας χώρας που στα μάτια ενός ξένου, (ο οποίος, σημειωτέον, προέρχεται από το πλέον οργανωμένο κράτος της Ευρώπης) μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι… Είναι άξιος διάδοχος ενός προηγούμενου Γερμανού πρέσβη που, μια φορά πριν μερικά χρόνια, σε γεύμα εργασίας, είχε συναντήσει Έλληνες δημοσιογράφους και όταν ένιωσε «ζεστασιά» μαζί τους, έσπευσε να τους περιγράψει την Ελλάδα, μ’ ένα ανέκδοτο:
- Τι πρέπει να κάνει κάποιος, τους ρώτησε, αν ακούσει σε έκτακτο δελτίο τύπου του CNN ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου;
- Τι; Τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι…
- Να πάρει το αεροπλάνο απ’ οποιαδήποτε χώρα του κόσμου βρίσκεται και να ταξιδέψει στην Ελλάδα…Εδώ όλα έρχονται τριάντα χρόνια μετά!...
ΤΑ ΠΕΡΙ ακυβέρνητου καραβιού βεβαίως, δεν είναι χιούμορ…Είναι η ακριβής περιγραφή μιας χώρας που αδυνατεί να πείσει ακόμη και τους πολίτες της (που την αγαπούν), ότι πορεύεται στο μέλλον με πυξίδα και σταθερή πορεία… Και αυτό δεν αφορά μόνο την περίοδο της διακυβέρνησής της από τη συμμαχική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία εθίγη από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του Γερμανού πρέσβη στην εφημερίδα «Die Welt», αλλά την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία.
ΣΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του, το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού αναφέρεται σε «αμετανόητους» και «εμμονικούς» εχθρούς της Ελλάδας, οι οποίοι «παραπληροφορούν και σπεκουλάρουν για μια ακόμη φορά». «Είτε τους αρέσει είτε όχι», συνεχίζει η ανακοίνωση «θα πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι ο ελληνικός λαός επέλεξε κυβέρνηση που δεν είναι της αρέσκείας τους. Και το χειρότερο: Η Ελλάδα δεν είναι πια μόνη της στην Ευρώπη. Περαστικά…», καταλήγει η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού.
ΑΔΙΚΕΙ την Ελλάδα, σε σημείο που να κρίνεται επιβεβλημένη η οξεία αντίδραση της Ελληνικής Κυβέρνησης η έκθεση του Γερμανού πρέσβη; Αν θυμηθεί κανείς τη δημοσκόπηση που διενήργησε η εταιρεία «ΚΑΠΑ- research» την περασμένη εβδομάδα και δημοσιεύτηκε στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής», καθόλου δεν την αδικεί. Περίπου 8 στους 10 από τους Έλληνες (και όχι Γερμανούς) πολίτες δηλώνουν απαισιόδοξοι ή προβληματισμένοι για την πορεία της χώρας!... Αν μάλιστα τους ζητούσε η έρευνα να περιγράψουν τη σύγχρονη Ελλάδα με όποιον τρόπο επιθυμεί ο καθένας, οι 10 στους 10 θα κατέφευγαν στον χαρακτηρισμό που χρησιμοποιούμε όλοι μας, όταν στο πλαίσιο συζητήσεων στις φιλικές συντροφιές, απαριθμώντας στρεβλώσεις της καθημερινότητας, του δημόσιου βίου και του επιπέδου οργάνωσης της χώρας ανεξαρτήτως κυβέρνησης, καταλήγουμε ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι «η Ελλάδα είναι μπ@@@@@λο»!...
ΙΣΩΣ αυτό, να θύμωσε την Ελληνική Κυβέρνηση στην έκθεση του Γερμανού πρέσβη: έχοντας προφανώς ενστερνιστεί την άποψη που έχουμε οι πολίτες για τη χώρα, προσεβλήθη από την αναβάθμισή της σε «ακυβέρνητο καράβι»… Παρά το γεγονός, ότι, τους δύο χαρακτηρισμούς συνδέουν υπέροχες ελληνικές παροιμίες, που απαντούν σε εξειδικευμένα ζητήματα ναυσιπλοΐας π.χ. «τι σέρνει ένα καράβι»;
Υ.Γ. Αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν, θα βρει της, διά χειρός, Στρατή Τσίρκα «ακυβέρνητες πολιτείες», το, διά στόματος, Κωνσταντίνου Καραμανλή «απέραντο φρενοκομείο» και πολλά ακόμη.
