Του Κων/νου Τσιρονίκου
Αλήθεια, γιατί βρε παιδιά τις προάλλες μουντζουρώσατε το φρεσκοβαμμένο κτίριο του 4ου Γυμνασίου Λάρισας; Γιατί ρυπαίνετε οποιοδήποτε καθαρό δημόσιο ή ιδιωτικό κτίριο βρεθεί μπροστά σας; Γιατί καταστρέφετε με μπογιές ή άλλα μέσα ό,τι δεν είναι δικό σας; Περιφερόμενοι στους δρόμους της πόλης, μεσ' στο σκοτάδι της νύχτας, ψάχνοντας για υποψήφια θύματα: κάποιο νεόκτιστο ή φρεσκοβαμμένο σπίτι, σχολείο ή άλλο κτίριο για να το κ άνετε μαύρο σαν την ψυχή σας. Λιγοστεύοντας έτσι το φως, την καθαρότητα της πόλης, την ομορφιά, τον πολιτισμό...
Είναι λυπηρό, αλλά μ' αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο προβάλλετε και προσβάλλετε και αυτά ακόμα τα αθλητικά ιδεώδη. Μη εξαιρουμένης και της αγαπημένης ποδοσφαιρικής μας ομάδας, της ΑΕΛ. Την οποία εκθέτετε διά της μουντζούρας με την αναγραφή του ονόματός της στους τοίχους των διαφόρων κτιρίων της πόλης. Αγνοώντας ότι ο αθλητισμός δεν καταστρέφει το περιβάλλον παρά μόνο το σέβεται.
Το φαινόμενο αυτό της μουντζούρας δεν εξαιρεί κι αυτά ακόμα τα ιστορικά μνημεία. Δεν διστάζει, όπως έχουμε γράψει κι άλλη φορά, να προσβάλλει και τους μαρμάρινους καταλόγους. Τα απουσιολόγια των ηρώων, που έπεσαν υπέρ της πατρίδας. Δείχνοντας, κατ' αυτόν τον τρόπο, την έλλειψη παντελούς σεβασμού στην ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, από μια, ευτυχώς, πολύ μικρή μερίδα νέων.
Η συμπεριφορά αυτή των πολύ λίγων παιδιών θα πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί μπορεί ν' αποτελέσει τη μαγιά δημιουργίας ρεύματος απαξίωσης του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος, της ελλείψεως σεβασμού της ατομικής και κρατικής ιδιοκτησίας και της υποτίμησης της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Πέραν όμως αυτών οι καταστροφικές αυτές ενέργειες των ατόμων αυτών σε βάρος της περιουσίας των πολιτών είναι δυνατόν να προκαλέσουν τη δημιουργία κλίματος μίσους και εκδίκησης.
Την εξέλιξη αυτών των δυσάρεστων γεγονότων θα πρέπει να αποτρέψουμε. Κι αυτό θα το πετύχουμε, αν το βάθος της παιδείας σε θέματα μόρφωσης και πολιτισμού γίνει μεγαλύτερο. Έτσι η νεολαία μας θα γίνει περισσότερο ευαίσθητη σε ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον των πόλεων και όχι μόνον. Με την απέχθεια και την εξαφάνιση της μουντζούρας, που καταστρέφει την αισθητική των κτιρίων. Και το σημαντικότερο, ο σεβασμός απέναντι στα μνημεία της ιστορίας μπορεί να γίνει διαρκής και μόνιμος. Σ' όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και την εξάλειψη της ζημιογόνας επίδρασης της ρύπανσης στην τσέπη των πολιτών. Με συνέπεια τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, απ' την οποία έχει πολλή ανάγκη ο τόπος μας. Σ' αυτόν τον αγώνα της παιδείας είναι απαραίτητη η συμμετοχή όλων μας: της οικογένειας, του σχολείου, των Δήμων, της εκκλησίας, των ειδικών και όσων έχουν τη σχετική εμπειρία. Κυρίως, όμως, χρειάζεται η δημοσιοποίηση του προβλήματος και οι λύσεις που προτείνονται μέσω προγραμμάτων και εκπομπών που μπορούν να διαφημίζουν και να προβάλλουν τα μέσα ενημέρωσης. Για ν α συμβάλλουν κι αυτά στη διαμόρφωση μιας υγιούς και προοδευτικής, σε θέματα του περιβάλλοντος, νεολαίας.
Ως προς το ζήτημα αυτό θα πρέπει, κάποτε, να το καταλάβουν καλά, ότι δεν μπορούν καθημερινά να σκορπάνε τη μαυρίλα στον κόσμο και να μην αναφέρονται σε πρακτικές που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη και ειρηνική. Που θα διαλύσει το γκρίζο χρώμα της ψυχής μας και θα το κάνει λίγο άσπρο. Προσφέροντας έτσι λίγη άνοιξη στο μαύρο τοπίο της οικονομίας και του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμαστε.
Αν, η προσπάθεια αυτή αποκτήσει διαρκή και μόνιμο χαρακτήρα και γίνει πραγματικό κομμάτι του εαυτού μας, τότε ουσιαστικά θα μας αλλάξει εσωτερικά. Θα μας μορφώσει. Και η μόρφωση αυτή είναι δυνατόν ν' ανακόψει τη φθορά του περιβάλλοντος, του πολιτισμού και το οικονομικό κόστος που δημιουργεί αυτή. Ιδιαίτερα σήμερα στους δύσκολους καιρούς της κρίσης και της ανέχειας. Γιατί θ' απλωθεί παντού. Σ' όλη την τοπική και ελληνική κοινωνία. Και θα μεταμορφώσει εσωτερικά κι αυτούς ακόμα τους διώκτες της περιβαλλοντικής ειρήνης και ομορφιάς. Τους εθισμένους στη ρύπανση και την μουντζουροποίηση του περιβάλλοντος. Τους υπονομευτές της κοινωνικής γαλήνης και της ηρεμίας των πολιτών. Κάνοντάς τους έτσι φανατικούς υπερασπιστές της ειρήνης αυτής. Πολέμιους κάθε απόπειρας ρύπανσης του περιβάλλοντος. Δύναμη καθαρότητας και προόδου. Που θα εμπνέει και θα χαροποιεί ντόπιους και επισκέπτες του τόπου μας.
Εμπρός, λοιπόν να κλείσουμε το δρόμο της οπισθοδρόμησης αυτής και ν' ανοίξουμε το μονοπάτι της περιβαλλοντικής προόδου. για μια πόλη υπόδειγμα καθαρότητας και ομορφιάς. Και σ' αυτήν την προσπάθεια χωράνε όλοι. Ακόμα και αυτοί που σήμερα πολεμάνε τον καλόν αυτόν αγώνα. Αυτούς χρειαζόμαστε περισσότερο. Τη συμμαχία τους. Τη μεταστροφή της δυναμικής τους από τη μανία της μουντζουροποίησης της πόλης, στην προστασία και στο σεβασμό της καθαρότητας των κτιρίων. Κι αυτό θα γίνει μόνο με την αδιάκοπη συνδρομή των μέσων ενημέρωσης. Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν.-
