*Κώστας Μπαργιώτας, βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι
Το πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΕ αποτέλεσε μια από τις μελανές σελίδες της μεταπολίτευσης: Αδιαφάνεια, ανεπαρκές πλαίσιο και χαριστικές διατάξεις επέτρεψαν αυθαιρεσίες και διαπλοκή και οδήγησαν στην πλήρη υπονόμευση της αξιοπιστίας της από τηλεοράσεως ενημέρωσης. Ο νόμος για τα ΜΜΕ έρχεται -υποτίθεται- να βάλει τάξη στο χάος του πλαισίου λειτουργίας τους. Στην πραγματικότητα προσπαθεί απλώς να χειραγωγήσει τα συμφέροντα που κινούνται ή ενδιαφέρονται να κινηθούν στον χώρο της τηλεόρασης δημιουργώντας νέα διαπλοκή στη θέση της προηγούμενης. Ακόμη χειρότερα, στον βαθμό που η εφαρμογή του προϋποθέτει την ανασυγκρότηση του ΕΣΡ, που απαιτεί από το Σύνταγμα ευρεία διακομματική συναίνεση, δεν αποτελεί παρά προπέτασμα καπνού στη σκληρή οικονομική πραγματικότητα. Η κυβέρνηση φαίνεται πως τα βάζει με τη διαπλοκή, στην πραγματικότητα όμως θα συνεχίσει να επισείει την απειλή προς τους βαρόνους της επικοινωνίας, χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει τον χρόνο εφαρμογής αυτού που επειγόντως ψηφίζει σήμερα.
Σε σχέση με τα περιφερειακά κανάλια, δημιουργεί καινούρια προβλήματα επί των παλαιών και νέες δυσβάστακτες οικονομικές υποχρεώσεις, σε έναν επιχειρηματικό κλάδο που ήδη βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Δεν υπάρχει ούτε χώρος, ούτε ανάγκη να αναλύσει κανείς τις ουσιώδεις διαφορές των περιφερειακών ΜΜΕ με αυτά του κέντρου. Όλοι γνωρίζουν πως τα περιφερειακά ΜΜΕ παίζουν έναν σημαντικότατο πολύμορφο ρόλο στις τοπικές κοινωνίες: πολιτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό, επιχειρώντας με τεράστιες οικονομικές δυσχέρειες. Ο νέος νόμος θέτει όρους λειτουργίας που με μεγάλη δυσκολία θα κατορθώσουν τα περισσότερα να εκπληρώσουν: Το κόστος της άδειας που θα πρέπει να καταβληθεί άμεσα, η εγγυητική επιστολή και ο ελάχιστος υποχρεωτικός αριθμός εργαζομένων προσθέτουν κόστος στις επιχειρήσεις που ήδη λειτουργούν κάνοντας στην ουσία τη διεκδίκηση άδειας από τα ήδη υφιστάμενα μέσα - τα οποία έχουν ήδη δανεισμό και υποχρεώσεις- δυσχερέστερη από ό,τι σε οποιονδήποτε επιχειρηματία που αποφασίσει να μπει ξαφνικά στο χώρο. Δεν υπάρχει στον καινούριο νόμο καμιά μεταβατική διάταξη και καμιά πρόβλεψη για τους ήδη εργαζόμενους. Ούτε και για τη διατήρηση των υφιστάμενων επιχειρήσεων. Κατά τη γνώμη μας, η προκήρυξη των αδειών στην επαρχία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της πέρα από το οικονομικό τίμημα, τους εργαζόμενους και το μέλλον τους, άλλα και την εγκαταστημένη υλικοτεχνική υποδομή και τεχνογνωσία. Θα εξασφαλιστεί έτσι και το μέλλον των εργαζόμενων και η ποιότητα λειτουργίας. Αν στην κεντρική πολιτική σκηνή το επιχείρημα της ανανέωσης του “αμαρτωλού” σκηνικού έχει ίσως έρεισμα, η καταστροφή των υφισταμένων επενδύσεων στην περιφέρεια δεν μπορεί να στηριχθεί με λογικά επιχειρήματα.
Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν και στο επίπεδο της διασφάλισης της ελευθερίας του λόγου, του πλουραλισμού και της ανεξαρτησίας, καθώς ο νόμος δεν προστατεύει την αυτοτέλεια των καναλιών, δεδομένου ότι επιτρέπει στην ουσία τη δημιουργία αλυσίδων περιφερειακών ΜΜΕ που θα εκπέμπουν το ίδιο πρόγραμμα, θα ανήκουν στους ίδιους επιχειρηματίες και θα υπακούουν στο ίδιες πολιτικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες. Είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η αυτοτέλεια των περιφερειακών ΜΜΕ. Η δημιουργία αλληλοεξαρτώμενων ΜΜΕ υπό την “εποπτεία” ενός ή περισσότερων πανελλαδικής εμβέλειας σχημάτων είναι δυνατή με τις διατυπώσεις του παρόντος νόμου και θα τραυματίσει βαριά την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία των περιφερειακών σταθμών. Παλιοί και νέοι, οι περιφερειακοί σταθμοί πρέπει να διευρύνουν τις δυνατότητες στην πολυφωνία και δυστυχώς το νέο πλαίσιο δεν το κατοχυρώνει, αφήνοντας σκιές και υπόνοιες συναλλαγών.
