Κάποτε φτωχά τα χρόνια
μπαλωμένα παντελόνια. Στα
παπούτσια δέκα φόλες
ξηλωμένες και οι σόλες.
Σκουλαρίκια κι όλο χάντρες
τα φορούν τώρα οι άντρες.
Με κομμένα παντελόνια λες
και πάνε για τα αλώνια.
Δεν μπορεί να ξεχωρίσεις τις
γυναίκες απ' τους άνδρες. Μας
μπερδέψαν με τις τρίχες και τις
παρδαλές τις χάντρες.
Παντελόνια όλο τρύπες
μόδα είναι εσύ μου είπες.
Μόδα είναι θα περάσει και
ο κόσμος θα ξεχάσει.
Τώρα βάζουν σκουλαρίκια και
το παίζουνε κΓ αντρίκια. Και
νομίζουν κάτι κάνουν τζάμπα
τον καιρό τους χάνουν.
Μα δεν ντρέπονται λιγάκι
για καφέ στο Κολωνάκι. Μα
αυτή είναι για γέλια που
φοράνε τα κουρέλια.
Το γιακά σηκώνουν τώρα
και γελάει όλη η Χώρα.
Μόδα είναι θα περάσει μα
η τρέλα που θα φτάσει.
Που το πάτε βρε Λεβέντες και
νομίζετε είστε αφέντες.
Σκουλαρίκια και με χάντρες
ξεφτιλίσατε τους άντρες.
Αν γυρίζανε τα χρόνια με την
φτώχια και την πείνα. Όπως
μάθανε Λεβέντες δε την
βγάζανε ένα μήνα.
Γεώργιος Δ. Βαλαβάνης
σατιρικός ποιητής
Λάρισα
