* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Κανείς δεν αμφιβάλλει, πως οι τρεις διαδοχικές εκλογές του 2015, ανέδειξαν και πάλι τον Τσίπρα ισχυρόν. Το εκλογικό αποτέλεσμα συνιστά τη μεγάλη του νίκη. Κατόρθωσε να εξαποστείλει στον αγύριστο, την παταγωδώς αποτυχούσα κλίκα των Λαφαζαναίων. Αποδυνάμωσε τους εναπομείναντες ακόμα στους κόλπους του αντιρρησίες, χωρίς όμως να είναι κανείς βέβαιος, πως κι αυτό το μαξούλι, των Λούμπεν Μαρξιστών δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος πήρε μία νέα ισχυρή εντολή από τον λαό να συνεχίσει το έργο του.
Τώρα θα μου πείτε, πως και τον Ιανουάριο ήταν παντοδύναμος και μάλιστα με πιο ευνοϊκές συνθήκες. Στάθηκε όμως ανίκανος και απέτυχε. Διέλυσε το κόμμα του και μας έφερε περισσότερα δεινά. Έκανε μια Κυβέρνηση από σκουπίδια. Αερολόγοι, ανίδεοι, νοσούντες από βαριές ιδεοληψίες, άσχετοι, μικρόνοες υπηρέτες του κόμματος, βλαπτικοί του κράτους. Μία Κυβέρνηση, που παρ` ολίγον να του στοιχίσει το πολιτικό Βατερλώ.
Τώρα όμως πρέπει να σταθεί προ των μεγάλων ευθυνών του. Η παγκόσμια κοινή γνώμη, οι Εταίροι μας και ο λαός απαιτούν την ευόδωση του τρίτου Μνημονίου. Κάθε παρέκκλιση από τον σωτήριον αυτόν στόχο, θα μας οδηγήσει στην καταστροφή. Και συνάμα θα σημάνει τον πολιτικό αφανισμό του Τσίπρα. Δικαιολογίες, ψευτιές, κωλοτούμπες και είπα ξ` είπα, είναι πια απαράδεκτες.
Όμως όσο καλόβουλος θέλει να φανεί κανείς, δεν μπορεί να παραβλέψει τις όποιες συμπεριφορές του, που του έβλαψαν κατά την 7/μηνη άσκηση της εξουσίας του. Δεν χρειάζεται να τις πούμε. Γνωστές σε όλους. Γι αυτό και εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί ενδοιασμοί. Θα μπορέσει ο Τσίπρας να απεμπολήσει την ανωριμότητα και επιπολαιότητα, που μας έδειξε; Τον παιδικό και άκρατο ενθουσιασμό του; Θα μπορέσει να πάρει θεαματικές αποφάσεις, που θα αλλάξουν ριζικά το κλίμα διεθνώς; Θα μπορέσει να εδραιώσει τον κλονισμό των Ελλήνων; Θα κάνει την Ελλάδα ελκυστική στους επενδυτές; Θα κάνει κάποτε τα έπεα πτερόεντα, έργο ουσιαστικό;
Άλλος δρόμος από τις μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις, δεν υπάρχει. Δεν μπορεί συνεχώς, όπως έκαναν και οι άλλοι, να αρμέγουν την αγελάδα, με φορολογικά και υφεσιακά μέτρα. Το γάλα κάποια ώρα θα στερέψει.
Ο λαός περίμενε με τη σύνθεση της νέας Κυβέρνησης, κάτι το νέο, το σοβαρό και το αξιόλογο. Να δει στις καίριες θέσεις προσωπικότητες. Κι όχι το ανακάτεμα μιας χλιαρής και άνοστης σούπας. Τα ίδια πρόσωπα, που και στην προηγούμενη Κυβέρνηση, διακρίθηκαν για την απύθμενη ασχετοσύνη. Ενδεείς ικανοτήτων, μικρόνοες ιδεολήπτες. Έτοιμοι για διάλυση και όχι για σύνθεση. Για κρίσεις και όχι για έργα. Δεν ήσαν απλώς στάσιμοι. Ήσαν οπισθοδρομικοί. Τι δουλειά έχει ο Μπαλτάς στο Υπουργείο Παιδείας; Δεν αφουγκράζεται ο Τσίπρας την αντίδραση των Εκπαιδευτικών; Ποια σχέση έχει ο Φίλιας, που στερείται ακόμα και Πανεπιστημιακού πτυχίου, στο τόσο λεπτό θέμα της Παιδείας; Εγγενής η αδυναμία του Τσίπρα να επιλέγει τους κατάλληλους συνεργάτες του. Μέγα έλλειμμα αρχηγού. Πάλι το δίδυμο Κατρούβαλου – Σκουρλέτη; Ο Τσίπρας, ανόρεχτα βέβαια, κι αυτός φωνάζει για επενδύσεις, ενώ ο Σκουρλέτης τις αντιμέχεται φανερά. Αμ ο Πελεγκρίνης; Τον ρώτησαν τι θα κάνει τώρα με το παλκοσένικο και είπε, πως δε μπορεί να το αφήσει. Ένα ακόμα νούμερο στον θίασο! Πότε θα αφήσει τη θεατρική του λόξα, να δουλέψει και στο Υπουργείο;
Ο Τσίπρας είχε μία καλή ευκαιρία να συμπράξει για μια Εθνική Κυβέρνηση, επιβεβλημένη από τις σημερινές συνθήκες. Προτίμησε πάλι τη συνεργασία του με τον Καμμένο, έστω για μια ισχνή πλειοψηφία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Χώρια ότι τους χωρίζει ένα απύθμενο ιδεολογικό χάος. Μήπως γιατί ο Καμμένος κάνει τον Γκιουλέκα με τις φανφάρες των δηλώσεών του περί Πατρίδας και Θρησκείας, ενώ παράλληλα κάνει τη σουπιά και συναινεί δουλικά σε ό,τι λέει ο Τσίπρας; Τον ακούσατε να αντιδράσει στο επαίσχυντο Νομοσχέδιο περί Παιδείας; Να πει κάτι για τη βλακεία της Υφυπουργού, περί ελευθέρας αποχής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών; Μούγκα! Δεν είναι αβελτηρία του Τσίπρα να μη βλέπει τα σκουπίδια των ΑΝΕΛηδων και να κάνειμαζί τους τακίμια; Ξέχασε τον Χαϊκάλη; Με τις οφσόρ και τη μονταζιέρα μιας επαίσχυντης πράξης του; Δεν βλέπει τον ανεκδιήγητο Νικολόπουλο, που του πέφτουν τα σάλια για μια καρέκλα; Ή τον κρυφοφασίστα τον Δ. Καμμένο; Με τέτοια κουμάσια πάει να κάνει χαΐρι; «Ει χωλώ παροικήσεις υποσκάζεινμαθήσει».
Πολλά λοιπόν δείχνουν πως πάμε στα χνάρια της προηγούμενης Κυβέρνησης. Αποτυχημένης σε κάθε θέμα. Ώρα λοιπόν ο Τσίπρας να δείξει πυγμή Αρχηγού. Να απαλλαγεί από τις γνωστές παθογένειες. Να έλθει σε συγκρούσεις, που ίσως έχουν πολιτικό κόστος, αλλά απαραίτητες για τον λυτρωμό του τόπου μας. Ο λαός γνωρίζει το βαρύ μνημόνιο. Και το ενέκρινε, περιμένοντας τις θυσίες, που συνεπάγεται. Οι θυσίες όμως αυτές, πρέπει να δικαιωθούν, από μια πολιτική υπεύθυνη και σοβαρή. Μια πολιτική στην οποία θα άρχει, η διαρκής στόχευση σ` ένα καλύτερο αύριο.
