Του Χρήστου Τσαντήλα
ΕΙΝΑΙ ένα σενάριο κακό, όμως καλό είναι να το αξιολογήσουμε, ευχόμενοι πάντως να μην είναι και αληθινό. Η επιμονή των δανειστών μας να εφαρμόσουμε ντε και καλά, τα μέτρα που μας επιβάλλουν για να μας δώσουν έτσι τα λεφτά τους, το νέο μνημονιακό δάνειο δηλαδή, ενώ γνωρίζουμε και οι δύο πλευρές ότι, πιο εύκολα περνά καμήλα από τη βελόνα από το να ξεχρεώσουμε σε βάθος …αιώνων το αστρονομικά υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας, αφήνει υποψίες…
ΓΙΑΤΙ λοιπόν οι δανειστές μας, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, επιμένουν σε μια συνταγή διάσωσης και σε μέτρα που ούτε οι ίδιοι πιστεύουν ότι θα φέρουν θετικό για μας αποτέλεσμα; Γιατί επιμένουν αφού γνωρίζουν, ακόμα και οι αδαείς, πως με περιοριστική πολιτική και μηδενική παραγωγή, δεν αναπτύσσεται καμιά οικονομία στον κόσμο, πόσο μάλιστα σε μια χώρα, η οποία βρίσκεται στον πέμπτο χρόνο ύφεσης;
*ΜΗΠΩΣ το Grexit παραμένει ο κρυφός στόχος τελικά; Μήπως το πρόγραμμα σωτηρίας της χώρας έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε να οδηγήσει τη χώρα σε μια καλοστημένη παγίδα, που θα μας βγάλει σταδιακά από την ευρωζώνη;
*Μήπως, λέω μήπως, ζούμε και συμμετέχουμε υπνωτισμένοι σχεδόν, σε ένα σχέδιο ανακύκλωσης της ελληνικής κρίσης;
*Μήπως τελικά …χορεύουμε κατά πώς κτυπούν το ζουρνά οι δανειστές μας και στο τέλος αφού μας τα πάρουν όλα, θα μας πουν «παιδιά κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά...».
*Μήπως κάποιους τους βολεύει η μιζέρια μας και η συνεχιζόμενη δανειολειψία μας από «συμμάχους» που μας …έπιασαν κορόιδα και θησαυρίζουν σε βάρος μας;
*Μήπως συμμετέχουμε σε ένα παγκόσμιο παιχνίδι των τοκογλύφων; Σε ένα είδος πραγματικής μονόπολης όπου η χώρα μας πουλιέται και αγοράζεται στην κάθε ζαριά;
ΣΙΓΑ μην μπορεί κανείς να απαντήσει επαρκώς και πειστικώς, με αποδείξεις δηλαδή, σε όλα αυτά τα «μήπως». Εικασίες είναι, υπάρχουν ενδείξεις, όχι αποδείξεις. Οι οποίες κάλλιστα, θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν ή και να διαψευσθούν σε βάθος χρόνων (ή και αιώνων), αλλά εμείς οι πρώτες γενιές της κρίσης, ειδικά οι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες που την πληρώνουν ακριβότερα, αφού στον προϋπολογισμό της ζωής τους, δεν προβλέπεται η δημιουργία οικογένειας, δεν θα το μάθουμε ποτέ…
ΑΠΟΡΙΑΣ άξιο είναι πάντως, το γεγονός ότι η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, δηλώνει υπερβολικά αισιόδοξος ότι στο τέλος της τετραετίας αυτής της Βουλής, θα έχουμε βάλει γερά θεμέλια για έξοδο από την κρίση και ότι οι παραγωγικές μηχανές του κράτους θα αρχίσουν να παίρνουν μπροστά. Μακάρι να διαψευστούν τόσο σύντομα όλα τα πιο πάνω κακά σενάρια, να ευχηθούμε η αισιοδοξία του να γίνει αποτέλεσμα και να φανεί στον προϋπολογισμό των εκατομμυρίων νοικοκυριών που υποφέρουν…
