Αγαπητή «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Ο κύβος ερρίφθη. Το Μνημόνιο Γ` το υπογράψαμε. Πρέπει να το τηρήσουμε, αλλιώς ο καθένας στον τόπο που ξεκίνησε.
Σημερινό μας θέμα είναι η εξεύρεση ισοδυνάμων προς διευθέτηση άλλων φοροπλήκτων ή εντόνως αρνουμένων να συμμορφωθούν. Τα ισοδύναμα είναι η σανίδα σωτηρίας μας. Όποιος έχει ιδέες, απόψεις και προτάσεις και επιθυμεί να τις εκθέσει παρακαλώ.
Αγαπημένη μου σιωπή, χρυσή μου βουβαμάρα. Και το πέταγμα της μύγας ακούγονταν. Τα λεπτά περνούσαν υπό το κράτος του ζόφου και η προς την πολιτική υποταγή μάχονταν στα μαρμαρένια αλώνια, ενδόμυχα και χωρίς έλεος με τον ανθρωπισμό και τις αξίες του. Νίκησε η πολιτική επιταγή. Ένας από τους φερόμενους ως αριστερός έλαβε το λόγο και είπε: Σύντροφοι. Είναι δύσκολο, αλλά αναγκαίο. Πρέπει να βρούμε λύση. Ίσως δεν ορκισθήκαμε όλοι, αλλά ένας ΘΕΟΣ θα μας σώσει. Και αυτός είναι ο Ιανός. Από το καλό του πρόσωπο δεν μας ευνόησε και πρώτος ο Πρωθυπουργός μας τον εγκατέλειψε. Υπέγραψε το Μνημόνιο και στην τήρηση του εξαρτώμεθα. Εμείς θα κάνουμε ότι έκανε ο Δίας τον Προμηθέα. Θα μαζέψουμε τους συνταξιούχους που παρουσιάζονται και υπεράριθμοι ένεκα ολιγωρίας του Αρχάγγελου Μιχαήλ, Διοικητού του οργανισμού της μετανάστευσης των ανθρώπων και δη γερόντων. Η πράξη μας θα είναι κάθετη και άνευ παρέκκλισης. Στη Δημοκρατία της αριστεράς δεν έχουν λόγο παρακελευσματικές αιτιάσεις. Θα τους τοποθετήσουμε σαν τον Προμηθέα σε σημείο ασφαλές και φυλασσόμενο. Μόνον ο Υπουργός Οικονομικών θα έχει πρόσβαση και όσες φορές θα έχει ανάγκη ισοδυνάμων, νύχτα και λάθρα θα αφαιρεί εξ αυτών κομμάτια κρέατος, χρήματα από τις τσέπες τους εννοώ, και με δημιουργικές φαφλατώδεις υποσχέσεις θα τους κατευνάζει, για επιστροφή τούτων σε εύθετο χρόνο. Οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς των υποζύγια. Οικτρόν το λάθος τους. Εάν ήταν υποζύγια με το βάρος των ισοδυνάμων, που επί μια τετραετία εδέχθησαν, θα είχαν ήδη απωλεσθεί. Είναι όπως είπαμε άνθρωποι και τους απαγορεύεται η αυτοχειρία από τον επουράνιον πατέρα μας, παρά το ότι σύντροφός μας έχει αναφερθεί για έξι χιλιάδες. Τους απομένει όμως το αίτημα της σωτηρίας των ψυχών τους δια της ευθανασίας. Τούτο όμως ασφαλώς απορρίπτεται μετά βδελυγμίας, δεδομένου ότι άπτεται του κανιβαλισμού. Άπαντες οι σύνεδροι δια βοής και μουγκρητών έκαναν αποδεκτή την πρόταση και έγινε νόμος του Κράτους. Ουδένας προέταξε την όχι ευχάριστον θέση των απόμαχων της βιοπάλης με τις αντίξοες συνθήκες της ζωής. Όλοι τους αγνόησαν, ωσάν να μην προήλθαν από αυτούς.
Αντί μάννα, χολήν. Τους στερούν τον καφέ, το γάλα, τη γιαούρτι, το φως, το νερό, τη θέρμανση και πλέον τούτων την δυνατότητα να αγοράζουν άνετα τα φάρμακά τους, που ένεκα μειωμένων αποδοχών, τους έγιναν φαρμάκι. Σε ποιους όμως να παραπονεθούν; Είναι όλοι τους παιδιά και εγγόνια τους. Τούτο δεν το συγχωρεί μήτε θεός μήτε δαίμονας. Είναι αμάρτημα που απορρέει από τον Δεκάλογο του Θεού προς τον Μωυσή. Να κατέλθουν στους δρόμους ντρέπονται, γιατί προσβάλλουν την παρελθούσαν νεότητά τους, αφού αισθάνονται αδύναμοι. Αρκούνται σε μισόλογα και μουρμούρα. Ο Αισχύλος όμως έγραψε: «Φήμη γε μεντοι δημαθρους μεγα σθενει». Και ο ψίθυρος του πλήθους μεγάλη δύναμη έχει. Η αδικία προς τους αδύνατους υπερβαίνει την αδικία. Όχι άλλη αφαίμαξη.
Ευχαριστώ
Βασίλειος Λέτσικας
