Η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του ανθρώπου εκτός από γονιδιακή ή κληρονομική είναι και οι προσλαμβάνουσες από το περιβάλλον-- κύρια οικογενειακό, σχολικό , συναναστροφές -- οι φίλοι και όλοι αυτοί που ερχόμαστε σε επαφή επιδρούν ο καθένας με τον τρόπο του στο τελικό αποτέλεσμα που είμαστε ο κάθε ένας μας. Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας διάπλασης και διαμόρφωσης χαρακτήρα είναι και το βιβλίο, κάθε βιβλίο που πέφτει στα χέρια μας περνάει και φιλτράρεται από την υπάρχουσα υποδομή και ανάλογα επιδρά. Στη γυμνασιακή και λυκειακή ηλικία οι νέοι είναι αυθόρμητοι, ενθουσιώδεις, ορμητικοί, ονειροπόλοι, οραματιστές, ατρόμητοι, ανυπόμονοι, ασυγκράτητοι, υπερβολικοί, συναισθηματικοί, ευαίσθητοι, άφοβοι και κυρίως αμφισβητούν τα πάντα και τους πάντες, αρχής γενομένης τους γονείς τους.
Αυτή η ηλικία η τόσο σημαντική για την ορθότητα και την ακεραιότητα του χαρακτήρα και της κοινωνικοποίησης των νέων μας δεν πρέπει να εγκαταλείπεται στην τύχη και να αφήνουμε τους νέους να αυτοσχεδιάζουν, να φωνάζουν βοήθεια -- με τον τρόπο τους -- και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα, ή και να τους κατατάσσουμε σε προβληματικούς και επιμελείς. Όλοι οι νέοι, μας έχουν ανάγκη και κυρίως τους έχουμε ανάγκη. Ήμασταν και εμείς νέοι και θέλαμε την επίδραση και την επικοινωνία των πρεσβυτέρων μας, κάνοντας μας να νιώθουμε το μέλλον μας, πιο κατανοητό μέσα από τις εμπειρίες τους. Όπως και να το πούμε πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά, από αυτά που θεωρούμε αυτονόητα. Στο σκηνικό της 6-12-08 της οδού Μεσολογγίου, πρέπει να καταλογίσουμε ευθύνες και στους ηθικούς αυτουργούς, που καλά κρυμμένοι στο καβούκι μας, με τις ενέργειές μας, προσπαθούμε να πείσουμε την κοινή γνώμη και τον εαυτό μας ότι εμείς δεν φταίμε. Επειδή ξέρουμε ότι φταίμε. Ποιος τιμωρήθηκε; Ποιος αδικήθηκε;
Αθαν. Κωστής, εκπαιδευτικός