Προς το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας η επιστολή:
«Κύριε πρόεδρε
Ο Δικηγορικός Σύλλογος πρόσφατα οργάνωσε επετειακή εκδήλωση με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυσή του. Στον πρόεδρο και το Δ.Σ. του Συλλόγου μας αξίζουν τα συγχαρητήρια και θερμές ευχές για την απόλυτη επιτυχία της εκδήλωσης. Ο κ. πρόεδρος στον περιεκτικό λόγο του ανέφερε τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Συλλόγου, χωρίς να αναφερθεί στα ενεργήματα συναδέλφων που συνέβησαν κατά τους χαλεπούς χρόνους της δικτατορίας του 1967.
Οι αποτελούντες το Δ.Σ. του Συλλόγου μας είναι νέοι και δεν γνωρίζουν τα όσα γεγονότα έλαβαν χώρα στην πιο πάνω περίοδο και θεωρώ χρέος μου να τα μνημονεύσω. Κατά το έτος 1971, 31 συνάδελφοι υπέγραψαν δήλωση με την οποία ζητούσαν γενική αμνηστία όλων των πολιτικών κρατουμένων (φυλακισθέντων και εκτοπισθέντων) και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα». Από το σύνολο των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, μόνο οι συνάδελφοι του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Λάρισας τόλμησαν να ζητήσουν δημόσια από το στρατιωτικό καθεστώς την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
Κατά το έτος 1972 ο τότε περιφερειάρχης Λάρισας, ονόματι Λαδάς, εξύβρισε με σκαιό και ταπεινωτικό τρόπο το συνάδελφο Β. Καραμπίλια και οι Λαρισαίοι συνάδελφοι προκάλεσαν τη σύγκλιση γενικής συνέλευσης του συλλόγου μας για να καταδικάσουν τη βίαιη συμπεριφορά του περιφερειάρχη, που απαξίωσε το θεσμό του δικηγόρου. Η γενική συνέλευση του συλλόγου μας κατέληξε σε ψήφισμα για τα δικαιώματα του δικηγόρου, παρά την τρομοκρατία που ασκούσε το τότε καθεστώς.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και σε κάποιον συνάδελφο, ο οποίος όταν αντίκρισε το άθλιο θέαμα των αναρτημένων αφισών μέσα στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας, διαμαρτυρήθηκε στους προέδρους και εισαγγελείς Εφετείου και Πρωτοδικείου Λάρισας με επιστολές και ζητούσε την άμεση αφαίρεση των αφισών, οι οποίες προπαγάνδιζαν την υπερψήφιση του συντάγματος 1973. Πράγματι, οι ολομέλειες των δικαστηρίων και οι εισαγγελείς αποφάσισαν την απομάκρυνση των αφισών, γιατί αποτελούσαν προσβολή στο θεσμό της Δικαιοσύνης και οι χώροι του δικηγορικού μεγάρου καταρτίστηκαν από τον κόπρο του Αυγείου. Ο συνάδελφος αυτός για την πράξη της διαμαρτυρίας συνελήφθη και οδηγήθηκε στο ΕΑΤ/ΕΣΑ. Κατά τη γνώμη μου τα αναφερόμενα γεγονότα περιβάλλουν με αίγλη, προσφέρουν κύρος και θεμελιώνουν καταξίωση στο θεσμό του δικηγόρου.
Όμως, στη λαμπρή εκδήλωση του Συλλόγου μας σημειώθηκε ένα ατόπημα. Η αναφορά στους δικηγόρους που έλαβαν πολιτικά αξιώματα κατά την περίοδο του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου έπρεπε να αποφευχθεί, γιατί μαζί με τους συνεργάτες τους αλυσόδεσαν την Ελλάδα, κατέστρεψαν την Κύπρο και προκάλεσαν στους Έλληνες πόνο, δάκρυα και βασανισμούς. Συνεπώς, τους αξίζει ψόγος και όχι τιμή.
Με εκτίμηση
Γιάννης Θεούλης
σ. δικηγόρος
