Τι είναι το όνομα; Είναι ένα απλό ηχητικό σημάδι; Ο Αριστοτέλης λέει, πως τα ονόματα είναι μιμήματα. Το ίδιο όπως λέει για την τραγωδία ότι είναι μίμηση πράξεως. Η γλωσσική θεωρία που επικρατεί στη Δύση υπό την επίδραση της παγκοσμιοποίησης, υποστηρίζει ότι τα ονόματα είναι ηχομιμήματα, παρερμηνεύοντας τον Αριστοτέλη, θαρρείς και δεν είχε άλλο στο νου του ο μεγάλος φιλόσοφος, παρά μόνο ένα μέρος ονομάτων για φυσικά πράγματα (ηχογενείς λέξεις), όπως π.χ. το όνομα του κόκορα που βγαίνει απ΄ το «κοκορίκου» κ.ά.
Τι είναι το όνομα σε σχέση με το πράγμα; Το όνομα είναι συστατικό στοιχείο του πράγματος. Είναι ενέργεια που απορρέει απ΄ την ουσία του πράγματος και συνεπώς είναι συστατικό στοιχείο του; Απόδειξη ότι όταν μνημονεύουμε π.χ. το όνομα ενός αγαπημένου προσώπου έχουμε μαζί με το όνομά του και την αίσθηση της παρουσίας του. Όσον αφορά στα θεία ονόματα, η Αγία Γραφή λέει πως το Άγιο Πνεύμα προσεύχεται για μας εντός μας, την ώρα της προσευχής. «Το Άγιον Πνεύμα υπερετυγχάνει εντός υμών στεναγμοίς αλαλήτοις».
Όταν μνημονεύουμε το όνομα ενός πράγματος αναφερόμαστε στην εικόνα του πράγματος, όπως σχηματίζεται με τις αισθήσεις μας. Αναφέροντας το όνομα μετέχουμε στην εικόνα του. Αν το όνομα είναι όνομα προσώπου η παρουσία του δεν γίνεται αισθητή μέσω των αισθήσεων π.χ. της ακοής, αλλά μέσω του νου. Το ίδιο όπως η καλοσύνη π.χ. ενός ανθρώπου δεν είναι ορατή με τη φυσική όραση, αλλά με την πνευματική όραση του νου.
Γίνεται φανερό λοιπόν ότι και το όνομα ενός πράγματος δεν είναι απλώς αντικείμενο μας αίσθησης π.χ. της ακοής ή της όρασης, αλλά είναι αντικείμενο της αίσθησης του νου. Συνεπώς βγαίνει το συμπέρασμα ότι τα ονόματα έχουν πνευματικό περιεχόμενο και γι΄ αυτό προσφέρονται στη διαδικασία του πνεύματος.
Η υποτίμηση του ονόματος κάποιου προσώπου αποτελεί μείωση της προσωπικότητάς του (capitis deminutio) και δίδει το δικαίωμα στο πρόσωπο που υπέστη την προσβολή, να ζητήσει τη δικαστική προστασία για την επανόρθωση της ηθικής ζημίας. Το ίδιο και η κατάργηση του ονόματος ενός προσώπου και η αντικατάστασή του από ένα ηχητικό σημάδι ή από κάποιον αριθμό. Η κατάργηση του ονόματος χρησιμοποιήθηκε σαν μέσο ηθικής εξόντωσης των αντιπάλων από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Παρόμοια προσβολή της υπόστασης της Ελλάδος αποτελεί η νόσφιση (αρπαγή) του ονόματος της Μακεδονίας από τους Σκοπιανούς. Δεν αρπάζουν ένα ηχητικό σημάδι, αλλά ένα όνομα πλούσιο σε νόημα, σε σημασία, σε ενέργεια, την οποία επιφυλάσσονται να επωφεληθούν μελλοντικώς με τη διεκδίκηση εδαφών της Ελλάδος.
Τα πολιτικά κόμματα δεν αγνοούν την ουσία του ονόματος της Μακεδονίας και γι΄ αυτό κανείς δεν μπορεί να επικαλεσθεί άγνοια ή απερισκεψία σε περίπτωση απεμπόλησης του ονόματος. Δεν είναι το όνομα της Μακεδονίας ένα απλό ηχητικό σημάδι, που δεν έχει άλλη σημασία πέρα απ΄ τη συναισθηματική αξία για τους Έλληνες. Αυτό το ξέρουν οι Σκοπιανοί και πρέπει να το ξέρουν και οι Έλληνες πολιτικοί.
Τώρα κανείς δεν μιλάει για το όνομα «Μακεδονία» σε σχέση με τις προσεχείς εκλογές, για τις οποίες όλοι μιλούν. Μήπως οι εκλογές αυτές πρόκειται να γίνουν για να περάσουν κάποιο συμφωνημένο από τα κόμματα όνομα, εν αγνοία των Ελλήνων πολιτών; Μήπως με την ψήφο στο κόμμα ψηφίζουμε και για το συμφωνημένο όνομα εν αγνοία μας; Αποφάσισαν άραγε τα πολιτικά κόμματα να γίνει η Μακεδονία ο αποδιοπομπαίος τράγος;
