Πω… πώ! Πώς θ΄ αντέξουμε τόση «στοργή και προδέρμ» μαζεμένη; Στροφή στην καθημερινότητα και στα προβλήματα της κοινωνίας κάνει ο Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία, για να αναστρέψει το κλίμα και να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Νομοσχέδιο για την προστασία πτωχών τε και αδυνάτων καταθέτει το ΠΑΣΟΚ, μην πάει και δεν προλάβει να δείξει πόσο πολύ νοιάζεται και κόπτεται για τον πολίτη. Πώς να την αντέξουμε και μεις οι άνθρωποι τόση… αγάπη μαζεμένη;
Τέτοια… «επίθεση αγάπης», να την πω, στον μέσο Ελληνα, από τα κόμματα εξουσία!
Αυτό έτσι γενικά. Για να υπογραμμίσω την… αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα που δημιουργείται εις τον ελληνικόν ετούτον τόπο. Τώρα, από κει και πέρα, πράγματι σ΄ αυτό είχε δίκιο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, ο Παπακωνσταντίνου, χθες τελείωσε και η τρίτη πράξη του θεατρικού. «Ο Καραμανλής αντεπιτίθεται». Μόνον που δεν μέτρησε καλά τις πράξεις, δεν είναι τρεις είναι τέσσερις. Ξεκίνησε με την Κεντρική Επιτροπή, ακολούθησε το έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, μετά η ΟΝΝΕΔ και εντέλει χθες η Κοινοβουλευτική ομάδα. Και, ουσιαστικά, αυτά δεν ήταν ακριβώς ομιλίες. Ηταν περισσότερο… διαγγέλματα. Διότι ουδείς τόλμησε να πει κουβέντα. Αυτό το «κομματικό σιωπητήριο» που σάλπισε από την Κεντρική Επιτροπή και δώθε - εκτός του Δαϊλάκη που φαίνεται ότι πάσχει από συγγενή κώφωση - οι υπόλοιποι το λαμβάνουν προς το παρόν σοβαρά υπόψιν. Και χθες, παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις διαφόρων, για τοποθετήσεις «ανταρτών βουλευτών» ουδείς έβγαλε άχνα. «Πήγε, εμίλησε και αποχώρησε» ο Καραμανλής, χωρίς να βρει… συνομιλητές, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ομάδας. Φοβήθηκαν; ΄Η απλώς κατάλαβαν ότι αν δεν συμμαζευτούν και δεν συσπειρωθούν θα πέσουν; Ό,τι και να ΄ναι για την ώρα, αποδίδει το «σιωπητήριο». Ισως γιατί και ο Καραμανλής - ξεκινώντας από την Εκθεση Θεσσαλονίκης όπου έκανε μία ψιλοαυτοκριτική δημόσια για την ταχύτητα ή τη βραδύτητα των μεταρρυθμίσεων - στις τελευταίες του ομιλίες έχει ενσωματώσει στοιχεία γενικευμένης αυτοκριτικής. Αναγνωρίζοντας λάθη, παραλείψεις, χαλάρωση και προβλήματα επικοινωνίας στο κόμμα. Και ένα από τα διαπιστωμένα παράπονα των βουλευτών και πηγή δυσαρέσκειάς τους, είναι ακριβώς το γεγονός ότι δεν εισακούγονται και ότι οι υπουργοί τους έχουν λίγο - πολύ… γραμμένους. Χθες λοιπόν το εξέφρασε το πρόβλημα ο Καραμανλής (διότι το έχει σίγουρα προ πολλού εντοπίσει) και έδωσε δημόσια εντολή στους υπουργούς να ορίσουν μία φορά την εβδομάδα ημέρα που θα βλέπουν βουλευτές. Όπως, ας πούμε, οι μεγαλοδιοικητές των διαφόρων μεγαλοοργανισμών θα είναι υποχρεωμένοι να κρατούν ανοιχτές τις πόρτες για τους πολίτες. ΄Η όπως το γεγονός ότι ζήτησε να ενημερώνονται τακτικά για διάφορα ζητήματα οι αντίστοιχες θεματικές επιτροπές, ή όπως η δήλωση ότι και ο ίδιος θα έχει τακτικότερες επαφές. Με δύο λόγια ν΄ αρχίσουν να δουλεύουν πάλι οι μηχανές του κόμματος - εξ ου και οι Νομαρχιακές Συνελεύσεις - οι οποίες είχανε πέσει στο ρελαντί προκαλώντας δυσφορία και δυσαρέσκεια. Κυρίως γιατί ορισμένοι… σήκωσαν μύτη και τα βλέπουν τα πράγματα και τα πρόσωπα αφ΄υψηλού. Ακόμα σου λέει και αυτός ο Τατούλης (που με τους διαδικτυακούς του… Φιλιππικούς κατόρθωσε να αναγορεύσει εαυτόν σε πόλο), κουβέντα δεν είπε. Και όχι μόνον, αλλά καθόταν τώρα οι δημοσιογράφοι και περίμεναν να δουν αν θα… χειροκροτήσει. Και ναι, μάλιστα κυρίες και κύριοι! Ο Αρκάς βουλευτής, σε ορισμένα σημεία χειροκρότησε τον Καραμανλή! Μιλάμε για τέτοια επιτυχία. Φαίνεται ο…κωφός Σουφλιάς στη συνάντηση που είχαν τον έπεισε να παραμείνει… μουγκός, έστω και για λίγο.
Η αντεπίθεση Καραμανλή φαίνεται πάντως, ότι πιάνει τόπο, χωρίς να υποκύψει σε πιέσεις είτε για ανασχηματισμό, είτε για πρόωρες εκλογές. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν αυτές οι περιβόητες μετρήσεις. Και εδώ που τα λέμε, καθώς γίνεται αισθητή στο πετσί μας η μεγαλύτερη παγκόσμια μεταπολεμική οικονομική κρίση - παρά τις κραυγές του ΠΑΣΟΚ - δημιουργεί «άλλοθι» στην κυβερνητική πολιτική και… απαλύνει τις εντυπώσεις από τα οικονομικά μέτρα. Δηλαδή ως ένα βαθμό λειτουργεί προς όφελός της. Είναι αυτό που λέμε «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Και αν πράγματι, οι διαβεβαιώσεις τόσο του Καραμανλή όσο και του Αλογοσκούφη, ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών στις τράπεζες είναι διασφαλισμένες - τη στιγμή που ακόμη και η Γερμανία κλωνίζεται - αποδειχθεί αληθινό τότε… Τότε αυτοί είναι πόντοι υπέρ της. Διότι πλέον κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει. Οι ευρωπαϊκές χώρες η μία μετά την άλλη αναζητούν τρόπους να οχυρώσουν ή να διασώσουν τις οικονομίες τους, αφού η προσπάθεια για κοινή αντιμετώπιση απέτυχε.
Και σχετικά με το θέμα έκανε πράγματι μία εύστοχη παρατήρηση ο Αλογοσκούφης. Είπε δεν μπορεί από τη μία ο Παπανδρέου να μην αναγνωρίζει ότι υπάρχει παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία επηρεάζει και τη χώρα, και από την άλλη να καταθέτει πρόταση σωτηρίας της παγκόσμιας οικονομίας στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Είναι, αν μη τι άλλο οξύμωρο!
Οι τέσσερις πράξεις λοιπόν του θεατρικού «Ο Καραμανλής αντεπιτίθεται» ολοκληρώθηκαν. Α να δούμε πόσα…εισιτήρια θα κόψει στο… ευρύ κοινό.
