Γιώργος Σούλτης, δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Λαρισαίων Πόλις»
Η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι η κριτική της ασκούσας εξουσία παράταξης από την αντιπολίτευση. Η κριτική αυτή πρέπει να είναι δημόσια και τεκμηριωμένη. Με την ευκαιρία του ανοιχτού δημοτικού συμβουλίου την Πέμπτη 18/9/08 με θέμα τα πεπραγμένα της διετίας από τη δημοτική αρχή, προβαίνουμε σε τούτο το σημείωμα κριτικής, με δεδομένο και το γεγονός ότι με τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου η συνεδρίαση της Πέμπτης μάλλον θα εξελιχθεί σε μονόλογο του δημάρχου.
Ένα από τα σημαντικότερα θέματα τα οποία κρίνουν και την εκλογή ειδικά στις δημοτικές εκλογές είναι τα έργα στην πόλη. Ποιο είναι το έργο της δημοτικής αρχής του κ. Τζανακούλη; Κατ’ αρχήν να πούμε ότι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις και να κρίνεις το έργο της διετίας μόνο, αφού η νυν δημοτική αρχή συμπληρώνει δέκα χρόνια στη διοίκηση της πόλης. Επίσης πρέπει να δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι «έργο» υπάρχει και αλλοίμονο αν δεν υπήρχε. Δεν μηδενίζουμε τίποτα, και πάντα σαν παράταξη ψηφίζουμε θετικά στην εκτέλεση κάθε έργου και αυτό φαίνεται και από το δημοτικό συμβούλιο, αλλά και από τη συμμετοχή μας στη δημαρχιακή επιτροπή και στους άλλους οργανισμούς του δήμου. Ο κ. Τζανακούλης είναι που με απαράδεκτο τρόπο, χαρακτηρίζει κάθε κριτική «μηδενισμό». Η κατηγορία επίσης ότι δεν κάνουμε προτάσεις και αυτό είναι ανακριβές απλά οι προτάσεις μας όχι μόνο δεν υιοθετούνται, αλλά πολλές φορές λοιδορούνται και υποτιμώνται με ένα τελείως αντιδημοκρατικό τρόπο.
Η κριτική που ασκούμε στο έργο της δημοτικής αρχής είναι κριτική στην πολιτική, στη φιλοσοφία και την πρακτική που εφαρμόζει η δημοτική αρχή, η οποία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από τη δική μας. Η πολιτική όμως αυτή παίζει ουσιαστικό ρόλο για το μέλλον της Λάρισας, η οποία βρίσκεται σήμερα σε ένα από τα κρισιμότερα σημεία της εξέλιξής της. Τα σημαντικά αυτά σημεία της διαφορετικής πολιτικής αντίληψης για τα έργα είναι:
1) Για τα έργα της δημοτικής αρχής δεν υπάρχει μακροχρόνιος σχεδιασμός και όραμα. Τα έργα γίνονται στη λογική «όπως μας κάτσει…» έτσι ώστε να είναι επικοινωνιακά, δηλαδή «να φαίνονται» ενόψει των εκλογών. Μια λογική που δεν είχαν οι προηγούμενες δημοτικές αρχές που πέρασαν από τη Λάρισα, που πολλές φορές πήγαν σε εκλογές με τις διαμαρτυρίες όλης της Λάρισας για τη σκαμμένη πόλη. Βέβαια καμία δημοτική αρχή δεν δέχεται ότι δεν έχει όραμα και σχέδιο, η πράξη όμως καταδεικνύει το αντίθετο. Η έλλειψη οράματος και ολοκληρωμένου σχεδιασμού φάνηκε σε όλο της το μεγαλείο και από τη στάση της δημοτικής αρχής κατά τη μελέτη του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, το οποίο χαρακτηρίστηκε χωρίς όραμα, όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά από όλους τους φορείς της πόλης. Αν υπήρχε όραμα στα 10 αυτά χρόνια θα υπήρχαν μελέτες κυκλοφοριακές, περιβαλλοντικές, σχέδιο για τους ελεύθερους χώρους, σχέδιο ανάπτυξης των συνοικιών. Αρκεί να δει κάποιος το προεκλογικό φυλλάδιο της παράταξης του κ. δημάρχου όπου ακόμα και εκεί φαίνεται η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού. Το ίδιο βλέπει κανείς και στα τεχνικά προγράμματα που ψηφίζονται κάθε χρόνο στο δημοτικό συμβούλιο.
2) Οι αποφάσεις για τα έργα είναι στη λογική του «one man show…». Στην κυριολεξία όλα αποφασίζονται από τη δημοτική αρχή στη λογική «εμάς εξέλεξαν οι πολίτες...», και στο βάθος είναι αποφάσεις μόνο του δημάρχου που ως παντογνώστης λαμβάνει τις αποφάσεις. Το πολύ πολύ να συμβουλευτεί τις πολύ καλές τεχνικές υπηρεσίες του, και αυτό όχι πάντα. Έχουν ληφθεί επανειλημμένα αποφάσεις για σημαντικά έργα που χαρακτηρίζουν το μέλλον της πόλης, κόντρα σε όλους τους φορείς. Το επιχείρημα του δημάρχου είναι «...τώρα που έχουμε τα λεφτά να μην καθυστερούμε, άλλωστε δεν συνδιοικούμε!!!!». Με τη λογική αυτή έγιναν μια σειρά από έργα τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν με μια άλλη μορφή, που θα αποτελούσαν σταθμό για τη Λάρισα. Αναφέρουμε τα υπόγεια γκαράζ που δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, το περίφημο λιμανάκι, το νεοανεγειρόμενο Θέατρο που από αρχιτεκτονική και χωροταξική άποψη δεν είναι ό,τι το καλύτερο. Ακόμα και στην περίπτωση του «Imperial» για το οποίο τόσο επαίρεται ο δήμαρχος, η αρχιτεκτονική λύση θα ήταν πολύ καλύτερη αν άκουγε του φορείς που τότε διαμαρτύρονταν.
3) Δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός για έργα, ανάγκες και προτεραιότητα στις συνοικίες της πόλης. Τα διαμερισματικά Συμβούλια για τα οποία η δήμαρχος υπερηφανεύεται ότι είναι δικό του επίτευγμα, μένουν απλά διακοσμητικά όργανα. Η κατάσταση στις περισσότερες συνοικίες της πόλης είναι απελπιστική και τα λιγοστά έργα που γίνονται (πεζοδρόμια, φωτισμός κυρίως) είναι ανεπαρκή και γίνονται χωρίς ιεράρχηση και προγραμματισμό.
4) Δεν υπάρχει καμία προτεραιότητα για τα θέματα περιβάλλοντος που σήμερα αποτελούν τις σημαντικότερες παραμέτρους για την ανάπτυξη των πόλεων. Οι αποδείξεις πολλές: παρά τις έντονες διαμαρτυρίες σύσσωμης της αντιπολίτευσης και όλων των σχετικών φορέων δεν κατέστη ακόμα δυνατόν να δώσει λύση στο θέμα των ατμοσφαιρικών μετρήσεων της πόλης. Δεν έχει πάρει καμιά πρωτοβουλία για τη διάσωση του Πηνειού. Δεν αξιοποιεί την εξαιρετική υπηρεσία Πρασίνου που έχει, όπου παρόλες τις προσπάθειες της, το πράσινο στη Λάρισας αναλογικά μειώνεται. Οι ποδηλατόδρομοι έγιναν χωρίς σχέδιο και ουσιαστικά είναι άχρηστοι. Ενώ η Λάρισα ήταν πρωτοπόρα πόλη στην τομέα βιολογικού καθαρισμού και σκουπιδιών, άφησε τη Μονάδα Διαλογής Απορριμμάτων ανενεργή 10 χρόνια και η Λάρισα δεν έχει ακόμα ανακύκλωση.
5) Οι παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής στην κατασκευή των μεγάλων έργων που σχεδιάστηκαν πριν 15 χρόνια και τώρα υλοποιούνται, περιορίζεται στις φωτογραφίσεις κατά την επίσκεψη εκεί και στα εγκαίνια. Ποιες ας πούμε είναι η ενέργειες του δήμου για την ένταξη του νέου δακτυλίου στην πόλη; Για την καταστροφή του πρασίνου που έκαναν τα αντιπλημμυρικά, για την καταστροφή του αισθητικού άλσους και τον αποκλεισμό της συνοικίας Παπασταύρου; Ποια παρέμβαση έκανε για την παλιά εθνική στο ΥΠΕΧΩΔΕ; Ποια είναι η στάση του έναντι του ΟΣΕ, πέρα από τα λόγια και τους λεονταρισμούς μπροστά στον υπουργό;
Σαν παράταξη πιστεύουμε ακράδαντα στα έργα με όραμα, προγραμματισμό, συλλογικότητα και δημόσια διαβούλευση. Δεν έχουμε δικαίωμα για κανένα λόγο να υποθηκεύσουμε το μέλλον της πόλης μας με έργα που γίνονται για επικοινωνιακούς λόγους ή για εξυπηρέτηση οποιωνδήποτε ευκαιριακών και πρόσκαιρων συμφερόντων. Μετά το 1974 όλες οι δημοτικές αρχές άφησαν έργα που δημιούργησαν τη νέα Λάρισα (δίκτυο ύδρευσης, πεζόδρομοι, XYTA, βιολογικός, ΔΕΥΑΛ). Ποιο άραγε είναι το ανάλογο έργο της δεκαετίας Τζανακούλη;
