Πόλεμος: Η πιο βάρβαρη και πιο απάνθρωπη εγκληματική ανθρώπινη ενέργεια. Και θα ’θελα να πω μερικά πράγματα γύρω απ’ αυτόν, χωρίς, βέβαια, να θέλω να αναπτύξω λεπτομερειακά το φαινόμενο. Θα αναφερθώ μονάχα σε κάνα δυο πράγματα - απόψεις.
Αρχικά πρέπει να πω ότι όλοι οι άνθρωποι ξέρουν τι είναι ο πόλεμος γενικά και τις συνέπειές του. Οι μεγαλύτεροι γιατί τον έζησαν και οι νεότεροι γιατί τον βλέπουν στα μέσα πληροφόρησης. Εκείνο που δεν ξέρουν πολλοί και δεν φροντίζουν, δυστυχώς, να μάθουν (και κανένας δεν τους το λέει) ποιος και γιατί γίνεται ο πόλεμος. Ύστερα, είναι και πολλά είδη πολέμου: Κατακτητικοί, απελευθερωτικοί, εμφύλιοι κ.λπ. Όλοι, όμως, είναι πόλεμοι συμφερόντων, κύρια οικονομικών. Ο πόλεμος είναι στοιχείο που συνυπάρχει με το ανάλογο κάθε εποχής κοινωνικό σύστημα. Υπήρχε σε όλα τα κοινωνικά συστήματα που πέρασαν (εκτός από το πρωτόγονο κοινοτικό και το σοσιαλιστικό). Σ’ αυτά τα δύο δεν υπήρχαν τάξεις με διαφορετικά συμφέροντα. Άρα δεν υπήρχε ανταγωνισμός, εκμετάλλευση - αιτίες που γεννούν τον πόλεμο. Εκτός και αν τους τον επιβάλλουν απέξω. Τότε το σοσιαλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο ν’ αμυνθεί. Ο πόλεμος γίνεται αμυντικός - πατριωτικός (βλέπε Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Βιετνάμ κ.λπ.), ενώ τ’ άλλα τρία κοινωνικά συστήματα - δουλοκτικό, φεουδαρχικό, καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό ειδικά - που είναι σάπιο και διεφθαρμένο δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς πόλεμο. Είναι το «οξυγόνο» τους. Γι’ αυτό και τους δημιουργούν. Ο πόλεμος είναι παιδί ανταγωνιστικής πολιτικής και όχι θέλημα Θεού, που λένε μερικοί ψευτοπολιτικοί. «Ο Θεός να βάλει το χέρι Του». Τον πόλεμο τον μελετούν, τον προγραμματίζουν, τον αποφασίζουν αυτοί που έχουν συμφέρον και υποχρεώνουν με τη βία τους λαούς να τον κάμουν, που όχι συμφέρον δεν έχουν, αλλά τον πληρώνουν με το αίμα τους, με τις καταστροφές που δημιουργεί και αφήνει πίσω του ο πόλεμος. Και εκείνοι που τον αποφάσισαν - οι απάνθρωποι, οι διεφθαρμένοι ψυχικά και πνευματικά κεφαλαιούχοι δεν πήραν ποτέ μέρος στην εκτέλεσή του, αλλά παίρνουν μόνο τα κέρδη που τους προσφέρει ο πόλεμος. Και πρέπει να ξέρουμε ότι πόλεμος που δεν φέρνει κέρδη δεν έγινε ούτε θα γίνει. Ο πόλεμος ανάβει εκεί που υπάρχουν προβλήματα, που τα δημιουργούν οι ίδιοι. Τα βαφτίζουν εθνικά για να ξεσηκώσουν τους λαούς, ενώ είναι οικονομικά. Και αφού δεν βρίσκουν, τάχα, λύση ειρηνική - δεν θέλουν να βρουν - ανάβουν τη φωτιά τού πολέμου.
Άρα ο πόλεμος είναι πολιτική που φέρει χρήμα πολύ στους λίγους, μεγάλους οικονομικά «λύκους» για τους λαούς και συμφορά στον τόπο. Αυτό πρέπει να το χωνέψουμε καλά. Για ν’ αποφύγουμε τον πόλεμο, που μας τον κραδαίνουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, πρέπει όλοι οι λαοί τής Γης να ενωθούν και να περάσουμε στην αντεπίθεση ενάντια στους μεγάλους κεφαλαιοκράτες διεφθαρμένους εκμεταλλευτές και εγκληματίες. Με την υποταγή, την αδράνεια, με τα παρακάλια και την αδιαφορία βοηθούμε το έργο τους, που δεν είναι άλλο από πολεμικές επεμβάσεις, δες Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, όπου δολοφόνησαν και δολοφονούν κάθε μέρα. Εκατομμύρια παιδιά στέλνουν στο θάνατο οι απάνθρωποι κεφαλαιοκράτες! Ενότητα κι αγώνα να τους καταργήσουμε.
