Στο δείπνο που παρέθεσε, προ των διακοπών του, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προς τους «γαλάζιους» βουλευτές του Α’ και Β’ Θερινού τμήματος της Βουλής, θυμήθηκε ότι τον Αύγουστο του 2007 βρισκόταν «με τρία τηλέφωνα στο χέρι», προκειμένου να λάβει νομικές διευκρινίσεις για το θέμα των πρόωρων εκλογών στις οποίες προχώρησε (και κέρδισε οριακά).
Σε ερώτηση δε κάποιων βουλευτών του για το αν και φέτος θα υπάρξει ανάλογη εικόνα, ο Κώστας Καραμανλής απάντησε πως έχει κάνει τον προγραμματισμό του μέχρι το Δεκέμβριο, δηλαδή μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αξίζει, πάντως, να θυμίσουμε πως του χρόνου θα έχουμε τις ευρωεκλογές και φυσικά να τονίσουμε - κάτι που το βιώνει η ελληνική κοινωνία - ότι τα πράγματα είναι σκούρα στον τομέα της οικονομίας και θα γίνουν ακόμη πιο σκούρα, όπως προεξοφλούν οι περισσότεροι αναλυτές, έστω κι αν και οι «γαλάζιοι» νεοφιλελεύθεροι οικονομικοί φωστήρες άλλα (μας λένε ότι) φρονούν.
Αξίζει, ακόμη, να επισημάνουμε πως οι οικονομικές εξελίξεις είναι εκείνες που, κατά κύριο λόγο, οδηγούν ή όχι σε εκλογές, τα οικονομικά δε προγράμματα των κομμάτων είναι αυτά που επί της ουσίας κρίνουν τα εκλογικά αποτελέσματα, χωρίς φυσικά να υποτιμούμε το ρόλο που (στην πρώτη και τη δεύτερη περίπτωση) διαδραματίζουν οι εσωκομματικές δυσκολίες και περιπέτειες στα κόμματα.
Όλο, λοιπόν, αυτό το προαναφερθέν «πακέτο» επανέφερε στο πολιτικό παρασκήνιο την (προσφιλή, εν πάση περιπτώσει, το θέρος) φιλολογία είτε περί κυβερνητικού ανασχηματισμού, είτε περί επισπεύσεως των εκλογών.
Μια φιλολογία που σχετίζεται, βεβαίως, με την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβερνήσεως, τα οικονομικά προβλήματα που δυναστεύουν τους Έλληνες πολίτες και πυροδοτούν τη δυσαρέσκειά τους και φυσικά το έλλειμμα παραγωγής έργου από πολλά κυβερνητικά στελέχη.
Το ερώτημα σε ό,τι αφορά στο φημολογούμενο ανασχηματισμό σχετίζεται με το στίχο του Δ. Σαββόπουλου, δηλαδή «με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει» ο Κώστας Καραμανλής...
Σ’ ό,τι δε αφορά στη φιλολογία για το ενδεχόμενο επισπεύσεως των εκλογών, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φρονούν ότι η όποια συζήτηση είναι πρόωρη.
Και είναι πρόωρη, καθώς εκλογές πριν καν συμπληρώσει ένα χρόνο θητείας η κυβέρνηση δεν φαίνονται πιθανές, αφού θα τις διενεργήσει υπηρεσιακή κυβέρνηση κι αυτό καμία κυβέρνηση δεν θα το ήθελε, καθώς δεν θα είναι αυτή που θα ελέγχει τους μηχανισμούς του κράτους.
Είναι, επίσης, πρόωρη, καθώς όλες οι γνωστές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δύσκολα θα επιτευχθεί αυτοδυναμία, πιθανώς θα απαιτηθεί δεύτερη εκλογική αναμέτρηση (μπας και επιτευχθεί, με εκβιαστικό τρόπο, αυτή η αυτοδυναμία) και όλα αυτά μαζί «λένε» πως η χώρα θα εισέλθει σε μια παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας, με δραματικές επιπτώσεις στο οικονομικό κλίμα και στα δημόσια οικονομικά.
Συνεπώς, η όποια συζήτηση περί πρόωρων εκλογών αποκτά ουσία αν ο πρωθυπουργός (μετά το Δεκέμβριο) αποφασίσει να γίνουν διπλές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές την επόμενη χρονιά και αν χρειασθεί τότε να διεξαχθούν και δεύτερες εθνικές εκλογές για να επιτευχθεί (ξαναλέω με εκβιαστικό τρόπο) η αυτοδυναμία.
Όμως...
Πάντα υπάρχει κι ένα (ή πολλά) όμως...
Αν έχουμε διπλές εκλογές του χρόνου την Άνοιξη (εθνικές και ευρωεκλογές) και δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία (που είναι το πιθανότερο) θα ακολουθήσουν διερευνητικές εντολές (μπας και επιτευχθούν συμμαχίες για να σχηματιστεί κυβέρνηση) και στη συνέχεια (αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση) έχουμε και δεύτερες εθνικές εκλογές, τότε είναι βέβαιο πως το 2009 θα «φαγωθεί» έτσι και η αστάθεια θα είναι δεδομένη.
Τη δε Άνοιξη του 2010 έχουμε τις Προεδρικές εκλογές.
Θα υπάρξει συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων ώστε να μην προσφύγει η χώρα στις κάλπες;
Θα είναι εκ νέου υποψήφιος ο γηραιός Πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας, στο πρόσωπου του οποίου συνέπεσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το 2005;
Κι ακόμη να μην λησμονούμε ότι το 2010 η κυβέρνηση Καραμανλή (αν στο μεταξύ δεν έχουμε εκλογές) θα έχει κλείσει έξι χρόνια στην εξουσία, άρα θα έχει φθαρεί και συνεπώς θα είναι αδύναμη να επιλύσει με τους δικούς της όρους την προεδρική εκλογή.
Επίσης θα πρέπει να τονισθεί πως οι όποιες αποφάσεις του Κώστα Καραμανλή συναρτώνται με την κατάσταση του ΠΑΣΟΚ.
Αν το ΠΑΣΟΚ (αποφασίσει να) είναι συσπειρωμένο και εξωστρεφές τότε θα είναι μεγάλο εμπόδιο για τους όποιους σχεδιασμούς του Κ. Καραμανλή, ενώ αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση στο «πράσινο» κόμμα τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα για τις πρωθυπουργικές αποφάσεις...
Όλα αυτά, βεβαίως, είναι προσώρας σενάρια και φιλολογία, τα οποία εν πολλοίς εκπορεύονται από την αντιπολίτευση, τη μεν «πράσινη» για να δείξει πως δεν φοβάται τις εκλογές, τη δε αριστερά γιατί θα ήθελε να εισπράξει εκλογικά τη δυναμική που εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις.
Πάντως, η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται, καθώς έχει υποστεί σημαντική πολιτική και εκλογική φθορά και συνεπώς της είναι πολύ δύσκολο να διεκδικήσει στο άμεσο μέλλον την αυτοδυναμία.
Εκτός, βεβαίως, κι αν στο μεταξύ μεσολαβήσουν άλλες εξελίξεις συνδεόμενες με ζητήματα διαφθοράς και διαφάνειας που υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να δείξει αναγκαστική σπουδή...
