Ο οικισμός της Ανατολής (Σελίτσανης) κείται, ως γνωστόν, στη νοτιοανατολική πλαγιά του Κισσάβου, σε υψόμετρο 800 περίπου μέτρων.
Η αγροτική περιοχή της κοινότητας στη νοτιοανατολική πλευρά του βουνού κατέρχεται μέχρι 200 περίπου μέτρα έξω από τον οικισμό της Δήμητρας. Τα χαμηλότερα τμήματά της είναι γνωστά με τα τοπωνύμια «Τσιγγενέ», «Μαρχτσά» κ.ά.
Σ’ αυτά τα μέρη, πριν από πολλά χρόνια αρκετοί αγρότες εξευγένισαν με εμβολιασμό τα διάσπαρτα άγρια ελαιόδενδρα και εξασφάλιζαν λάδι και ελιές για τις οικογένειές τους. Τότε δεν υπήρχαν γεωργικά μηχανήματα και η κυκλοφορία των αγροτών γινόταν με υποζύγια από τα μονοπάτια.
Το έτος 1933 έγινε στην περιοχή διανομή κληροτεμαχίων, με συνέπεια να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ελαιώνων.
Μετά τον τελευταίο πόλεμο, άρχισαν οι αγρότες να ζητούν τη δημιουργία αγροτικών δρόμων, για τη βελτίωση των συνθηκών εκτέλεσης των εργασιών τους.
Για ικανοποίηση του αιτήματός τους, περί το έτος 1980, ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Ανατολής κ. Γεώργιος Πατσάς, επιδεικνύοντας το ενδιαφέρον του έμπρακτα, μίσθωσε με κοινοτικά χρήματα χωματουργικό μηχάνημα (μπουλντόζα) και με την πρόθυμη συνεργασία ορισμένων παραγωγών, οι οποίοι υπέδειξαν τα κατάλληλα σημεία για τη χάραξη του δρόμου, πέτυχε τη διάνοιξη του ποθητού αγροτικού δρόμου, προς μεγάλη ικανοποίηση και χαρά των συμπατριωτών του.
Ο δρόμος, όπως φαίνεται στο χάρτη της περιοχής, αρχίζει από τη δεύτερη μεγάλη γέφυρα του δημόσιου δρόμου Δήμητρας - Ανατολής και διχαζόμενος σε κάποιο σημείο σε δύο κλάδους, καθιστά προσπελάσιμα όλα τα κτήματα από όλα τα τροχοφόρα, όπως γεωργικούς ελκυστήρες, αγροτικά και επιβατικά αυτοκίνητα. Έχει συνολικό μήκος 1.800 περίπου μέτρα και πλάτος 5-6 μέτρα.
Με την πάροδο, όμως, έκτοτε των ετών, τα νερά των βροχών διέβρωσαν και παρέσυραν τα χώματα από την επιφάνεια του δρόμου, με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί το βραχώδες υπέδαφος, γεμάτο βαθιές αυλακώσεις και καλυμμένο με άπειρες μικρές και μεγάλες πέτρες.
Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση οφείλεται στην πολύ μεγάλη κλίση του αναγλύφου της περιοχής, στη μη διάνοιξη των αναγκαίων χανδάκων για την ταχύτερη απαγωγή των νερών της βροχής, στη μη διαμόρφωση της επιφάνειας του δρόμου με κλίση προς τα παρακείμενα «ρέματα» για την απομάκρυνση των νερών πριν αυτά, κατερχόμενα από τα υψηλότερα σημεία, σχηματίσουν ορμητικούς χειμάρρους στην επιφάνεια του δρόμου, αλλά και στην παντελή έλλειψη στοιχειώδους, έστω, συντήρησης του δρόμου.
Η κυκλοφορία των τροχοφόρων σε όλο το μήκος του δρόμου έχει καταστεί ιδιαίτερα προβληματική, διότι η μεν οδήγησή τους είναι δυσχερέστατη, τα δε μηχανικά εξαρτήματά τους, όπως τα επίσωτρα των τροχών, τα αμορτισέρ, οι μπάρες, οι εξατμίσεις, το σύστημα οδήγησης, υφίστανται όχι απλές φθορές αλλά και σοβαρές και δαπανηρές ζημίες.
Ιδιαίτερα σε ένα τμήμα του μήκους 150 περίπου μέτρων και κλίσης 45 περίπου μοιρών, η βαθιά αυλακωμένη επιφάνειά του είναι γεμάτη από εξέχουσες αιχμηρές αποφύσεις του υπεδάφους και άφθονες πέτρες μεγέθους μέχρι και μεγάλου τούβλου. Οδηγοί και οχήματα δεινοπαθούν φοβερά μέχρι να το προσπεράσουν.
Η κίνηση των τροχοφόρων, κυρίως προς τα άνω, είναι και πολύ επικίνδυνη, διότι, εάν ενδεχομένως ένας βαρύτατος γεωργικός ελκυστήρας αναγκαστεί να ανακόψει την προς τα άνω πορεία του, ένεκα της κακής καταστάσεως του δρόμου, και αρχίσει να οπισθοδρομεί, τότε θα διαλυθεί μέχρι να φθάσει στον πυθμένα της τρομερής ανηφόρας, με φρικτό τέλος για τον οδηγό του.
Υπάρχουν διάφορα προγράμματα που χρηματοδοτούν αναπτυξιακά έργα, και το έργο αυτό, δηλαδή η δέουσα και τάχιστη συντήρηση του εν λόγω αγροτικού δρόμου είναι επιβεβλημένη, διότι πρόκειται περί έργου σοβαρής σημασίας για τους ελαιοκαλλιεργητές, αφού θα καταστήσει τις δραστηριότητές τους άνετες, ασφαλείς και οικονομικά αποδοτικότερες.
Να προστεθεί ακόμη ότι η καλή βατότητα των αγροτικών δρόμων είναι αναγκαία για τις επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις, αν τυχόν υπάρξει ανάγκη να επέμβουν.
Ιωάννης Τ. Κώστογλου
Συνταξιούχος γεωπόνος
