Αυτό πια δεν είναι ελληνική ευγένεια. Αυτή είναι «γαλατική ευγένεια» με τα όλα της! Να μας παραβιάζουν, να μας «επιτίθενται» κι εμείς να τους... συνοδεύουμε και σπίτι, μη λάχει και πάθουν κάνα κακό! Μα τι τζέντλεμαν, τέλος πάντων, αυτός ο Μεϊμαράκης. «Ιπτάμενος και τζέντλεμαν» κυριολεκτικά!
Διότι, σου λέει, και χθες, όπως και κάθε μέρα σχεδόν, είχαμε τις γνωστές παραβιάσεις ρουτίνας τού ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη. Συνήθως το καλοκαίρι παρουσιάζει μια ύφεση το φαινόμενο, αλλά φέτος, με τα εσωτερικά προβλήματα που έχει η Τουρκία, φαίνεται ότι δεν υπάρχει διάθεση να κάνει... διακοπές στις κακές συνήθειές της.
Μας παραβιάζουν, λοιπόν, ως συνήθως, αλλά έλα που «αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη». Το ένα από τα τουρκικά αεροσκάφη, ενώ βρισκόταν στον ελληνικό εναέριο χώρο, παρουσίασε βλάβη! Ειδοποίησε το αρχηγείο του ότι είχε πρόβλημα και τι έκανε το αρχηγείο του; Πήρε να ζητήσει βοήθεια από τους παραβιαζόμενους. Δηλαδή από εμάς: «Συγγνώμη που σας... παραβιάσαμε λίγο, αλλά μήπως θα μπορούσατε να μας βοηθήσετε να έλθει πίσω το αεροπλάνο μας;», μας ρώτησαν μέσα στην ευγένεια. Μάλιστα, και η Λάρισα είχε συμμετοχή σε όλο αυτό, γιατί ενεργοποιήθηκε η κόκκινη γραμμή μεταξύ Εσκί - Σεχίρ και Λάρισας, προκειμένου να γίνει η σχετική συνεννόηση. Πράγματι, λοιπόν, έγινε η συνεννόηση αυτή και το τουρκικό αεροσκάφος, συνοδευόμενο από ελληνικό - το οξύμωρο της ιστορίας είναι ότι πριν από λίγο αερομαχούσαν εικονικά - επέστρεψε ασφαλές στη χώρα του. Τέτοια ευγένεια μας διακρίνει πια!
Θα μου πείτε και τι να έκαναν; Να το παράταγαν στη μοίρα του και μετά να ’χουμε άλλα; Ουσιαστικά, περί μονόδρομου επρόκειτο, όχι περί επιλογής. Αλλά όσο και να το πει κανείς, όπως και να το δει, το όλο περιστατικό είναι άκρως ειρωνικό - και για τους Τούρκους, αλλά και για μας -, δεδομένης της γνωστής κατάστασης που επικρατεί στον εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο και από συγκεκριμένα ελληνικά νησιά, κατά προτίμησιν. Από την άλλη, πάλι, σε ό,τι μας αφορά, πέραν του ότι αναγκαστήκαμε να πάμε «πακέτο» το τουρκικό αεροπλάνο σπίτι του, αποτελεί και αιτία το όλο περιστατικό να έχουμε και ένα... σαρδόνιο χαμόγελο για το πάθημα των «φίλων» και γειτόνων, οι οποίοι, έτσι κι αλλιώς, δεν παραδέχονται ότι μας παραβιάζουν, αλλά τώρα που είχαν ανάγκη και κόψιμο πού στράφηκαν; Στον «ιδιοκτήτη» τού συγκεκριμένου εναέριου χώρου, δηλαδή την Ελλάδα. Και αυτό το γεγονός, είτε κάνει κέφι σε ορισμένους είτε όχι, είναι έμμεση παραδοχή. Ανεξάρτητα τώρα που από σήμερα θα σφυρίζουν αδιάφορα και θα κάνουν και πάλι τα ίδια.
Να μην ξεχνάμε ότι, όποτε η Τουρκία έχει εσωτερικά προβλήματα, οι «ενέσεις εθνικισμού» αποτελούν απαραίτητο «συστατικό» για την εσωτερική εκτόνωση και η Ελλάδα είναι, βεβαίως, από τους προσφιλείς «στόχους» και... «προορισμούς», προκειμένου να επέλθει η εκτόνωση αυτή. Βέβαια, τώρα τα πράγματα είναι τόσο μπλεγμένα, τόσο οριακά και τόσο... ακροβατικά, που φαίνεται ότι η εν λόγω «συνταγή» δεν μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή με επιτυχία. Τουλάχιστον, όχι ακόμα. Άλλωστε, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και, ως φαίνεται, ανατρεπτικές, προς όφελος των επιδιώξεων του Ταγίπ Ερντογάν, καθώς αναπάντεχη εισήγηση να μη διαλυθεί το κόμμα του και να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες εναντίον του φέρεται να υπέβαλε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας διά του εισηγητού του. Η πρόταση, βέβαια, δεν είναι δεσμευτική, υποβλήθηκε στους 11 δικαστές, οι οποίοι αναμένεται στις αρχές Αυγούστου να εκδώσουν την απόφαση που θα κρίνει το πολιτικό μέλλον τής χώρας (ούτε ψύλλος στον κόρφο τους, δηλαδή). Μπορεί, λοιπόν, η πρόταση να μην είναι δεσμευτική, μπορεί όμως να εκληφθεί ως «ενδεικτική».
Και να σκεφθεί κανείς ότι το τουρκικό κράτος κοντεύει να διαλυθεί εξαιτίας μίας... μαντίλας! Ακατανόητο για μας, σημαίνον για κείνους, αλλά όχι πια και να φθάνει στα πρόθυρα της διάλυσης ένα ολόκληρο κράτος! Ακόμη και ως αφορμή, φαντάζει υπερβολική, χρωματιστή και σατέν!
