Τώρα, αυτό γιατί μας το λένε δηλαδή; Για να μας πληγώσουν; Επειδή, δηλαδή, μας ταλαιπωρούν οι μίζες της Ζίμενς, οι Tor-M1 και η εξαγορά του Γερμανού... αυτό σημαίνει ότι έχουμε σπάσει το ρεκόρ της εγκληματικότητας; Ε, είπαμε, μία λαμογιά την έχουμε στο αίμα μας και μάλιστα σε ανώτατα επίπεδα, αλλά μην υπερβάλουμε κιόλας!
Διότι πολύ υποψιάζομαι ότι, σε αυτή την προσμέτρηση της εγκληματικότητας που φαίνεται ότι έχει φθάσει στα ύψη στη χώρα μας, λαμβάνουν υπόψιν και τέτοιου είδους «περιστατικά», σαν τα προαναφερόμενα, γι΄ αυτό και έχουν... «φουσκώσει» τόσο πολύ τα νούμερα και σου λέει η Eurostat (σιγά την εγκυρότητα δηλαδή!) είμαστε το κράτος - μέλος της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη αύξηση της εγκληματικότητας! Ε, μαθαίνουν οι άνθρωποι για τα ρεζιλίκια μας, σου λένε: «άμα εγκληματούν οι πολιτικοί, φαντάσου τι κάνουν οι πολίτες!», ε, και δεν μπορούμε να τους αδικήσουμε κιόλας, αν κάνουν τέτοιου είδους συνειρμούς!
Τώρα, για να το δούμε και πιο συγκεκριμένα το θέμα, η ευρωπαϊκή έκθεση για την εγκληματικότητ, αναδεικνύει την Ελλάδα ως μία από τις λίγες χώρες (μαζί με την Κροατία και άλλα κράτη - μέλη του ανατολικού μπλοκ... διότι φαίνεται ότι εμείς «ανήκομεν εις την Ανατολήν και όχι εις την Δύσιν» και ας χτυπιόμαστε για το αντίθετο).
Που στους γενικούς δείκτες εγκληματικότητας παρουσιάζουν συνεχή αύξηση τα τελευταία δώδεκα χρόνια, με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 3%. Ε, εδώ που τα λέμε, η αύξηση είναι λιγότερη από εκείνη του πληθωρισμού, οπότε δεν είναι και προς ... θάνατον, μεταφορικώς και κυριολεκτικώς. Με την άποψη αυτή πάντως έρχεται κατά βάσιν να συμφωνήσει και η ΕΛ.ΑΣ., η οποία παρουσίασε σχετικά στοιχεία για την εγκληματικότητα για το πρώτο εξάμηνο του 2008. Ενώ ανησυχητικά είναι και τα στοιχεία για τις παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών για το πρώτο εξάμηνο του 2008, οι οποίες τείνουν να αυξηθούν σε ποσοστά της τάξεως του 15% σε σχέση με πέρυσι. Στο διάστημα αυτό 116 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, από τους οποίους 43 στη Θεσσαλονίκη, 34 στην Αθήνα και 39 στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και πως η ανακοίνωση των στοιχείων συνέπεσε και με την εξιχνίαση του φρικτού εγκλήματος, όπου χρήστης σταυρώθηκε και λιθοβολήθηκε από άλλους... παρόμοιους προφανώς βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Η ανθρώπινη θηριωδία έχουμε, δυστυχώς, συχνά - πυκνά την ευκαιρία να διαπιστώνουμε ότι δεν έχει όρια. Και, όταν υπάρχει και επήρεια ουσιών, φαίνεται ότι δεν αφήνει και στοιχειώδη περιθώρια για οτιδήποτε.
Τώρα γιατί είμαστε τόσο «εγκληματικοί τύποι»; Διότι, σου λέει η έρευνα, βρίσκεται υπό δημιουργία ένα νέο τοπίο εγκληματικότητας, στο οποίο κυριαρχούν με δράσεις στόχο την περιουσία, του άλλου προφανώς, αλλά και μικροεγκληματικές πράξεις που συμβαίνουν καθημερινά στη γειτονιά, στον κοινωνικό περίγυρο και στο δημόσιο χώρο του Ελληνα πολίτη.
Ενώ ο στενός πυρήνας της βαριάς εγκληματικότητας, τα περιστατικά ανθρωποκτονιών, δείχνουν να περιορίζονται σε σχέση με τα προ δεκαετίας δεδομένα.
Θυμάστε παλαιότερα όταν γίνονταν σχετικές μετρήσεις για τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον κόσμο ότι η ανασφάλεια, λόγω εγκληματικότητας, βρισκόταν στις πρώτες θέσεις; Τώρα ή που έχουμε συνηθίσει ή που μας πλάκωσε η ακρίβεια και δεν προλαβαίνουμε να αισθανθούμε ανασφαλείς λόγω εγκληματικότητας. Τώρα προέχει η ανασφάλεια λόγω έλλειψης χρήματος, εκτόξευσης των τιμών κ.λπ., κ.λπ. και τα υπόλοιπα έπονται.
Ας πούμε, οι άρπαγες κινητών τηλεφώνων έχουν διπλασιαστεί, μέσα σε ένα χρόνο. Αλλά, από χρόνο σε χρόνο, πολλαπλασιάζεται και η χρήση τους οπότε... Κι έπειτα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, υπάρχει και μία... άνθηση της νεανικής παραβατικότητας, όπου οι κλοπές κινητών τηλεφώνων κατέχουν περίοπτη θέση. Από κει και πέρα οι μικροκλοπές χρηστών ναρκωτικών αποτελούν ακόμη μία αυξανόμενη παράμετρο του γενικότερου συνόλου, αλλά και η «ανέχεια» σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελεί και αιτία και κίνητρο για την τέλεση εγκληματικών πράξεων.
Τέτοιες αυξήσεις μικροεγκλημάτων προφανώς καταδεικνύουν το «κοινωνικό πρόβλημα» που υπάρχει, γιατί αποτελούν παράγωγά του, πέρα από τα «στοχευμένα» εγκλήματα που ανήκουν σε άλλες κατηγορίες: Δηλαδή η ανέχεια γεννά το έγκλημα; Γιατί όχι; Αλλωστε ο Γιάννης Αγιάννης για μία φρατζόλα ψωμί, ξέρουμε τι πέρασε. Μην ξεχνιόμαστε. Μη γίνουμε και «Αθλιοι»! Όχι του Βίκτωρος Ουγκό. Εδώ, εγχώριοι.
