* Του Μάριου Θ. Ξηρομερίτη, χειρουργού ουρολόγου, δημοτικού συμβούλου Λαρισαίων
Αυτός θα έπρεπε να είναι ο κατάλληλος τίτλος του προγράμματος για την ενέργεια σε σχέση με τις άδειες των φωτοβολταϊκών. Δυστυχώς, όμως, η πικρή αλήθεια είναι χειρότερη για όσους ενεπλάκησαν σε αυτού του είδους τις επενδύσεις και αυτό γιατί οι ιδιώτες, που θέλησαν να αδειοδοτηθούν και να ενταχθούν στα προγράμματα αυτά, εμπιστεύτηκαν τις διαδικασίες και το «νέο» πρόσωπο που ευαγγελίζεται τόσο το υπουργείο Ανάπτυξης όσο και το υπουργείο Οικονομίας.Για μια ακόμη φορά, πολλοί ιδιώτες που θέλανε να επενδύσουν στη χώρα τους όχι μόνο απογοητεύτηκαν αλλά χάσανε και πολλά κεφάλαια εξαιτίας της ολιγωρίας των μηχανισμών και συναρμοδίων υπουργείων που αναφερθήκανε.
Χωρίς καμία αντιπολιτευτική διάθεση αναγκάζομαι να αναφέρω τα παρακάτω μετά από αλλεπάλληλες οχλήσεις συμπολιτών που μου ανέφεραν το πρόβλημά τους και ήθελαν να εκφράσω και να μεταφέρω ως αυτοδιοικητικός το θέμα αυτό και παραπέρα στους ιθύνοντες.
Το μεγάλο θέμα που ανακύπτει στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με τους ιδιώτες που για να μπουν στη διαδικασία υποβολής της αίτησης για τον αναπτυξιακό νόμο των φωτοβολταϊκών, πήρανε δάνειο για να φαίνονται τα ίδια κεφάλαια όπως προβλέπει ο νόμος, πειθόμενοι από τα λόγια των πολιτικών και τις υποσχέσεις για μια κερδοφόρα επένδυση, σε μια καθαρή μορφή ενέργειας, που στα οικονομικά οφέλη θα προέρχονται από την πώληση του παραγόμενου ρεύματος στη ΔΕΗ.
Καθώς ενημερώθηκαν αρμοδίως ότι ο πιθανός χρόνος που θα «τρέξει» το πρόγραμμα αναφορικά με τις αδειοδοτήσεις είναι 2-4 μήνες παρθήκανε τα δάνεια και οι τόκοι άρχισαν να τρέχουν. Μετά από αρκετούς μήνες όπου το αρμόδιο υπουργείο δεν κατόρθωσε για λόγους που έχουν να κάνουν με την οικονομική δυσπραγία του υπουργείου Οικονομικών αναφορικά με τη συγχρηματοδότηση οι ιδιώτες αυτοί άρχισαν να χάνουν μεγάλα κεφάλαια από τους τόκους των τραπεζών ή πολύ περισσότερο αν είχαν δανειστεί σε ομόλογα ή άλλες μορφές δανείων με δεδομένη την άσχημη συγκυρία του χρηματιστηρίου. Έτσι λοιπόν, μια μεγάλη ομάδα συμπολιτών με δεδομένα ότι τα κεφάλαια επένδυσης για μια μέτρια ή μεγάλη μονάδα δημιουργίας φωτοβολταϊκών αγγίζουν ποσά που ανέρχονται σε εκατομμύρια ευρώ, αντιλαμβανόμαστε και τα ποσά τα οποία δαπανήθηκαν και χάθηκαν χωρίς καν να αρχίσει η επένδυση.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν σε τι δεινή θέση βρέθηκαν πολλοί οι οποίοι είδαν μέσα από τις ανακοινώσεις για το νέο αναπτυξιακό σχετικά με την ενέργεια, μια νέα επενδυτική ευκαιρία που θα στηριζόταν από τα δύο υπουργεία.
Για μια ακόμη φορά, η εμπιστοσύνη των πολιτών - επενδυτών κλονίστηκε εξαιτίας της δυστοκίας και της έλλειψης πόρων. Θα ήταν προτιμότερο και πιο ορθό τα αναπτυξιακά προγράμματα πρώτα να διασφαλίζουν πόρους και κατόπιν να δρομολογηθούν το «άνοιγμα» στους επενδυτές, αποφεύγοντας έτσι κάθε σκόπελο που πληγώνει την αξιοπιστία του κράτους και ζημιώνει τους Έλληνες επενδυτές.
