Είχαμε γράψει, σε ανύποπτο χρόνο - γιατί τώρα 5 μέρες πριν τις Ευρωεκλογές τα πάντα είναι... ύποπτα - ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ να λέει ότι θα προκαλέσει εθνικές εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι εν τέλει θα το κάνει. Και «χρησιμοποιεί» ως μοχλό πίεσης το θέμα του Προέδρου, προκειμένου να ενισχύσει το συνεχές αίτημα για εκλογές που υποβάλλει και... μπλοφάρει χρησιμοποιώντας το θέμα λήξης της θητείας Παπούλια.
Ε, έξι μέρες πριν τις Ευρωεκλογές σε τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε χθες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, ήρθε να επιβεβαιώσει την... αμφιβολία, αλλά και την εκτίμηση ότι τελικά το ΠΑΣΟΚ δεν θα... παίξει με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Μάρτιο, εάν βεβαίως μέχρι τότε δεν έχουν ήδη γίνει εθνικές εκλογές.
Είπε, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι ναι μεν ο ίδιος πιστεύει ότι ο τόπος χρειάζεται εκλογές, αλλά, αν θέλει ο Κάρολος Παπούλιας να τον ψηφίσουν θα τον ψηφίσουν και ότι εν πάση περιπτώσει το θέμα θα εξετασθεί και θα αποφασιστεί τον Μάρτιο.
...Και γιατί, είναι αμφίβολο εάν εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ θα «χρησιμοποιήσει» την εκλογή Προέδρου για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές; Γιατί άλλο η «μπλόφα», άλλο «ο ψυχολογικός πόλεμος» και άλλο να αναλαμβάνει κανείς και εν προκειμένω ένας πολιτικός και ένα κόμμα το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας επιλογής, η οποία θα φέρει και εσωτερικές αναταράξεις και δυσαρέσκειες. Δεν είναι μόνο αυτό που συνηθίζει να λέει η ΝΔ ότι «το ΠΑΣΟΚ παίζει με τους θεσμούς», σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη πιθανότητα, από τότε που για πρώτη φορά ο κ. Ρέππας - αν θυμάμαι καλά - έθεσε θέμα πρόκλησης εθνικών εκλογών διά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και έκτοτε βέβαια, εφόσον δεν διαψεύσθηκε κατηγορηματικά, αλλά αντίθετα ενισχύθηκε εντέχνως και καλλιεργήθηκε, «εγκαταστάθηκε» ως πρακτική. Είναι και αυτό βεβαίως, όταν μάλιστα πρόκειται για τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα, είναι και το γεγονός ότι αυτός ο «πολιτειακός άρχοντας» είναι σάρξ εκ της σαρκός του. Μπορεί την προηγούμενη φορά να προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία έκανε μια... ντρίπλα και προκάλεσε αναγκαστική συναίνεση από την αξιωματική αντιπολίτευση, και συνεχίζει και τώρα στο ίδιο μοτίβο. Γιατί έχει δηλωθεί ξεκάθαρα από τον πρωθυπουργό μέχρι τον γραμματέα του κόμματος ότι η ΝΔ και πάλι Παπούλια θα στηρίξει. Παρά το γεγονός ότι έχει και έναν Σουφλιά που λέει ο λόγος, που κάλλιστα θα μπορούσε να τον προτείνει και δεν νομίζω ότι και ο ίδιος θα είχε αντίρρηση - και που θα μπορούσε να λάβει μια υπερκομματική διάσταση πιθανή υποψηφιότητά του.
Η ΝΔ λοιπόν επιμένει με Παπούλια. Ενα πρώην πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στενό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου και πρώην υπουργό των Εξωτερικών, που βέβαια με τη «νέα τάξη πραγμάτων» στο κόμμα του είχε βρεθεί στα... αζήτητα και στα μη εκλόγιμα επίσης. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μειώνεται το κύρος της πολιτικής του προσωπικότητας - που άλλωστε επιβεβαιώθηκε από την Προεδρική του θητεία - και φυσικά η κομματική και ιδεολογική του προέλευση. Θα είναι τουλάχιστον αδόκιμο, οξύμωρο και λίαν ολισθηρό πολιτικά, να στηριχθεί ο Κάρολος Παπούλιας από τη Νέα Δημοκρατία για την επανεκλογή του και να μην στηριχθεί από το ίδιο του το κόμμα. Και φυσικά, μια τέτοια πιθανή εκλογή θα είχε επιπτώσεις και κόστος εντός ΠΑΣΟΚ όπου οι διαφορετικές τάσεις και βεβαίως δεν έχουν πάψει να υπάρχουν, όπως και οι δυσφορίες ή οι δυσαρέσκειες. Απλά, λόγω της προσμονής και της ελπίδας για την ανακατάληψη της εξουσίας προς το παρών έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Προφανώς όλα αυτά είναι γνωστά ως παράμετροι στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, χώρια που κανονικά ο Κάρολος Παπούλιας εφόσον το κόμμα του παίζει τέτοια παιχνίδια στην πλάτη, θα έπρεπε να πει «αει σιχτίρ» και να σηκωθεί να φύγει. Και δω που τα λέμε δεν ξέρουμε και τι λέει από μέσα του. Απλώς δεν τα βγάζει απ’ έξω του. Και ’δω που τα λέμε επίσης μπορεί μια... ηρωική έξοδός του να βόλευε κιόλας. Από τη στιγμή που δεεέν... τους κάνει τη χαρά όμως, ή έτσι δείχνουν τώρα τα πράγματα, μια απόφαση «σαμποτάζ» της προεδρικής εκλογής είναι... κινούμενη άμμος.
Ολα αυτά φυσικά εφόσον δεν προηγηθούν εθνικές εκλογές των Προεδρικών που χλωμό το βλέπουμε και αυτό.
