Τι θα μπορούσε, ας πούμε, να ευχηθεί ή να της ευχηθούν η Νέα Δημοκρατία τώρα για το Πάσχα; Μα «Καλή Ανάσταση»! Που είναι και επίκαιρο και ταιριάζει μια χαρά και με την περίπτωση, αλλά και με τις «χαμένες προσδοκίες» που βλέπει να διαγράφονται στο παρόν, αλλά και στο μέλλον. Να τελειώσει αυτή η «εβδομάδα των Παθών», που στην περίπτωσή της δεν είναι εβδομάδα αλλά μήνες - από το Σεπτέμβριο και μετά και την... αποφράδα εκείνη Έκθεση της Θεσσαλονίκης - και... ω του θαύματος, να έλθει και ν’ αναστηθεί δημοσκοπικά, μπας και πάρει τα πάνω της ψυχολογικά. Διότι, άμα η διαφορά στις δημοσκοπήσεις φτάνει στις 7,5 μονάδες υπέρ του ΠΑΣΟΚ, το οποίο φαίνεται ν’ αγγίζει το όριο της αυτοδυναμίας, όσο και να προηγείται σε καταλληλότητα για πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής δεν σώζεται η κατάσταση. Τουλάχιστον αν όχι σε πρακτικό - γιατί οι κάλπες ενίοτε κρύβουν εκπλήξεις - σίγουρα σε ψυχολογικό επίπεδο όσον αφορά στους οπαδούς και τα στελέχη του κόμματος. Όσο και να λέει ο Καραμανλής ότι δεν θα θυσιάσει το εθνικό συμφέρον προς όφελος του κομματικού και ότι έχει επιλέξει το... δύσκολο δρόμο, απ’ ό,τι φαίνεται ο δρόμος αυτός έχει εξελιχθεί σε κανονικό... Γολγοθά, ο οποίος Σταύρωση μπορεί να έχει, αλλά για... Ανάσταση παίζεται!
Ως εκ τούτου, όχι μόνο δημιουργείται αλλά και παγιώνεται ένα κλίμα «ηττοπάθειας» στη Ν.Δ., η οποία σχεδόν πάντοτε ακολουθείται από εσωστρέφεια, που δεν είναι βέβαια και το καλύτερο δυνατό, προκειμένου να επιτευχθεί η αναστροφή της εικόνας. Όταν μάλιστα τα σκάνδαλα, όπως το τωρινό τού πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Α. Παυλίδη, βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας, λίγο μόλις καιρό πριν τις ευρωεκλογές, οπωσδήποτε δεν διευκολύνεται η κατάσταση ούτε βρίσκει διεξόδους.
Ο πρωθυπουργός το Σαββατοκύριακο που πέρασε κήρυξε στην ουσία από την Πέλλα και επίσημα τον προεκλογικό αγώνα ενόψει ευρωεκλογών, ανεβάζοντας τους τόνους της αντιπαράθεσης με το ΠΑΣΟΚ και προφανώς στοχεύοντας στην ενίσχυση της κομματικής συσπείρωσης, αλλά και στην ενίσχυση του κομματικού φρονήματος προς αντιμετώπιση της απογοήτευσης που απορρέει από τις δημοσκοπήσεις αλλά και από διάφορους χειρισμούς και επιλογές της κυβέρνησης.
Παράλληλα, μιας και βρισκόταν επί μακεδονικού εδάφους, άδραξε την ευκαιρία και έστειλε και ένα ηχηρό μήνυμα προς τους Σκοπιανούς, καλώντας τη γείτονα να «απεγκλωβιστεί από πολιτικές κατανάλωσης», αν θέλει ν’ ανοίξουν οι πόρτες του ΝΑΤΟ. «Η ιστορία δεν παραχαράσσεται. Ως Μακεδόνες όλοι εμείς διαβεβαιώνουμε ότι αυτό δεν γίνεται», είπε ο Κ. Καραμανλής. Και το είπε και για να το ακούσουν οι Σκοπιανοί, αλλά βεβαίως διότι το εθνικό φρόνημα αυτή τη φορά απαιτεί ικανοποίηση, όταν μάλιστα βρίσκεται ο Έλληνας και Μακεδόνας πρωθυπουργός επί μακεδονικού εδάφους.
Παράλληλα, υπουργοί της κυβέρνησης προσπαθούν κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο να δημιουργήσουν μια θετική προοπτική, κάνοντας «ενέσεις αισιοδοξίας» στην κομματική βάση, όπως επί παραδείγματι έκανε και από τη Λάρισα ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος. Ο οποίος μίλησε για νίκη της Κεντροδεξιάς - είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τη λέξη «Κεντροδεξιά» που χρησιμοποίησε και όχι «Νέα Δημοκρατία» - στις ευρωεκλογές. Ενώ ο υπουργός Άμυνας, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, δεν κρύβει τη δυσφορία του για το γεγονός ότι στελέχη της Ρηγίλλης καλλιεργούν κλίμα ηττοπάθειας στην κομματική βάση - ηθελημένα ή αθέλητα είναι άλλο θέμα - όπως επίσης και για το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν έσπευσε να απορρίψει τα περί κόπωσης του πρωθυπουργού.
Από την άλλη, ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς με τις δηλώσεις του απλώς επιβεβαίωσε το ρόλο που κλήθηκε να παίξει (το έχουμε σχολιάσει και από τη θέση αυτή) με την επανένταξή του στην κυβέρνηση. Από τη μία απέρριψε τα σενάρια διπλής κάλπης τον Ιούνιο και από την άλλη δήλωσε: «Είμαστε ενωμένοι κάτω από τον Κώστα Καραμανλή για να κάνουμε αυτό που πρέπει για τις ευρωεκλογές που έρχονται». Εμφανίστηκε δηλαδή ως «εγγυητής» του Καραμανλισμού, κάτι που οι ...Καραμανλικοί προσβλέπουν ότι θα πράξει, αχρείαστο να ’ναι, αν χρειαστεί να κρατηθεί ο έλεγχος του κόμματος έναντι λοιπών... διεκδικητών.
Σκούρα τα πράγματα, αναμφίβολα, για το κυβερνών κόμμα και διόλου... αναστάσιμα. Και αν στις ευρωεκλογές η διαφορά από το ΠΑΣΟΚ είναι πάνω από 3 ποσοστιαίες μονάδες - εκτός πια κι αν γίνει το... θαύμα που λέγαμε παραπάνω - τα πράγματα θα είναι ακόμη δυσκολότερα.
