Την 7η Δεκεμβρίου του 1944 στο Σικάγο υπογράφηκε από 54 κράτη μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Τουρκία η σύμβαση «Περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας» και το 1947 ιδρύθηκε ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας ο γνωστός ICAO (International Civil Aviation Οrganizαtion). Ο ICAO με σκοπό την ασφάλεια των πτήσεων της πολιτικής αεροπορίας, χώρισε την υδρόγειο σφαίρα σε περιοχή πληροφοριών πτήσεων (Flignt Information Region - FIR), που έχουν ρυθμιστεί έτσι, ώστε να περιλαμβάνουν οπωσδήποτε ολόκληρη την επικράτεια κάθε κράτους και του παρακειμένου Διεθνούς Εναερίου Χώρου (ΔΕΧ) εφόσον βέβαια υπάρχει.
Η ευθύνη ελέγχου των πτήσεων σε κάθε περιοχή FIR διέπεται από διεθνείς διατάξεις και έχει ανατεθεί από τον ICAO στην αρμόδια υπηρεσία ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας κάθε κράτους. Στην περίπτωση της χώρας μας, η αρχή αυτή είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), με έδρα το Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Σύμφωνα λοιπόν με το σχέδιο του ICAO το FIR Αθηνών καλύπτει τον εναέριο χώρο από το Ιόνιο πέλαγος, στα δυτικά, όπου εφάπτεται των αντίστοιχων της Ρώμης και Μάλτας και μέχρι το εξωτερικό όριο των τουρκικών χωρικών υδάτων στα ανατολικά όπου εφάπτεται του FIR Κωνσταντινουπόλεως. Ειδικότερα τα ανατολικά όρια προσδιορίζονται από τη νοητή γραμμή, που ξεκινάει από τον Έβρο, περνάει μεταξύ των νησιών του βορείου και του ανατολικού Αιγαίου και των τουρκικών ακτών, συνεχίζει μεταξύ Δωδεκανήσου και νοτιοδυτικών ακτών της Τουρκίας και καταλήγει 20 Ν.Μ. ανατολικότερα του Καστελόριζου, όπου συναντά τα FIRS Άγκυρας και Λευκωσίας. Νότια εφάπτεται με το FIR Καΐρου. Και Βόρεια συμπίπτει με τα χερσαία σύνορά μας.
Η Τουρκία μέχρι το 1974 και συγκεκριμένα μέχρι την 20ή-7-1974 αποφράδα ημέρα εισβολής των Τούρκων στη μαρτυρική Κύπρο, είχε αποδεχθεί χωρίς αντιρρήσεις τα όρια του FIR Αθηνών και τις υποχρεώσεις της ως προς τις αρμοδιότητες αυτού (FIR Αθηνών). Στα όρια αυτά (FIR Αθηνών) περιλαμβάνονται όλος ο Εναέριος Εθνικός Χώρος (ΕΕΧ) των 10 Ν.Μ. και διάσπαρτα τμήματα του ΔΕΧ.
Στα τμήματα του ΔΕΧ του Αιγαίου η Ελλάδα δεν ασκεί και δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα αλλά μια διεθνή λειτουργία και μόνο, που της έχει ανατεθεί από τον ICAO, για τον έλεγχο της ασφαλούς εκτέλεσης των πτήσεων των πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών, που πετούν εντός του FIR αυτού (Αθηνών).
Όλα τα αεροσκάφη (πολιτικά - στρατιωτικά), που πρόκειται να πετάξουν μέσα στο FIR Αθηνών, όπως και σε κάθε άλλο FIR, έχουν υποχρέωση με βάση τις διατάξεις του ICAO και με βάση τη διεθνή πρακτική να υποβάλλουν σχέδια πτήσης και να ακολουθούν τις οδηγίες των αρμόδιων οργάνων ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας, για την ομαλή εκτέλεση των πτήσεων και μόνον.
Η Τουρκία αρνείται πεισματικά μετά το 1974 να υποβάλλει σχέδια πτήσεων για τα στρατιωτικά της αεροσκάφη, που εισέρχονται στο FIR Αθηνών και χρησιμοποιούν το ΔΕΧ του Αιγαίου με την αιτιολογία ότι η υποχρέωση υποβολής σχεδίου πτήσης ισχύει μόνο για τα αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας. Η τουρκική αυτή θέση αντίκειται στις διατάξεις του ICAO τις οποίες και τελικά αντιστρατεύεται προκλητικά η Τουρκία, χωρίς όμως ο οργανισμός αυτός (ICAO) να παίρνει την ανάλογη και πρέπουσα θέση επί όλων αυτών, που συμβαίνουν καθημερινά πάνω από το Αιγαίο.
Στο Ιόνιο πέλαγος, που και εδώ ισχύουν οι ίδιες διατάξεις του ICAO, η γειτονική Ιταλία δεν έχει ποτέ δημιουργήσει μέχρι τώρα κανένα πρόβλημα στην περιοχή πτήσεων του FIR Αθηνών και η συνεργασία μαζί της είναι αρίστη.
Μέχρι σήμερα για τα θέματα του Αιγαίου έχουν γίνει 41 συναντήσεις υπηρεσιακών παραγόντων μέχρι και επιπέδου Γενικών Γραμματέων Υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών χωρίς όμως, να υπάρξει καμία πρόοδος και προσέγγιση παρότι η Ελλάδα έχει δείξει καλή θέληση και κατανόηση να λυθούν επ' ωφελεία και των δύο κρατών τα χρόνια αυτά προβλήματα. Και τούτο γιατί η Τουρκία έχει βάλει ως εθνικό στρατηγικό στόχο της, να ανατρέψει το status quo στο Αιγαίο. Επιδιώκει δηλαδή να επεκτείνει τις αρμοδιότητες του FIR Κωνσταντινουπόλεως προς τα δυτικά της μέχρι τον 25ο μεσημβρινό διχοτομώντας το Αιγαίο, στο μέσο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνέχεια του εθνικού μας κορμού προς τα νησιωτικά συμπλέγματα του Ανατολικού Αιγαίου και Δωδεκανήσου.
Όπως έχω ξαναγράψει για τα Ελληνοτουρκικά το πάνω χέρι το έχουν οι Τούρκοι Στρατηγοί οι λεγόμενοι πασάδες του Κεμαλικού κατεστημένου, οι οποίοι έχουν συνηθίσει να κατακτούν εδάφη μας χωρίς να ματώνουν (Ανατολική Θράκη το 1922 και τη μισή Κύπρο το 1974). Πρέπει ως χώρα να αλλάξουμε πολιτική απέναντί της, να σταματήσουμε να τη χαϊδεύουμε, γιατί τότε γίνεται περισσότερο προκλητική και ακόμα περισσότερο απαιτητική. Πέραν των διεθνών ερεισμάτων, που πρέπει να αναζητήσουμε χρειάζεται να αποκτήσουμε και έξυπνη ποιοτική ισχύ, αναβαθμίζοντας ποιοτικά τις Ένοπλες Δυνάμεις μας και ιδιαίτερα την πολεμική μας αεροπορία με αεροσκάφη 5ης πλέον γενιάς! Όσο εξοπλίζεται η Τουρκία δυστυχώς πρέπει και εμείς να την ακολουθούμε όχι σε όγκο αλλά σε ποιότητα. Και η Τουρκία τα τελευταία χρόνια ως γνωστόν έχει αναστείλει τα φιλόδοξα εξοπλιστικά της προγράμματα, γιατί στην κυριολεξία την έχει γονατίσει οικονομικά ο συνεχιζόμενος ανταρτοπόλεμος με τους μαχητές του ΡΚΚ στην ΝΑ Τουρκία (Κουρδιστάν) όπου έχουν αναπτυχθεί σε πλήρη πολεμική ανάπτυξη στρατιωτικές δυνάμεις κατά μήκος 380 χιλιομέτρων με το Β. Ιράκ 100.000 ανδρών. Μέχρι τώρα αυτός ο ανταρτοπόλεμος έχει στοιχίσει 44.000 νεκρούς (Κούρδοι και Τούρκοι) και 360 δισ. ευρώ.
Σημείωση: Όταν τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εισέρχονται στο FIR Αθηνών χωρίς να υποβάλλουν σχέδια πτήσης τότε παραβαίνουν τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας (παραβάσεις) και όταν μπαίνουν μέσα από τα 10 Ν.Μ. του ΕΕΧ τότε, παραβιάζουν αυτό (παραβιάσεις). Αυτές είναι οι συνηθισμένες καθημερινές πτήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο. Αρκετές δε φορές υπερίπτανται προκλητικά ακόμα και κατοικημένων νησιών μας. Κάθε χρόνο εισέρχονται αυθαίρετα (παραβάσεις) στο FIR Αθηνών στο Αιγαίο κοντά στα 3.000 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και απ' αυτά τα 1.300 περίπου παραβιάζουν τον Ε.Ε. χώρο μας των 10 Ν.Μ. και 40 υπερίπτανται των νησιών μας. Οι Τούρκοι ως γνωστόν δεν αναγνωρίζουν Ε.Ε.Χ. 10 Ν.Μ. αλλά 6 Ν.Μ. όσα είναι και τα χωρικά μας ύδατα, τον οποίο και αυτόν δεν σέβονται και πολλές φορές παραβιάζουν. Οι Τούρκοι μάς ζητούν το «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω».
Ε! αυτό δεν πρόκειται ποτέ, μα ποτέ, κανένας Έλληνας να το δεχθεί.