Τίτλος εκπομπής του β΄ Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Διάλεξα αυτόν τον στίχο ενός παλιού τραγουδιού γιατί νομίζω πως στη ζωή ανέκαθεν πρέπει να ξέρεις να κοσκινίσεις για να ζυμώσεις. Αυτός ο τίτλος ενός ρεμπέτικου τραγουδιού, μου δίνει το ερέθισμα να αναφερθώ στη δουλειά και τον κόπο της τελευταίας εικοσαετίας. Αναφέρομαι στις κληρονομικές και οικογενειοκρατικές κυβερνήσεις της πατρίδας μας, που μέσα στα σατέν και τις νταντάδες δεν έχουν δουλέψει ή προσφέρει για την πατρίδα μας.
Φίλες και φίλοι δεν φθάνει μόνο να κάνει κανείς σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και να τοποθετείται μετά ως κυβερνήτης της χώρας του χωρίς πρώτα να έχει κάνει πρακτική εφαρμογή των όσων έμαθε και χωρίς να έχει ένα ένσημο στο βιβλιάριό του. Αντιπαραθέτοντας τον τίτλο του κειμένου με την πολιτική ως νέος και οι περισσότεροι νέοι και νέες της εποχής μου δεν θέλαμε έτοιμο φαγητό στο πιάτο μας. Υπήρχε ένα ειδύλλιο, ένα φλερτ, μία αγωνία για το «θήραμα»
Υπήρχε ένας σεβασμός ανάμεσα στα δύο φύλα, δεν είχε τόση σημασία εάν ήσουν φτωχόπαιδο ή πλουσιοκόριτσο απλά έπρεπε να είσαι καθαρός από όλες τις πλευρές και να σε εκτιμά η κοινωνία. Κάπως έτσι ήταν και συμπεριφερόταν οι κυβερνήσεις μέχρι και τη δεκαετία του ενενήντα, υπήρχε ένας σεβασμός και μία προοπτική απέναντι στους πολίτες. Από τότε μέχρι σήμερα στο τιμόνι της πατρίδας μας ανέλαβαν οι ατσαλάκωτοι, ανίκανα παιδιά να διαχειριστούν τις πάρα πολλές και αιχμηρές προκλήσεις κατά της χώρας μας από όπου και αν προέρχονται.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, είμαστε μία μικρή χώρα αλλά με τεράστια πολιτιστική κληρονομιά και άριστες περγαμηνές από τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, τον Μέγα Αλέξανδρο, τους Παλαιολόγους, τους Ήρωες του 1821 τους Ήρωες του Θρυλικού ΟΧΙ του 1940 και όμως σήμερα κινδυνεύουμε ως έθνος να μας κατασπαράξουν και να πάρουν την ψυχή μας που τόσους αιώνες διατήρησαν και μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας.
Ο αγώνας και η εγρήγορση κατά της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων για τη σωτηρία του έθνους μας είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρος και διαχρονικός. Χρειάζεται ένας γνήσιος πατριωτικός παρεμβατισμός, μια εθνική ομοψυχία. Ευτυχώς το παράδειγμα το έδωσε ο απόδημος Ελληνισμός στις ΗΠΑ στις 25 Μαρτίου όταν έβαλε ΒΕΤΟ στη συνάντηση του Τούρκου ψευτοπροέδρου της κατεχόμενης Β. Κύπρου με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Δυστυχώς αυτά τα ατσαλάτωκα και καλομαθημένα παιδιά, είτε κυβερνούν, είτε αντιπολιτεύονται, δεν νοιάζονται γι’ αυτά τα μείζονος σημασίας εθνικά θέματα, όπως παραδείγματος χάριν το θέμα της Θράκης, τα ζητήματα του Αιγαίου, του Κυπριακού, Σκοπιανού, την καθημερινή εισβολή λαθρομεταναστών που μέχρι το 2015 οι στατιστικές λένε θα είναι στη χώρα μας τεσσεράμισι εκατομμύρια. Δηλαδή με την υπογεννητικότητα που έχουμε ένας στους δύο κατοίκους της χώρας μας θα είναι ξένος. Δυστυχώς και στο εσωτερικό της χώρας μας υπάρχουν και συνεχώς δημιουργούνται τεράστια προβλήματα που συνάδουν με την ασφάλεια των πολιτών, την κρίση της ελληνικής οικονομίας σε όλους τους τομείς, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την τεράστια κρίση στην παιδεία, στην υγεία και στο περιβάλλον. Το τεράστιο πρόβλημα στους μισθούς και στις συντάξεις των Ελλήνων πολιτών. Δεν θα ήθελα να κάνω κατάχρηση της φιλόξενης στήλης αναλύοντας αυτά τα θέματα παρατηρώντας όμως εδώ και αρκετά χρόνια την πολιτική πραγματικότητα αυτό που διαπιστώνω είναι ότι οι μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι κατώτερες των περιστάσεων να διαχειριστούν τα πολλαπλά προβλήματα που προκύπτουν όσον αφορά στην πατρίδα μας. Αυτό πιστεύω να καταλαβαίνετε και εσείς αγαπητοί συμπολίτες για τους ανθρώπους που μας κυβερνούν. Είναι η διατήρηση της εναλλάξ πρωθυπουργικής καρέκλας για τη διατήρηση της χρυσής κουτάλας και τον εμπαιγμό και την κοροϊδία που υφίσταται η ελληνική κοινωνία. Γι΄ αυτό χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και στις γενιές που ακολουθούν είναι να ανοίξουμε τα μάτια μας να πάρουμε πασχαλιά. Καλή Ανάσταση. Καλό Πάσχα.
Υποψήφιος Νομάρχης
Δημήτριος Μητσιούλης
