Και φέτος, όπως και κάθε χρόνο οι Λαρισαίοι το καρναβάλι το περιμένουν με χαρούμενη διάθεση με τους μικρούς να ξεχνούν τα ελληνικά, μαθηματικά, φροντιστήρια κ.λπ. και τους μεγάλους να ξεχνούν, στο διάστημα αυτό των Απόκρεω, τις ανησυχίες των καιρών, τις στενοχώριες, τους καημούς και τα βάσανα και να το ρίχνουν λίγο έξω διασκεδάζοντας και καλοπερνώντας.
Οι νεολαίοι και φέτος στο καρναβάλι θα μας δώσουν χαρούμενο ξεφάντωμα και με το καρναβαλίστικο ντύσιμό τους και ιδίως την Πέμπτη και Κυριακή της Τυρινής ή Τυροφάγου. Θα εμφανισθούν με στολές αγορασμένες ετοιμοραμένες ή νοικιασμένες από τα πολλά καταστήματα που διαθέτουν καρναβαλίστικες στολές και θα γεμίσει ο τόπος με θαυμάσιους βασιλιάδες, πρίγκιπες, ιππότες, ξιφομάχους, αστροναύτες, σούπερμαν κ.ά., όπως και με βασίλισσες, βαρόνες, δούκισσες, αγγέλους, μάγισσες κ.λπ. και ελάχιστοι και ελάχιστες θα ντυθούν όπως - όπως.
Ωραίο θέαμα βέβαια που θα ικανοποιήσει, χωρίς όμως να φαιδρύνει, όπως τα παλιά εκείνα χρόνια που σκάγαμε στα γέλια, βλέποντας τους τότε νεαρούς να ντύνονται με τα γαμπριάτικα ρούχα του μπαμπά, που τα φορούσε μόνο τις μεγάλες γιορτές, αδιαφορώντας για το ξύλο που τους περίμενε. Να ντύνονται γιατροί, διακωμωδώντας τους Ασκληπιάδηδες ντυμένοι με κάθε είδους ρούχα που φορούσαν τότε οι γιατροί και ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια όταν επίσης τους βλέπαμε ντυμένοι με ρούχα, που έβρισκαν, ανοίγοντας τα παλιομπαούλα της μαμάς τους, χοτζάδες, φαντάσματα, νοικοκυρές, καου - μπόηδες, απάχηδες κ.λπ., με αυτοσχέδιες δηλαδή φορεσιές και όταν τους βλέπαμε ντυμένους με τις ξεχασμένες στις ντουλάπες ρανδικότες, σμόκιν, ζακέδες και βελάδες με τα ψηλά καπέλα (κλακ), ημίψηλα κ.ά. και με μάσκες χαρτονένιες με ματογυάλια από λεμονόφλουδες, με δόντια από κρεμμυδόφλουδες για να φαίνονται παράξενοι.
Δεν θα δούμε, όπως παλιά, τον μπάρμπα - Γιάννη κανατά με το γαϊδουράκι και τα απαραίτητα σταμνιά, δεν θα δούμε Σαρλό και δεν θα δούμε τον Πιερότο να κάνει ερωτική εξομολόγηση στην άγνωστη Κολομπίνα. Δεν θα δούμε γκρουπ καρναβαλιών να παρελαύνουν στην πόλη, συνοδεία μουσικών οργάνων και τραγουδώντας το «Μασκαρευόμαστε οι μασκαράδες, τον μασκαρένιον τούτον τον καιρόν…» και δεν θα δούμε, όπως τότε, τον χαρτοπόλεμο, τις σερπαντίνες, κομφετί, που γέμιζαν τους δρόμους, τις φούσκες που τις έφτιαχναν από τις ουρύθρες γουρουνιών και τις έβαφαν κόκκινες και τόσα άλλα που έδεναν το αποκριάτικο χρώμα και προ πάντων δεν θα δούμε «Τα καλλιστεία» εκλογής της «Μις Λαρίσης», στην κεντρική πλατεία που παρίσταναν οι μασκαριμένοι μαθητές της τότε Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής που προξενούσαν ακράτητα γέλια.
Όμως και φέτος η νεολαία μας θα δώσει σε όλους τους Λαρισαίους πολλές νότες χαράς σε μικρούς και μεγάλους την ηλικία και είναι ευκαιρία, τις μέρες του καρναβαλιού οι μεγάλοι ιδίως, ν΄ αλεγκράρουν και να κάνουν κέφι. Να διώξουν το κατσούφιασμα και αν μπορούν, ας γλεντήσουν κι αυτοί τις νύχτες μασκαρεμένοι, αποβάλλοντας τον ψυχικό τους κάματο, γιατί ο μασκαρεμένος αισθάνεται ελεύθερος, χαρούμενος, αεράτος στην ψυχή με τις αγνές και ξένοιαστες παιδικές ψυχές που χαίρονται αυτές τις μέρες παραπάνω από τις συνηθισμένες. Ας μιμηθούμε όλοι μας τους μικρούς και ας το «ρίξουμε» και λίγο έξω χορεύοντας και τραγουδώντας ακόμα και: «Στις παλιές στις παλιές, στις παλιές τις αποκριές γάμος εγινότανε στου αρχιδιάκου την αυλή…» και τα τόσα άλλα αποκριάτικα τραγούδια και το βράδυ της Τυροφάγου ας πηδήξουμε, όπως το θέλει το έθιμο, στις φωτιές που ανάβονται στις αλάνες και όπως λέει το τραγούδι: «Ηρθ΄ η τρελή αποκριά - με ζούρλες και με γέλια…».
