Αφορμή για τη σημερινή μου επιστολή πήρα από το φύλλο της 29-1-2009 της «Ελευθερίας», που παρουσιάζει την αφίσα του τυρναβίτικου καρναβαλιού για το 2009.
Κοίταξα την αφίσα και αυτό ήταν ένας κανονικότατος... διάβολος και αναρωτήθηκα: «πώς έχουμε γίνει έτσι;» να βλέπουμε το διάβολο και να μη μας κάνει αίσθηση ή ακόμα και να τον αποζητούμε. Γι' αυτό βλέπουμε τη ζωή μας να οδηγείται σε αδιέξοδο, στο γκρεμό και ωστόσο δεν θέλουμε, σα να είμαστε παγιδευμένοι, να αλλάξουμε πορεία και να ακολουθήσουμε τη ΜΟΝΗ ΟΔΟ που οδηγεί στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ, τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.
Είμαι και εγώ μία μονάδα από αυτό το πλήθος που συν όλα τα άλλα, ακολουθούσα και ζούσα στους ρυθμούς του καρναβαλιού, μέχρις ότου συνειδητοποίησα τι σημαίνει να είναι κάποιος Χριστιανός Ορθόδοξος και τι πολύτιμος θησαυρός είναι η Ορθοδοξία. Τι σχέση έχουμε εμείς με τα καρναβάλια; Μια γιορτή ειδωλολατρική. Οι πρόγονοί μας, οι Αρχαίοι Έλληνες απετίναξαν το ζυγό της ειδωλολατρίας, ανοίγοντας την ψυχή τους για να εισέλθει το Φως, ο Ήλιος της Δικαιοσύνης: ο Χριστός και εμείς σήμερα, στην τρίτη χιλιετία, προσκυνούμε ψευτοθεούς και είδωλα, επιμένουμε στο προσωπείο της υποκρισίας, στη μέθη, στα γλέντια και σε κάποιους δήμους της πατρίδας μας και στα όργια.
Τι έχουμε πάθει; Πόσα χρήματα πεταμένα κάθε χρόνο; Πόσοι άνθρωποι θα απάλυναν τη φτώχεια τους; Πόσα κοινωνικά έργα;
Κι όλα αυτά, σε μια περίοδο που η εκκλησία μας σημαίνει την αρχή του πνευματικού αγώνα, την προσευχή, τη νηστεία και τέλος τη μετάνοια και την εξομολόγηση ούτως ώστε να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τον Θεό μας στον οίκο του σώματος και της ψυχής μας. Καταστάσεις ανώτερες που ταιριάζουν σε ανώτερα όντα, σε εμάς δηλαδή, τους ανθρώπους. Εξάλλου οι λέξεις αποκριά και καρναβάλι σημαίνουν την αποχή από το κρέας και όχι μασκαράδες, ξεφαντώματα και τα παρόμοια. «Είναι γεγονός πως η αμαρτία μάς έχει διαφθείρει όλους πολύ. Ένα δε από τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της διαφθοράς είναι ότι απλά και αυτονόητα πράγματα μας φαίνονται σχεδόν απίστευτα» (περιοδικό «Σωτήρ»).
Παρακαλώ μη σπεύσετε να με παρεξηγήσετε. Αντιθέτως, ας δούμε όλοι την εικόνα της σημερινής κοινωνίας, την αύξηση της βίας, της ασέβειας, της ανηθικότητας, που ξεκινούν από τις μαθητικές ηλικίες.
Πορνεία, ναρκωτικά, αυτοκτονίες και όλα τα «οψώνια της αμαρτίας», που όπως λέει ο Απόστολος Παύλος είναι «θάνατος» (Προς Ρωμ. 6,23), αλλά θα μου πείτε ποιος διαβάζει την Αγία Γραφή, που είναι ο Λόγος του Θεού σήμερα; Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει, αναφερόμενος στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, πάνω σε αυτό το θέμα: «τις ζημιές που προκύπτουν από την αμάθεια και την έλλειψη γνώσεως των Γραφών διηγείται σύντομα ο χρυσός ρήτορας της Εκκλησίας λέγοντας: «Γιατί από εδώ προήλθαν τα μύρια κακά, από την άγνοια των Γραφών. Από εδώ βλάστησε η μεγάλη φθορά των αιρέσεων από εδώ οι αμελημένοι βίοι, από εδώ οι ακερδείς κόποι. Γιατί όπως ακριβώς αυτοί που στερούνται αυτό το φως δεν μπορούν να βαδίσουν σωστά, έτσι και αυτοί που δεν βλέπουν προς την ακτίνα των θείων Γραφών, βασανίζονται πολύ και συνεχώς αμαρτάνουν, επειδή βαδίζουν σε βαθύτατο σκότος» (Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο, Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου).
Αυτό που με στεναχωρεί, ίσως περισσότερο, είναι ότι δεν ακούγεται η φωνή της Εκκλησίας μας, πανελλήνια αλλά και τοπικά, για να ενημερώσει τον κόσμο με παρρησία, πάνω σε αυτό το θέμα και με όποιον τρόπο μπορεί. Αν το κάνει και δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου, ζητώ συγγνώμη.
Τέλος, έχω την ελπίδα, πως η καλή εφημερίδα «Ελευθερία», θα φιλοξενήσει στις σελίδες της την επιστολή μου, όχι για άλλον λόγο παρά μόνο μήπως και αφυπνιστούν κάποιες συνειδήσεις και αλλάξουν πορεία πλεύσης, αγωνιζόμενοι τον καλό αγώνα, τον πνευματικό.
Γνωρίζω και από τον εαυτό μου, πως αυτό είναι δύσκολο, διότι οι κακές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα, αλλά με τη βοήθεια του Θεού, όλα γίνονται.
Φιλήμων Κ., Λάρισα
