Ο ελληνικός λαός με εύλογη ανησυχία και προβληματισμό, παρακολουθεί τον τελευταίο καιρό τις καθημερινές προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, παραβιάζοντας όχι μόνο τα 10 Ν.Μ. του Εθνικού μας Εναερίου Χώρου (Ε.Ε.Χ.), που δεν αναγνωρίζουν, αλλά ακόμα και τα 6 Ν.Μ., που ουδέποτε έχει αμφισβητήσει και αρκετές φορές τα αεροσκάφη της, υπερίπτανται Ελληνικών Βραχονησίδων και κατοικημένων νησιών μας, σε πολύ χαμηλό ύψος. Μάλιστα πρόσφατα έγινε βιντεοσκόπηση από τηλεοπτικό σταθμό της χώρας μας, υπέρπτησης τουρκικών αφών πάνω από το Αγαθονήσι.
Η Τουρκία πρώτα ξεκίνησε από το Νοέμβριο του 1973 να αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας. Στη συνέχεια του ΕΕΧ των 10 Ν.Μ. Μετά προχώρησε στη θεωρία των γκρίζων ζωνών, δημιουργώντας τεχνητά την κρίση στα Ιμια το 1996 και έκτοτε προσπαθεί με έργα και με πράξεις, βάζοντας συνέχεια νέες προκλητικές απαιτήσεις, να ανατρέψει το υφιστάμενο διεθνώς νόμιμο, νομικό καθεστώς του Αιγαίου. Τη δεκαετία του 1950 και αρχές του 1960, οι Τούρκοι πιλότοι πετούσαν χωρίς σωσίβιο, για τον απλούστατο λόγο ότι, δεν έμπαιναν καθόλου στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Σήμερα έχουν φθάσει στο σημείο τις νόμιμες αναχαιτίσεις των στρατιωτικών της αφών, που παραβιάζουν τον ΕΕ Χώρο μας, από τα δικά μας να τις καταγράφουν ως παρενοχλήσεις μας.
Στο διεθνή Εναέριο Χώρο του Αιγαίου (ΔΕΧ) η Ελλάδα δεν ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα στο Flight Information Region Αθηνών (FIR - περιοχή πτήσεων), αλλά μια διεθνή λειτουργία, που της έχει αναθέσει, ο διεθνής οργανισμός πολιτικής αεροπορίας, ο γνωστός μας ICAOC (International civil Aviation organization). Δηλαδή ασκεί τον έλεγχο μέσω της Υπηρεσίας της Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), της ασφαλούς εκτέλεσης των πτήσεων όλων των αφών (πολιτικών - στρατιωτικών) που εισέρχονται στο FIR Αθηνών.
Συνεπώς όλα τα αφη της πολιτικής αεροπορίας όλων των χωρών του κόσμου που εισέρχονται στο FIR Αθηνών, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας ακολουθούν τους κανόνες και τις οδηγίες, των οργάνων της ΥΠΑ της πατρίδας μας. Επίσης και τα στρατιωτικά αφη όλων των Χωρών ακολουθούν την ίδια πρακτική, με εξαίρεση της Τουρκίας, η οποία από το 1974, αρνείται πεισματικά και προκλητικά να συμμορφωθεί με αυτούς τους κανόνες, με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα, πάνω από το Αιγαίο.
Επειδή η Τουρκία με το υφιστάμενο διεθνές νόμιμο, νομικό καθεστώς του Αιγαίου, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις εθνικές της όπως αυτή της ευνοεί και αυθαίρετα ερμηνεύει επιδιώξεις της Διχοτόμησης του Αιγαίου, έχει επιδοθεί από το 1974 σε ένα συνεχές μπαράζ παραβιάσεων του ΕΕ Χώρου - μας και με άλλες ποικιλότροπες προκλήσεις (ΙΜΙΑ - Φαρμακονήσι - Αγαθονήσι κ.λπ.) να επιβάλει στη χώρα μας, με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και γράφοντας στην κυριολεξία στα παλιά της τα παπούτσια, τους πάντες και τα πάντα (Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις Λωζάννης - Παρισίων κ.λπ.) της αλλαγή του status quo στο Αιγαίο, επ' ωφελεία της. Δηλαδή τη Συνδιοίκηση και Συνδιαχείρηση του Αιγαίου, που σημαίνει διχοτόμηση αυτού.
Η Τουρκία με αυτές τις ποικιλότροπες καθημερινές προκλήσεις στέλνει σε εμάς αλλά και στους ξένους (ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ) και άλλους διεθνείς οργανισμούς, το μήνυμα ότι, το υφιστάμενο status quo στο Αιγαίο, την αδικεί κατάφωρα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό απ' αυτή και επομένως πρέπει να αλλάξει. Επιδιώκει, λοιπόν, με τη μέθοδο της χρησικτησίας θα έλεγα, με συνεχείς και καθημερινές προκλήσεις στο Αιγαίο, να προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια, να αποκτήσει νομικά ερείσματα, που δεν διαθέτει και επομένως, η δυναμική παρουσία μας, με την πολεμική μας αεροπορία, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει και όπως πρέπει, αποτρέπει την απόκτηση των ανύπαρκτων αυτών δικαιωμάτων. Η Άγκυρα εκμεταλλεύεται για να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα στο Αιγαίο, γνωρίζοντας ότι ιδιαίτερα μετά τη διπλωματική κινητικότητα για το Σκοπιανό, η Αθήνα δεν έχει περιθώρια να στραφεί στη διεθνή κοινότητα και για τα Ελληνοτουρκικά. Εκτίμησή μου είναι ότι δεν πρόκειται να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, αλλά απεναντίας θα προβαίνει συνεχώς σε αναβαθμισμένες στρατιωτικές προκλήσεις πρωτευόντως στον αέρα και δευτερευόντως στη θάλασσα.
Για να χωνέψουν οι Τούρκοι ότι τα Ελληνικά Νησιά του Αιγαίου έχουν τα δικά τους χωρικά ύδατα, τη δική τους υφαλοκρηπίδα, αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και το δικό τους ΕΕΧ, θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμα. Και επομένως δεν έχουμε παρά να δείξουμε μεγάλη ψυχραιμία, υπομονή, εμμονή στις θέσεις μας και πάνω απ' όλα πολεμική ετοιμότητα και καλή προετοιμασία, μέχρι που να πεισθεί και η άλλη πλευρά ότι, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, παρά να δεχθεί μαζί μας έναν έντιμο συμβιβασμό.
Η Τουρκία νομικά στο Αιγαίο είναι με την πλάτη στον τοίχο και επειδή γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα φθάσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ή στο Δικαστήριο της Χάγης, για την επίλυση των διαφορών μας, προσπαθεί με την τακτική, που μέχρι τώρα ακολουθεί να αποκτήσει τα δικά της ερείσματα και επικαλούμενη προς τούτο, την αρχή της ευθυδικίας (equity) της δίκαιης και ορθής κρίσης, γιατί δεν είναι δίκαιο να τα παίρνει ο ένας όλα και τα πολλά (Ελλάδα) και ο άλλος λίγα ή και καθόλου (Τουρκία), να στηρίξει τις δικές της θέσεις και την όλη της επιχειρηματολογία.
Θα πρέπει επομένως και οι δύο πλευρές (Ελλάδα - Τουρκία) χωρίς άλλο, να επιδιώξουν για το κοινό συμφέρον τους άμεση λύση χωρίς νικητές και ηττημένους, αλλά με δύο κερδισμένους. Λύση δηλαδή θετικού αθροίσματος; Όσο όμως στην Άγκυρα εξακολουθούν για τα Ελληνοτουρκικά θέματα το πάνω χέρι να το έχουν οι Στρατηγοί, μην περιμένουμε γρήγορη διευθέτηση των διαφορών μας, στο Αιγαίο (Χωρικά ύδατα - υφαλοκρηπίδα - Εναέριος χώρος - θαλάσσια Σύνορα - Έρευνα Διάσωσης - Γκρίζες Ζώνες - Εκμετάλλευση Υποθαλασσίου Ορυκτού Πλούτου).
Σημείωση: Πόσο αντιφατική, κακόπιστη και αυθαίρετη είναι η Τουρκία στο Αιγαίο, προκύπτει από το ότι όλα τα πολιτικά αεροσκάφη, που εισέρχονται ή τέμνουν το FIR Αθηνών, από και προς τη χώρα αυτή (Τουρκία), συμπεριλαμβανομένων και των δικών της, ακολουθούν πιστά τους κανόνες και τις οδηγίες των οργάνων της ΥΠΑ της Ελλάδας. Αυτό και μόνον αρκεί για να καταδείξει σε όλον τον κόσμο πόσο κακόπιστα και εκ του πονηρού ενεργεί συνέχεια, όλα αυτά τα χρόνια και καθημερινά η Τουρκία στο Αιγαίο και γιατί φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι, το διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
Συνεπώς φωνάζει ο κλέπτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
