Το Ισραήλ με το στρατιωτικό βάθος που λέγεται Αμερική, σφυροκοπά αδιακρίτως από αέρα, ξηρά και θάλασσα. Το αίμα αδικοχαμένων ανθρώπων στη Λωρίδα της Γάζας ρέει δυστυχώς και πάλι άφθονο. Αίμα που λιπαίνει για άλλη μια φορά τα γρανάζια της αμερικανικής κυρίως, αλλά και άλλων υπεράνω υποψίας πολεμικών βιομηχανιών.
Για να το αντιληφθούμε αρκεί μόνο να δούμε ποιοι προμηθεύουν με φονικά όπλα τους Αραβες. Ο αραβικός κόσμος με τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματά του, που δεν ήταν ποτέ δημοκρατικά συντεταγμένος και μονοιασμένος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σαουδική Αραβία με τους 34.000 πρίγκιπες! Και η Αίγυπτος με μια χιλιόχρονη ένδοξη ιστορία και ένα λαό εγκαταλελειμμένο και ρακένδυτο, να αρνείται πεισματικά να δεχθεί τους κατατρεγμένους Παλαιστίνιους. Μόνοι και ορφανοί να διεκδικούν τη δική τους πατρίδα, έχουν παραμείνει δυστυχώς οι Παλαιστίνιοι. Μια κατάσταση που βολεύει πρωτίστως το Ισραήλ για να κρατά ανοικτό ένα χρόνιο πρόβλημα, παρουσιαζόμενο πρώτα ως θύμα και μετά ως θύτης. Το Ισραήλ που αν ήθελε να θέσει οριστικό τέλος στο πρόβλημα είχε μια χρυσή ευκαιρία το 1994.
Σε ότι μας αφορά, μάλλον αφήσαμε άλλη μια ευκαιρία να πάει χαμένη. Με την Τουρκία να αναπτύσσει μια πολυδιάστατη πολιτική και να καθίσταται έτσι αναπόσπαστο στοιχείο οποιασδήποτε μελλοντικής συμφωνίας, αδιαφορώντας αν με τον τρόπο αυτό στρέφεται κατά των χθεσινών ισραηλινών συμμάχων της. Η Τουρκία που έχει την ανέδεια να μιλά για ειρήνη την ώρα που η ίδια βομβαρδίζει τους Κούρδους μαχητές!!! Η Τουρκία που εκμεταλλευόμενη τις συγκυρίες, ακροβατεί επικίνδυνα, βγαίνοντας ξανά επιθετικά στο Αιγαίο, με τους στρατιωτικούς να ενισχύουν τα επεκτατικά τους σχέδια εις βάρος μας, με την ελληνική διπλωματία, πλην του Κάρολου Παπούλια, να αρκείται σε ασκήσεις επί χάρτου. Την ώρα που όπως δείχνουν τα πράγματα χαράσσονται οι νέες στρατηγικές και επιρροές, με τη Ρωσία να επιστρέφει, αξιοποιώντας τις συγκυρίες για να ανακτήσει τον παλιό πολιτικό και στρατηγικό ρόλο της, στην περιοχή. Με παρουσία στη Μεσόγειο και τα λιμάνια της Συρίας και πώληση όπλων σε αραβικά κυρίως κράτη.
Και η Ευρώπη; Αστεία πράγματα. Η Ευρώπη με την ιστορική ευθύνη για τη δημιουργία τους κράτους του Ισραήλ και με μια διαχρονικά άκρως φιλική στάση με το Τελ Αβίβ, διχασμένη και αδύναμη δεν μπορεί... Το Ισραήλ, που, ενώ, δεν είναι Ευρωπαϊκό κράτος (γεωγραφικά, πολιτιστικά και ιστορικά), εντούτοις, απολαμβάνει ευρωπαϊκών υπερπρονομίων σε πολλαπλά επίπεδα, συμμετέχοντας ισότιμα σε όλα σχεδόν τα Ευρωπαϊκά αθλητικά, πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα. Η Ευρώπη που ανέχεται να απορροφά τους συνεχείς κραδασμούς που προκαλούν οι άστοχοι και επικίνδυνοι χειρισμοί των Αμερικανών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Πολλοί είναι αυτοί που περίμεναν κάτι περισσότερο από τον Μπάρακ Χουσεΐν Ομπάμα. Αγνοώντας ίσως τις πολλές προεκλογικές υποσχέσεις του προς τους Ισραηλινούς. Με τον ίδιο να δηλώνει πως ακόμα πρόεδρος των Η.Π.Α. είναι ο Τζώρτζ Μπους. Ένα κενό εξουσίας που εκμεταλλεύονται στο έπακρο οι Ισραηλινοί, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζουν ότι οι Αμερικανοί καίγονται για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, προκειμένου να έχουν άμεση πρόσβαση στις πλουτοπαρωγικές πηγές και στους δρόμους μεταφοράς ενέργειας.
Μα ρίχνει και η Χαμάς πυραύλους στα τυφλά. Απαράδεκτη και καταδικαστέα δίχως άλλο η στάση της. Παρ’ όλα αυτά, μια ουσιαστική εμβάθυνση στα γεγονότα, δείχνει ξεκάθαρα πως το Ισραήλ είναι που παραβίασε πρώτο την εκεχειρία με τους Παλαιστινίους. Τους διχασμένους δυστυχώς Παλαιστινίους που αποκλεισμένοι σε μια μικρή λωρίδα γης, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τους σιδερόφρακτους Ισραηλινούς, με σφεντόνες και αυτοσχέδιους χειροποίητους πυραύλους! Ένας Λαός που για εξήντα συναπτά έτη δίνει την πιο άνιση μάχη, για τη δική του γη, τη δική του πατρίδα, την παγκόσμια αξιοπρέπεια και για την Ελευθερία.... Η ειρήνευση στη Μέση Ανατολή που επουδενί δεν μπορεί να προέλθει μέσα από λύσεις που εμπεριέχουν το σπέρμα της αδικίας. Γιατί ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ποτέ, ενόσω οι Ισραηλινοί θα στριμώχνουν τους Παλαιστινίους σε μια λωρίδα γης και θα κατακρατούν με την βία των όπλων τα εδάφη τους.
«Το εβραϊκό κράτος, με τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου παραβίασε τόσο τις υποχρεώσεις του ως δύναμης κατοχής, όσο και αυτές που απορρέουν από το δίκαιο του πολέμου». Διαπίστωση που ανήκει στον εβραϊκής καταγωγής ειδικό εκπρόσωπο του Ο.Η.Ε. για τα ανθρωπιστικά θέματα, καθηγητή Ρίτσαρντ Φολκ που στο παρελθόν, δεν δίστασε να παρομοιάσει τις μεθόδους που χρησιμοποιεί το Ισραήλ με αυτές των ναζί. Μια δήλωση που ως γνωστό του στοίχισε την απέλαση. Το επίσημο κράτος τους Ισραήλ που μόνο στις εορτές μνήμης φαίνεται να θυμάται τους γενοκτονικούς χιτλερικούς φούρνους και τα κρεματόρια του Άουσβιτς.
Για εν ψυχρώ έγκλημα μίλησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο Κάρολος Παπούλιας που ευτυχώς δεν μασάει, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη τα λόγια του.
Ντίνος Αυγουστή
