Η μεταρρύθμιση του 1998 του κ. Αρσένη είχε πολλές πρωτοτυπίες. Νομίζω ότι αυτή η μεταρρύθμιση όπως πρωτοξεκίνησε, με πανελλαδικές σε όλα τα μαθήματα, όποιος δεν πετύχαινε τον Ιούνιο το 9,5 έμενε στάσιμος, θα βοηθούσε να ανεβεί το επίπεδο μόρφωσης των Ελληνόπουλων, αλλά δυστυχώς οι συνεχείς αλλαγές για να μην «δυσκολεύονται» οι μαθητές την αχρήστεψαν. Μια από τις πρωτοτυπίες της ήταν και οι πολλές επιλογές των μαθητών.
Η κάθε τάξη στο Λύκειο έχει κάποια μαθήματα επιλογής από τα οποία οι μαθητές επιλέγουν ένα. Για παράδειγμα η Β’ Λυκείου έχει 14 μαθήματα επιλογής. Βέβαια καταλαβαίνουμε ότι σ’ ένα σχολείο εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσαν να επιλεγούν όλα τα μαθήματα αλλά μόνο 2 ή 3.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών όλα αυτά τα χρόνια επέλεγε το ελεύθερο σχέδιο, δηλαδή τη ζωγραφική. Τα κριτήρια της επιλογής νομίζω δεν ήταν η μεγάλη αγάπη των μαθητών για τη ζωγραφική, αλλά η έλλειψη διαβάσματος, το εξασφαλισμένο 20άρι στο μάθημα … Ένας μαθητής που θα επιλέξει Αστρονομία, Βιολογία κ.λπ. θα κουραστεί πολύ περισσότερο και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να εξασφαλίσει το 20άρι, άρα γιατί να το επιλέξει ; Πριν το 1998 όλοι οι μαθητές διδάσκονταν αστρονομία, ενώ τώρα παίρνουν απολυτήριο Λυκείου χωρίς να μάθουν τίποτα για το Σύμπαν μέσα στο οποίο ζούμε !
Οι επιλογές των μαθητών στο Λύκειο νομίζω ότι δεν είναι και πολύ ελεύθερες. Από τα μαθήματα και τις κατευθύνσεις που θα επιλέξουν οι μαθητές, εξαρτάται ποιες ειδικότητες καθηγητών θα έχουν ώρες και γι’ αυτό πολλοί καθηγητές προσπαθούν να πείσουν τους μαθητές να επιλέξουν τα δικά τους μαθήματα όχι βέβαια επειδή κατάλαβαν ότι αυτή είναι η κλίση των μαθητών, αλλά απλώς για το δικό τους συμφέρον.
Επιπλέον στη Β’ και Γ’ Λυκείου που επιλέγουν οι μαθητές κατευθύνσεις, σταματούν να ενδιαφέρονται για τα μαθήματα γενικής παιδείας με αποτέλεσμα η μόρφωση που παίρνουν να είναι λειψή. Επειδή αυτή η τακτική των μαθητών μου φαίνεται πολύ δύσκολο να αλλάξει, προτείνω να καταργηθούν οι κατευθύνσεις, να διδάσκονται την ίδια ύλη όλοι οι μαθητές και να φροντίσουμε η ύλη να είναι μοντέρνα και ενδιαφέρου-σα, για να εξασφαλίζεται έτσι ένα καλό επίπεδο μόρφωσης σε ΟΛΑ τα μαθήματα.
Ας έχουν υπ’ όψιν τους ο κ. Μπαμπινιώτης και οι συνεργάτες του αυτή την πραγματικότητα του Λυκείου και το μόνο κριτήριο για τις προτάσεις τους να είναι το συμφέρον των παιδιών αυτού του λαού και τίποτε άλλο, για να φανεί έτσι στην πράξη ότι στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία !
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Καθηγητής Χημικός
(ximikos.blogspot.com)
