Θύελλα επικρίσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη, πέρα, φυσικά, από τις οργισμένες αντιδράσεις στον αραβικό και στο μουσουλμανικό κόσμο, ξεσήκωσε η πειρατική επιδρομή του κράτους του Ισραήλ εναντίον του στολίσκου των έξι πλοίων που αποπειράθηκαν να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα.
«Ισραήλ, κράτος - πειρατής» ήταν π.χ. ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας «Λιμπερασιόν». Ανάλογο πνεύμα παντού: «Το Ισραήλ κατηγορείται για κρατική τρομοκρατία μετά τη φονική επίθεση κατά του στολίσκου», έγραφε στον τίτλο της η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν». Στην Ιταλία, η εφημερίδα «Ρεπούμπλικα» είχε τίτλο στην πρώτη της σελίδα, που έγραφε «Σφαγή στο πλοίο των ειρηνιστών». Τα ίδια και στην Ισπανία: «Το Ισραήλ επιτίθεται εναντίον της διεθνούς νομιμότητας» είχε τίτλο η «Ελ Παΐς». Αμέτρητοι οι ανάλογοι τίτλοι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Δηκτικότατα σχόλια προήλθαν ακόμη και από προοδευτικούς Ισραηλινούς συγγραφείς, όπως ο Νταβίντ Γκρόσμαν ή ο Αμός Οζ, άρθρα των οποίων δημοσιεύτηκαν μεταφρασμένα και σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες.
«Καμιά εξήγηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει ή να συγκαλύψει το έγκλημα που διεπράχθη από το Ισραήλ και κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να αιτιολογήσει την ηλιθιότητα της κυβέρνησης και του στρατού του», γράφει π.χ. σε άρθρο που αναδημοσιεύει η ιταλική «Ρεπούμπλικα» ο Νταβίντ Γκρόσμαν. Το Ισραήλ «σκότωσε και τραυμάτισε πολίτες έξω από τα χωρικά του ύδατα, συμπεριφερόμενο σαν συμμορία πειρατών», καταγγέλλει.
«Η Χαμάς είναι μια ιδέα, μια απελπισμένη και φανατική ιδέα που αναπτύχθηκε μέσα από την απομόνωση και την απόγνωση πολλών Παλαιστινίων», γράφει ο Αμός Οζ σε άρθρο του στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και συνεχίζει: «Καμία ιδέα δεν ηττήθηκε ποτέ με τη βία - ούτε με πολιορκία, με βομβαρδισμό, με ισοπέδωση από τα τανκς ή με βατραχανθρώπους. Για να νικήσεις μια ιδέα, πρέπει να προσφέρεις μια καλύτερη ιδέα, πιο ελκυστική και αποδεκτή».
«Η ΓΑΖΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΒΙΕΤΝΑΜ»
Ο Αμός Οζ προτείνει ευθέως τη λύση διεξόδου από αυτή την κατάσταση. «Ο μοναδικός δρόμος για να υπερκεράσει το Ισραήλ τη Χαμάς θα ήταν να πετύχει γρήγορα μια συμφωνία με τους Παλαιστίνιους για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, όπως καθορίζονται από τα σύνορα του 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του», τονίζει πριν καταλήξει στο απαισιόδοξο για το Ισραήλ συμπέρασμα: «Κάθε προσπάθεια να χρησιμοποιούμε τη (στρατιωτική) ισχύ όχι ως προληπτικό μέτρο, όχι για αυτοάμυνα, αλλά αντιθέτως ως μέσο συντριβής προβλημάτων και σύνθλιψης ιδεών, θα οδηγεί σε περισσότερες καταστροφές, ακριβώς σαν αυτή που οι ίδιοι φέραμε πάνω μας στα διεθνή ύδατα, απέναντι από τις ακτές της Γάζας».
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η «Χααρέτζ», εφημερίδα της ισραηλινής κεντροαριστεράς. «Εδώ στο Ισραήλ δεν μάθαμε ακόμη το μάθημά μας. Δεν υπερασπιζόμαστε πια το Ισραήλ. Υπερασπιζόμαστε ήδη την πολιορκία της Γάζας - αυτή την πολιορκία που από μόνη της μετατρέπεται στο ισραηλινό Βιετνάμ», υπογραμμίζει.
Δεν είναι, φυσικά, αυτή η κυρίαρχη άποψη στο Ισραήλ. «Αρμάδα (!) μίσους και βίας» που προέβη «σε προμελετημένη και αποτρόπαιη προβοκάτσια» χαρακτήρισε τον ανθρωπιστικό στολίσκο ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν.
Η ισραηλινή εφημερίδα «Τζερούσαλεμ Ποστ» συμμερίζεται τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις. «Δεν υπήρχε άλλη διέξοδος. Το Ισραήλ έπρεπε να συλλάβει αυτή τη νηοπομπή, το άγνωστο φορτίο της οποίας προς το τρομοκρατικό «κράτος» της Γάζας απειλούσε την ασφάλειά του. Το Ισραήλ είχε ίσως προβλέψει τις δυσκολίες, είχε όμως προφανώς υποτιμήσει την εχθρότητα που συνάντησε», γράφει η πολύ συντηρητική ισραηλινή εφημερίδα και συμπεραίνει: «Αυτός ο στολίσκος ανθρωπιστικής βοήθειας ήταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μια πρωτοβουλία τόσο κακοήθης, όσο και καλά οργανωμένη και το Ισραήλ δεν είχε προετοιμαστεί σωστά γι’ αυτήν».
«ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ»
Ο ευρωπαϊκός Τύπος είναι καταπέλτης εναντίον του Τελ Αβίβ - ακόμη και οι εφημερίδες που συνήθως το υποστηρίζουν. Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, για παράδειγμα, είναι σφοδρότατα επικριτικοί στο κύριο άρθρο τους την επομένη της ισραηλινής πειρατικής επίθεσης, την Τρίτη. «Η επίθεση εναντίον αυτών που ήθελαν να σπάσουν τον αποκλεισμό βλάπτει τη νομιμότητα του Ισραήλ», αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω κύριου άρθρου. Φωτιά και λάβρα το περιεχόμενο:
«Με την ξεδιάντροπη πράξη πειρατείας, το Ισραήλ κατάφερε πλήγμα στη νομιμότητα της δικής του πάλης. Η δολοφονία ακτιβιστών πάνω στα πλοία που συνέλαβε, εκσφενδόνισε τον τρόπο που το Ισραήλ υπερασπίζεται την ασφάλειά του στην ανομία», αρχίζει το άρθρο και συνεχίζει χωρίς περιστροφές: «Όσο εξοργιστική και αν ήταν αυτή η συμπεριφορά, το αληθινό έγκλημα είναι ο παράνομος αποκλεισμός της Γάζας... Η επίθεση εναντίον αυτών που ήθελαν να σπάσουν τον αποκλεισμό καθιστά ολοφάνερη τη διολίσθηση της χώρας στην περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου, τη μη ανοχή της διαφωνίας και το εσκεμμένο σαμποτάζ βιώσιμης εκπροσώπησης των Παλαιστινίων».
«ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΥΡΩΣΕΙΣ»
Η γαλλική «Λιμπερασιόν» είναι και αυτή πολύ σκληρή στο κύριο άρθρο της την ίδια ημέρα, τονίζοντας, μεταξύ άλλων: «Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ισραηλινή επίθεση στα ανοικτά της Γάζας... Αντί να δώσει εξηγήσεις ή, ακόμη καλύτερα, να ζητήσει συγγνώμη, η ισραηλινή κυβέρνηση ψεύδεται. Πώς μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι ο πιο ισχυρός στρατός της περιοχής δεν είχε άλλα μέσα για να επιθεωρήσει αυτά τα πλοία που βρίσκονταν σε διεθνή ύδατα, εκτός από την πιο κτηνώδη και την πιο τυφλή βία; Για μία ακόμη φορά, το Τελ Αβίβ θεωρεί ότι βρίσκεται πάνω από τους νόμους και για μία ακόμη φορά πολίτες πέφτουν θύματα αυτής της αντίληψής του», υπογραμμίζει η γαλλική εφημερίδα.
«Το Ισραήλ κατηγορεί τους Τούρκους ακτιβιστές για παράνομες πράξεις, αλλά δεν είναι παράνομος σύμφωνα με το σύνολο της διεθνούς κοινότητας ο αποκλεισμός της Γάζας, τον οποίον ήθελε να σπάσει ο στολίσκος; Στη Γάζα, στο θέμα των πυρηνικών ή στην κατοχή της Δυτικής Όχθης, το εβραϊκό κράτος αρνείται να υποταχθεί στους κανόνες δικαίου, πάντα στο όνομα της ασφάλειάς του», καταγγέλλει η «Λιμπερασιόν» και προειδοποιεί ευθέως το Τελ Αβίβ ακόμη και με κυρώσεις, προκειμένου να συμμορφωθεί επιτέλους με το διεθνές δίκαιο: «Αν το Ισραήλ προτίθεται να ανήκει στην κοινωνία των εθνών, πρέπει να σέβεται τους κανόνες της. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να τους επιβάλει να είναι αναγκαίο, ακόμη και μέσω κυρώσεων. Το Ισραήλ δεν μπορεί να συνεχίσει να απολαμβάνει μιας ατιμωρησίας που διατηρεί η Δύση και πρώτες απ’ όλους οι Η.Π.Α.».
ΒΑΡΥΤΑΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη στην Ευρώπη η τόσο σφοδρή κριτική κατά του Τελ Αβίβ. Οφείλεται στο γεγονός ότι το αιμοσταγές κράτος του Ισραήλ υπερέβη πλέον κάθε όριο ανοχής. Δεν ασκείται, πλέον, στην εξόντωση των Παλαιστινίων και των Αράβων. Άρχισε ήδη να διαπράττει εγκλήματα εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας και να δολοφονεί άοπλους πολίτες από οποιαδήποτε χώρα τύχει και μάλιστα σε διεθνή ύδατα.
Ας δούμε, όμως, κωδικοποιημένα τα κατά συρροήν εγκλήματά του σε αυτή την υπόθεση.
Πρώτον, προέβη σε αδιαμφισβήτητη πράξη κρατικής πειρατείας, δεδομένου ότι επιτέθηκε σε πλοία που βρίσκονταν σε διεθνή ύδατα και μάλιστα 70 με 80 ναυτικά μίλια μακριά από τις ισραηλινές ακτές.
Δεύτερον, τα στρατεύματά του προέβησαν σε μαζικές δολοφονίες αόπλων θυμάτων της πειρατείας του και σε τραυματισμό δεκάδων άλλων, καθώς οι Ισραηλινοί κομάντο γάζωναν τους άοπλους ακτιβιστές με τα αυτόματα όπλα τους. Η συμπεριφορά των αιμοδιψών Ισραηλινών απεδείχθη έτσι πολύ πιο βάρβαρη, ακόμη και από εκείνη των διαβόητων... Σομαλών πειρατών! Εκείνοι οι «κατσαπλιάδες», όμως, που έχουν τρομοκρατήσει την υφήλιο, δεν σκοτώνουν ποτέ και δεν τραυματίζουν με τα όπλα τους επιβάτες των πλοίων που κουρσεύουν, ενώ οι Ισραηλινοί τους έπνιξαν στο αίμα.
Τρίτον, το κράτος του Ισραήλ απήγαγε περίπου 700 ανθρώπους, που βρίσκονταν πάνω στα πλοία που έπεσαν θύματα της ισραηλινής πειρατείας, τους μετέφερε διά της βίας στο έδαφος του Ισραήλ και τους φυλάκισε, πριν υποχρεωθεί να τους απελευθερώσει κάτω από την πίεση της παγκόσμιας κατακραυγής.
Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, οι απαχθέντες έπεσαν θύματα βασανιστηρίων, ξυλοδαρμών, ηλεκτροσόκ, κακομεταχείρισης και, φυσικά, κλοπής από τις ισραηλινές αρχές κάθε πολύτιμου αντικειμένου που είχαν πάνω τους.
ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΘΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Υπάρχουν κάποιοι κυνικοί πολιτικοί παράγοντες που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να αδιαφορήσει για τα εγκλήματα του Ισραήλ και να προσπαθήσει να συνάψει στενή συμμαχία μαζί του, τώρα που οι σχέσεις του Τελ Αβίβ με την Άγκυρα διέρχονται περίοδο ψυχρότητας και έντασης.
Αυτοί οι τύποι προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία στη χώρα. Πώς θα τους φαινόταν άραγε αν η Τουρκία συμπεριφερόταν σαν το Ισραήλ, αντιγράφοντας την τακτική του; Αν, δηλαδή, άρχιζαν οι Τούρκοι να κάνουν πειρατικές επιθέσεις σε ελληνικά πλοία που κινούνται στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, σκοτώνοντας κάποιους από τους επιβάτες τους και απάγοντας και φυλακίζοντας τους υπόλοιπους στην Τουρκία;
Δεν νομίζουμε ότι θα τους άρεσε καθόλου μια τέτοια πολιτική της Άγκυρας - πόσο μάλλον αν συνοδευόταν επιπλέον από την «κατανόηση» της διεθνούς κοινότητας για τους «λόγους ασφαλείας» που θα επέβαλαν δήθεν στην Τουρκία να ακολουθεί μια τέτοια πολιτική.
Υπήρξε μέγιστο σφάλμα της κυβέρνησης Παπανδρέου να βλέπει δεκάδες Έλληνες πολίτες να πέφτουν θύματα πειρατείας σε διεθνή ύδατα νοτίως της Κύπρου, να απάγονται και να μεταφέρονται υπό την απειλή των όπλων για να φυλακιστούν στο Ισραήλ και όμως αυτή να παραμένει αδρανής, μη στέλνοντας καν ένα ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος στον τόπο της πειρατείας, έστω για αναγνωριστικούς λόγους!
Τι λέμε, όμως, τώρα, εδώ η κυβέρνηση έκανε... οκτώ (!) ώρες να βγάλει μια αξιοθρήνητη ανακοίνωση. Έτσι, δικαίως γιουχαΐστηκε άγρια ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας από τους συγγενείς των Ελλήνων απαχθέντων, όταν αφίχθη το στρατιωτικό αεροπλάνο που τους επαναπάτρισε στην Ελευσίνα και υποχρεώθηκε να απομακρυνθεί τρέχοντας!
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
Ολέθριο σφάλμα της κυβέρνησης Παπανδρέου υπήρξε η διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών ασκήσεων με ένα κράτος σαν το Ισραήλ. Η Αθήνα δεν έχει κανένα κέρδος να συναγελάζεται με κράτη που διαπράττουν κατά συρροήν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως το Ισραήλ.
Αντιθέτως, ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος συναρτώνται με το σεβασμό των κανόνων του διεθνούς δικαίου, τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Θράκη ή στην Κύπρο. Θα είχαμε υποστεί πανωλεθρία ως χώρα, αν η Τουρκία συμπεριφερόταν σαν το Ισραήλ και η συμπεριφορά της συναντούσε την υποστήριξη, την αδιαφορία ή την ανοχή της διεθνούς κοινότητας.
Το πάθημά μας στο Κυπριακό πρέπει να μας διδάξει για πάντα ότι η προσήλωση της Ελλάδας στο διεθνές δίκαιο είναι επιβεβλημένη, τόσο για λόγους αρχών όσο και για λόγους εθνικού συμφέροντος.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις ανόητες επιλογές προσέγγισης κρατών που πρεσβεύουν τη βαρβαρότητα του δίκαιου και ισχυροτέρου στις διεθνείς σχέσεις, όπως το Ισραήλ, αν δεν θέλουμε να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
