Αφουγκράσου Πατρίδα – Μάνα τον αναστεναγμό των παιδιών σου και νιώσε τον πόνο τους που γίνεται θλίψη, κατάθλιψη και βρόχος στο είναι τους.
Το τελευταίο επτάμηνο βάλλουν κατά πάντων, κατά της πολιτικής εξουσίας, της δικαστικής, των τραπεζών, των Μ.Μ.Ε., των διάφορων κοινωνικών οργανώσεων και εταίρων, ακόμα και κατά του εαυτού των, υπερτονίζοντας όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του Νέο – Έλληνα.
Ο λόγος είναι ότι στο τελευταίο επτάμηνο, αναδύθηκε στην επιφάνεια των πολιτικών και οικονομικών δρώμενων της Πατρίδας μας, το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα και χρέος της, που κατέστησε τραγικό το παρόν και ακόμα πιο δυσοίωνο το μέλλον, για πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Προσπαθούν τα παιδιά σου να θέσουν τη Λογική, το Συναίσθημα και το Ένστικτο, ενώπια – ενωπίοις, σε μια διαδικασία αυτοδιαλλεκτικής για να ισορροπήσουν. Δεν τα καταφέρνουν. Αιωρούνται σε «κενό». Νιώθουν θολό και δυσώδες το ιδεολογικό – πολιτικό και οικονομικό στίγμα, διότι κονιορτοποιήθηκε ο ατομικός και κοινωνικός κώδικας αξιών και νιώθουν επίσης ότι άμεσα και μεσοπρόθεσμα θα «ματώσουν».
Είναι ανάγκη, λαός και εξουσία, να αυτοκυριαρχηθούμε, να ανασυγκροτήσουμε την προσωπικότητά μας και να δούμε τα πάντα με μια «ψυχρή» πολυκατευθυντική ματιά.
Το πολιτικό και οικονομικό μας γίγνεσθαι είναι ενταγμένο σ’ αυτό της Ε.Ε. Πρέπει επιτέλους, σύμπασα η πολιτική εξουσία, να σχεδιάσει και πραγματοποιήσει μια ριζοσπαστική ρεφορμιστική πολιτική, για να ξεπερασθεί η κρίση, έχουσα υπόψη ότι δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει ένα απόλυτα σταθερό μοντέλο, που να ικανοποιεί το σύνολο κάθε κοινωνίας.
Στο διηνεκές θα απαιτούνται μεταβολές, γιατί τούτο αποτελεί νομοτελειακή απαίτηση της ζωής, ακόμα και της υπερβατικής.
Διότι μόνον έτσι μπορούν να συμπράξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και να δημιουργήσουν μια κοινωνία, με τρεις βασικότατες λειτουργικές αρχές.
Ελευθερία – δικαιοσύνη – αξιοκρατία
Είμαστε, λοιπόν, μέλος της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Αλλά η Ε.Ε. έχει εκτραπεί από τον ιστορικό της στόχο, να γίνει δηλαδή παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη, έχουσα ως πολιτικά και οικονομικά εργαλεία, τη μεγάλη ιστορία της, τον πολιτισμό, τις επιστήμες και την πείρα της.
Διότι έτσι θα μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες και προϋποθέσεις, ώστε οι πολίτες να είναι ελεύθεροι, δραστήριοι και όχι παθητικοί οργανισμοί.
Η Ε.Ε. λειτουργεί εξαναγκασμένα, άμεσα ή έμμεσα, υπό την ποδηγέτηση του νεοφιλελεύθερου φονταμεταλιστικού και ληστρικού καπιταλισμού, με άκρως κομφορμιστική πολιτική.
Ομογενοποίησε έτσι τις συνειδήσεις των πολιτών και τους ανάγκασε να πεισθούν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν είναι ελεύθεροι οι πολίτες, είναι αναγκαστικά συμμορφούμενοι.
Στην κρίση της Πατρίδας, η Ε.Ε. ενήργησε, εν ψυχρώ, εχθρικά. Με το σχέδιο στήριξης της οικονομίας μας, μέχρι να φθάσει στην τελική του μορφή, μέσω των αλλεπάλληλων πιέσεων, αντιφάσεων και επαναδιατυπώσεων των οργάνων της, έγινε αιτία να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το χρέος, φθάσαμε στο χείλος της χρεοκοπίας και ζούμε πλέον φοβισμένοι, πανικόβλητοι, σοκαρισμένοι, λόγω κυρίως της παρουσίας του Δ.Ν.Τ.
Το Δ.Ν.Τ. είναι το πιο σημαντικό και σκληρό εργαλείο του καπιταλισμού, για την επιβολή της οικονομικής και συνακόλουθοι της πολιτικής εξουσίας του. Ιδρύθηκε το 1945 από 39 κυβερνήσεις, με ιδρυτικό σκοπό να ισορροπεί την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, μέσω της ομαλής προσαρμογής των συναλλαγματικών ισοτιμιών και διαβουλεύσεων.
Οι Η.Π.Α. κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό του κεφαλαίου του Δ.Ν.Τ. απ’ όλα τα (150) σημερινά κράτη μέλη.
Επομένως έχει τις πλειοψηφούσες ψήφους στις λαμβανόμενες αποφάσεις.
Από την άλλη το ευρώ, από τη γέννησή του, ήταν στο μάτι του δολαρίου. Οι Η.Π.Α. το υπονόμευαν «θεμιτά» ή αθέμιτα.
Όταν εκδηλώθηκε η κρίση απειλητική, στις χώρες μέλη του Νότου της ευρωζώνης, αμέσως μετά τη δική μας, η Ε.Ε. ταρακουνήθηκε.
Κινδυνεύει το ευρώ, έλεγαν και αποφάσισαν ένα δεύτερο σχέδιο στήριξης όλων των χωρών της ευρωζώνης, που είχαν ή που θα είχαν όμοια προβλήματα στην οικονομία τους, όμοια με τα δικά μας.
Είναι κρίμα που η σημερινή Ευρώπη δεν έχει να αναδείξει ηγέτες, του βεληνεκούς ενός Ντε Γκολ και Μιτεράν, ενός Τίτο, ενός Αντενάουρερ και Βίλυ Μπραντ, ενός Όλεφ Πάλμε.
Οι σημερινοί ηγέτες της Ε.Ε. δεν φαίνονται ικανοί να αντισταθούν στις σειρήνες της κομφορμιστικής ιδεολογίας, ακόμα και οι της σοδιαλδημοκρατικής ιδεολογίας.
Υποκύπτουν σε δήθεν νεωτεριστικές και εκσυγχρονιστικές πολιτικές, είτε πειθόμενοι, είτε ποικιλοτρόπως εκβιαζόμενοι και σιωπηρώς υποστηρίζοντες τα αλλότρια και ίδια συμφέροντά τους.
Αυτή είναι η εικόνα του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου. Με στέρεες θεσμοθετημένες βάσεις. Με δυνατά εργαλεία, που «ενορχηστρωμένα» θαρρείς, επιβάλλουν τις θελήσεις του.
Ο Ο.Η.Ε., το ΝΑΤΟ, ο ΟΟΣΑ, οι παγκόσμιοι χρηματοπιστωτικοί και συμβουλευτικοί οίκοι και οι κεντρικές τράπεζες των ισχυρών κρατών, αποτελούν αυτές τις βάσεις.
Η λειτουργία αυτού του κατεστημένου πρέπει να ανατραπεί. Να γίνει ανθρωποκεντρική. Φθάνει επιτέλους. Όχι άλλο ανθρωποκτόνος.
Από πόρισμα έρευνας του Κογκρέσου των Η.Π.Α.:
Οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης, Moody’s και S P, ηθελημένα αγνόησαν ενδείξεις εξαπάτησης στον κλάδο των πιστώσεων, λίγο πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση, στα μέσα περίπου του 2008.
Στα δύο τελευταία χρόνια, το χρηματοπιστωτικό σύστημα παρήγαγε χρέος 1,5 τρισ. με «μηδενική» ανάπτυξη, μέσω των τοξικών προιόντων του (d.v.c. / ασφάλιστρα κινδύνου) και εργαλείων του, όπως SWAPS (ανταλλαγή χρηματικών εισροών).
Τρία δισ. άνθρωποι ζούν με λιγότερα από 2,5 την ημέρα.
Το 2010 ένα δισ. άνθρωποι δεν ξέρουν να διαβάζουν και να υπογράφουν.
Ας «ακτινοσκοπίσουμε» τώρα τα διαδραματιζόμενα στην Πατρίδα μας το τελευταίο επτάμηνο.
Η κυβέρνηση, με την ανάληψη των καθηκόντων της, βρέθηκε αντιμέτωπη με την αιχμή της κρίσης της οικονομίας μας, με το φάσμα της χρεοκοπίας προ των πυλών και την πίεση του αδυσώπητου χρόνου.
Έπρεπε να εξασφαλίσει τους μισθούς και τις συντάξεις, να εξασφαλίσει τις οφειλές προς τους πιστωτές για τα κρατικά ομόλογα που έληγαν, να προετοιμάσει τον προϋπολογισμό τού κράτους και το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης.
Έπρεπε να αντιμετωπίσει τις αλλεπάλληλες εγκλήσεις, απαιτήσεις και πιέσεις της Ε.Ε. και των οργάνων της, που «καμώνονταν» ότι τότε αντιλήφθηκαν την κατάσταση της Πατρίδας μας, ενώ «εγκληματικά» σιωπούσαν για τα τελευταία χρόνια, λόγω της πολιτικο-ιδεολογικής συγγένειας της προηγούμενης διακυβέρνησης.
Πανικόβλητη η κυβέρνηση διαχειρίστηκε το πρόβλημα με παλινωδίες, ολιγωρίες, αντιφάσεις αποφάσεων, επαναδιατυπώσεις και άδικα μέτρα και «πέτυχε» τελικά αυτό που όλοι γνωρίζουμε.
Δεν κατάφερε να λάβει μέτρα, ολίγο ανακουφιστικά τουλάχιστον, για τα δυο εκατομμύρια Ελλήνων που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν είναι γνωστό αν έχει ακόμη τη νομιμοποίηση της μεγάλης εκλογικής βάσης. Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Η Ν.Δ., υπό το συνειδησιακό της βάρος, για τις πέρα για πέρα λάθος κυβερνητικές επιλογές της και πολλές φορές αδιαφανείς, σκανδαλώδεις και ποινικά διώξιμες, αντί να τηρεί το «κρείττον το σιγάν», επιδίδονταν σε επικοινωνιακές κορόνες, για να μπορέσει να ισορροπήσει υπό την νέα ηγεσία της και να μη διασπασθεί.
Η Ν.Δ., ρίψασπις στις εκλογές του Οκτωβρίου, «φωνασκούσε» ως αντιπολίτευση από την αρχή. Πάρτε μέτρα, μην ολιγωρείτε χρειάζεται ένα νέο μίγμα πολιτικής. Μήπως και διαλυμάτων και κραμάτων; Πού επιφέρατε ως κυβέρνηση το μεγάλωμα των ορίων των ελλειμμάτων και το πλήθος των δραμάτων;
Το Κ.Κ.Ε., από τη μεταπολίτευση και μετά, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Μόνιμα φωνάζει πως πρέπει να ανατραπεί το δικομματικό κατεστημένο της Πατρίδας μας. Αλλά πώς; Αφού αυτό είναι αναπόσταστο μέρος του διεθνούς κατεστημένο, όπως περιγράφει ανωτέρω.
Προσδιορίστε με εφικτό πολιτικό λόγο το πώς. Αν απομονωθεί η χώρα μας από το κατεστημένο, απαντήστε στα ερωτήματα.
Θα κάνουμε στάση πληρωμών; Θα πτωχεύσουμε; Όντας εκτός ευρωζώνης θα υποτιμήσουμε τη δραχμή; Και εως ότου παγιωθεί η νέα τάξη, που δεν μπορείτε να την προσδιορίσετε, μήπως η Ελλάδα θα έχει «εξαχνωθεί» από το παγκόσμιο στερέωμα;
Η αριστερά ιδεολογία κύριοι του Κ.Κ.Ε. είναι «ποίηση» είναι «μουσική» κι εσείς τα όργανα του κόμματος τα καταντήσατε «ξεκούρντιστα» και ως «οργανοπαίκτες» και «τραγουδιστές» είσθε κακότεχνοι και φάλτσοι.
Το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., με πολιτικές χαμαιλέοντος πολλές φορές, ζήτησε σύσκεψη των ζώντων πρωθυπουργών, για επικοινωνιακούς καθαρά λόγους. Πώς του διέφυγε να ζητήσει τη συμμετοχή, με «on line» σύνδεση του άνω κόσμου του Α. Παπανδρέου και Κων. Καραμανλή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει και επιδιώκει την ανατροπή του διπολικού κατεστημένου της Πατρίδας μας και ορθώς είναι προσανατολισμένος στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ε.Ε. Μιας Ε.Ε. όλων των πολιτών, όλων των εργαζόμενων και συνταξιούχων, ευνομούμενης με αξίες ισονομίας, ισοτιμίας αξιοκρατίας και δίκαιης διανομής του παραγόμενου πλούτου.
Όμως αγνοεί το πόσο δύσκολο είναι το παγκόσμιο κατεστημένο να ανατραπεί και συνεχώς εγκαλεί την κυβέρνηση για ό,τι κι αν κάνει, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η διακυβέρνηση πλέον είναι εξαναγκασμένη.
Θα έπρεπε να συμπράττει με την κυβέρνηση, ξεπερνώντας τις εσωτερικές του αρρυθμίες. Πρέπει επιτέλους να «τελειώνεις» με τις συνιστώσες, γιατί τελικά θα εκλείψει η συνισταμένη.
Τελικά υπάρχει ελπίδα ν’ ανατραπεί το παγκόσμιο κατεστημένο;
Ίσως οι χώρες Β.Ρ.Ι.Κ., κυρίως η Κίνα, να συμβάλλουν αποφασιστικά σε 10 – 15 χρόνια.
Η Πατρίδα μας θα μπορούσε να αποφύγει τα όσα βιώνει σήμερα, αν το ήθελε η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Αλλά όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να φορολογήσει τα ακίνητά της, αρχικά μίλησε για αντισυνταγματικότητα και ανηθικότητα. Μετά απεφάνθη ότι ο αμύθητος πλούτος της είναι άνθρακες. Και στην συνέχεια, όταν οριστικοποιήθηκε το δράμα των Ελλήνων με το σχέδιο «διάσωσης» δήλωσε στον Πρωθυπουργό ότι θα συνδράμουμε κι εμείς, με τις δυνάμεις μας, την Πατρίδα, σαν να ήταν ένας τυχαίος ελεήμων «περαστικός» από την ιστορική διαδρομή του Έθνους.
Ωστόσο και τώρα ακόμα μπορεί να σώσει τη χώρα, αρκεί να θυμάται ότι ο πλούτος της ανήκει στον Λαό, αφού κατά την ιστορική της διαδρομή απ’ αυτόν προέκυψε.
Να μην ξεχνάει ότι ο Χριστός:
Περιδιάβαινε επί πόλου όνου καθήμενος και όχι σε 4Χ4 ή ελικόπτερα, με χρυσοποίκιλτες τιάρες και ποιμαντορικές ράβδους.
Είπε «...όστις θέλει οπίσω μου ελθείν ας μοιράσει όλα του τα υπάρχοντα...» και «...δωρεάν λάβετε δωρεάν δότε...»,
«Μη θησαυρίζετε επί της γής αλλά εν τη καρδία σας...».
Η Εκκλησία μας ευαγγελίζεται τη Βασιλεία των Ουρανών, ας μην κλείνει τα μάτια της στην επίγεια «κόλαση» του λαού μας.
Λευτέρης Καραμουχτάρης
καθηγητής – συνταξιούχος Ο.Τ.Ε.
