Απογοητευτική υπήρξε η απόφαση της τελευταίας Συνόδου Κορυφής για τη δημιουργία ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, το οποίο δεν απέφυγε τελικά η χώρα μας με το αίτημα για οικονομική βοήθεια.
Η ρεαλιστική άποψη λέει ότι, η ευρωπαϊκή οικονομία, η μεγαλύτερη στον κόσμο σήμερα, δεν είχε ανάγκη το ΔΝΤ για να διευθετήσει προβλήματα που αφορούν σε μία χώρα μέλος της Ευρωζώνης σήμερα, τον ευρωπαϊκό νότο αύριο, την ίδια την Ε.Ε. τελικά.
Το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής αποτελεί ένα παράδειγμα της ΕΕ του κατώτατου κοινού παρανομαστή και πιστοποιεί με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι παρά και τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η «πολιτική ένωση» της Ευρώπης παραμένει ατελής και μακρινό ζητούμενο.
Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης υπήρξε προϊόν των διστακτικών και συντηρητικών ευρωπαίων πολιτικών που αγνόησαν ηθελημένα διαχρονικές έννοιες όπως «ευρωπαϊκό κεκτημένο», «συνοχή» και «σύγκλιση». Έτσι με αμφίσημες και συμπλεγματικές συμπεριφορές, επέτρεψαν στους μάνατζερς των αντισταθμιστικών ταμείων (hedge funds) να κάνουν πανηγύρι σε βάρος της Ελλάδας, εκμεταλλευόμενοι τη σύγχυση και τα κενά.
Και όμως υπήρξε πρόταση προοδευτικής κατεύθυνσης, που όχι μόνο δεν υιοθετήθηκε, αλλά, ούτε καν έλαβε την έκταση και δημοσιότητα που της αναλογούσε.
Η πρόταση ήταν μία, απλή και καθαρή, με δυνατότητα άμεσης εφαρμογής, εντός του πλαισίου των Συνθηκών. Και το κυριότερο, χωρίς επιβάρυνση των κρατών - μελών.
Στη βάση αυτής της εναλλακτικής λύσης, δεν επρόκειτο να ζητήσει κανείς από Γερμανούς ή άλλους πολίτες να διαθέσουν τα χρήματά τους για την Ελλάδα ή άλλη χώρα που θα βρίσκονταν σε θέση ανάγκης.
Η Κομισιόν –με το πλεονέκτημα επιτοκίου ΑΑΑ και την εγγύηση του ίδιου του προϋπολογισμού της ΕΕ- θα μπορούσε κάλλιστα να δανειστεί από τις αγορές με το χαμηλότερο επιτόκιο και να μεταφέρει το δάνειό της στο κράτος - μέλος που το έχει ανάγκη, με ξεκάθαρους και συγκεκριμένους όρους. Μάλιστα, η μεταφορά ή «πώληση» του δανείου της Κομισιόν με ένα εύλογο επιτόκιο προς το κράτος που το έχει ανάγκη, όχι μόνο δεν θα στερούσε χρήματα από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη, αλλά θα δημιουργούσε υπεραξία και οικονομικό όφελος.
Αυτή ήταν η λιτή και καθαρή πρόταση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών που δεν πέρασε.
Έτσι απέριττα και εύληπτα την παρουσίασε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και πρώην Πρωθυπουργός της Δανίας κ. Πολ Νίρουπ Ράσμουσεν.
Αυτό σε ό,τι αφορά στη σοβαρή προσέγγιση του θέματος.
Γιατί η άλλη άποψη, της ΝΔ, ότι δηλαδή η Κυβέρνηση έπρεπε να δανειστεί τον περασμένο Νοέμβριο, όταν το ύψος του ελλείμματος δεν είχε εξακριβωθεί επισήμως -προκειμένου να κοροϊδέψουμε τους ξένους και πάλι- δεν αντέχει σε καμία κλίμακα σοβαρότητας.
