Επιτέλους, τρόμαξαν!
Διότι καταπώς είπε και οικονομολόγος του εξωτερικού, αυτό πια δεν είναι πιστόλι, αυτό είναι μπαζούκας, αυτό είναι... ατομική βόμβα! Ε, και προκειμένου αυτές οι περίφημες «αγορές» να γίνουν «Χιροσίμα» και «Ναγκασάκι», προτίμησαν να κατρακυλήσουν τα άλλα «περίφημα», τα σπρεντ, προκειμένου να μπορούμε και μεις να δανειζόμαστε ως Ευρωπαίοι άνθρωποι και όχι ως τριτοκοσμικοί.
Όταν λέμε «τρόμαξαν», είναι προφανές ότι δεν είμαστε εμείς, εκείνοι που τους τρομάξαμε. Εμείς οι ωραίοι ως Έλληνες εννοώ. Διότι εμάς ξέρετε τι μας έχουν κάνει. Κατευθείαν για τον βιολογικό καθαρισμό των ευρωπαϊκών και όχι μόνο αγορών είμεθα.
Αποφάσισαν όμως αυτοί οι «φίλοι» και «εταίροι», αφού είδαν ότι δεν λέμε με τίποτα να πάρουμε τα πάνω μας, και αφού άρχισε να πιέζεται το ευρώ μέχρις εκεί που δεν παίρνει και μαζί και οι ίδιοι, να μας γεμίσουν εκείνο το πιστόλι που με χίλια ζόρια μας έδωσαν προ ημερών. Θυμάστε τότε που καταχαρήκαμε και την επόμενη μέρα που βγήκαμε για δανεικά μας κοπάνησαν με ένα 6% επιτόκιο, έτσι για να μην αλλάξει απότομα το κλίμα δανεισμού και έχει επιπτώσεις στην κακή οικονομική μας υγεία. Είδαν και απόειδαν λοιπόν ότι ένα πιστόλι έτσι άδειο από μόνο του ούτε για ν’ αυτοκτονήσουμε δεν κάνει (παρεκτός κι αν αρχίσουμε να κοπανάμε το κεφάλι μας με τη λαβή) και αποφάσισαν να το γεμίσουν. Να πουν συγκεκριμένα τι μπορούμε εμείς οι παρίες της Ε.Ε. να πάρουμε. Και άμα υπάρχει βούληση και ανάγκη και κόψιμο, μέσα σε δύο ώρες και με τηλεδιάσκεψη όλα τακτοποιούνται. Τώρα ξέρουμε και ξέρουν και οι αγορές και ξέρουν και οι καιροσκόποι. Έχουμε για τα επόμενα τρία χρόνια να παίρνουμε 30 δισ. ευρώ με σύναψη διμερών δανείων από τις χώρες της ευρωζώνης και άλλα 10 δισ. από το (φτου σκωληκομερμυγκότρυπα!) Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για το 2010 και 80 δισ. συνολικά για 3 χρόνια. Στα 5 και κάμποσο τα εκατό το επιτόκιο δανεισμού μας από την Ε.Ε., στα 2 και κάμποσο τα εκατό το επιτόκιο δανεισμού από το Δ.Ν.Τ. Εδώ που τα λέμε από πλευράς επιτοκίου περισσότερο συμφέρει. Μπορεί αλλού να υπάρχει δόλος για το δανεισμό από το Δ.Ν.Τ. αλλά στο επιτόκιο δεν βρίσκεται.
Πιο πολύ απ’ όλα όμως - μη μου πείτε ότι το ίδιο δεν σκεφτήκατε και σεις - δεν το χάρηκα ούτε που κατέβηκαν τα σπρεντ, ούτε που ανέβηκε το Ελληνικό Χρηματιστήριο, ούτε που ενισχύθηκε το ευρώ. Πιο πολύ το χάρηκα που αναγκάστηκε η Μέρκελ να μας δανείσει! Θα μας δώσει, λέει, θέλοντας και μη, 8 και κάμποσα δισ. ευρώ, γιατί βέβαια η Γερμανία θα δώσει τα περισσότερα και θα ακολουθήσει η Γαλλία. Όχι ότι δεν το ’φερε το θέμα γενικώς κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της με όλη εκείνη την αχαρακτήριστη και αντιευρωπαϊκή συμπεριφορά που επέδειξε, αλλά... Αλλά, αλλά να που έτσι τα ’φερε η κατάρα που αναγκάζεται τελικά να υποκύψει στο δανεισμό προς την Ελλάδα πριν πάει στις εκλογές εντός Γερμανίας, για τις οποίες «θυσίασε» χωρίς δεύτερη σκέψη και εταιρικότητα και ό,τι άλλο. Και έτσι τώρα θα ’χει να δώσει λόγο στους ψηφοφόρους της για κάτι που προσπάθησε ν’ αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Είναι μια ικανοποίηση και αυτή, μη μου πείτε!
Τώρα παραπέρα για να δούμε τι θα γίνει. Γιατί, μπορεί να έδειξαν οι αγορές ότι... τρομοκρατήθηκαν (σου λέει άμα πάρουν αυτοί τα λεφτά από την Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. θα τα χάσουμε εμείς τα «κορόιδα» από πελάτες) και να έριξαν τα σπρεντ, αλλά πια... Αλλά πια εμείς χαρήκαμε χθες γιατί έπεσαν εκεί που ήταν πριν μερικές μέρες και πριν ξεπεράσουν τις 400 μονάδες! Έχουμε τόσο πού παραντουρίσει πλέον απ’ όλη αυτή την κατάσταση που δεν ξέρουμε και για ποιο λόγο χαιρόμαστε ακριβώς. «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;». Ένα τέτοιο πράγμα μας έχει βρει.
Για να δούμε, για να δούμε τι θα γίνει παραπέρα. Και να μην παίρνουμε και πολλά θάρρητα. Γιατί με τη χαρά στο χέρι μένουμε, ως η πρόσφατη πικρή πείρα μας έχει διδάξει.
