Και ποιος από τους Ευρωπαίους ηγέτες της Ένωσής μας, δεν αναγνώρισε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας της Λισαβόνας, ανάγκαζε σε υποχρεώσεις τα κράτη - μέλη π.χ. για το έλλειμμα, να μην υπερβαίνει το 3%, το χρέος κάθε κράτους να μην υπερβαίνει το Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν (ΑΕΠ) κ.λπ., κ.λπ. ενώ για το άλλο σκέλος του ελέγχου, ήταν χαλαρό, και για την αλληλεγγύη των κρατών - μελών της Ένωσης δεν προέβλεπε κανένα μηχανισμό επαναφοράς του κράτους - μέλους στον ίσιο δρόμο και ας πήγαινε για χρεοκοπία.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, «σαΐνι» στις Κοινοτικές Διαβουλεύσεις, ως υπουργός των Εξωτερικών, από την εποχή της κρίσεως της Γιουγκοσλαβίας, που κατέληξε χωρίς καμιά εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο βομβαρδισμό και τον διαμελισμό αυτής της χώρας, κατάφερε να αναδείξει το έλλειμμα της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συμπαράσταση αλληλεγγύης των συνεταίρων κρατών και να τους αναγκάσει να αναγνωρίσουν όλοι τους ότι το πρόβλημα δανεισμού, που στόχευαν οι τραπεζίτες για τη χρεοκοπία της Ελλάδας, αύριο θα ήταν πρόβλημα δανεισμού με υπέρογκους τόκους για ένα άλλο κράτος της Ευρωπαικής Ένωσης και δεν γνώριζε κανείς τη σειρά, αλλά ούτε και το μέγεθος των συμπαρασυρόμενων κρατών της Ένωσης, γι’ αυτό όλοι τους αποφάσισαν να λάβουν μέτρα.
Αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου δημοσιοποίησε το πρόβλημα της χώρας μας και στην υπερδύναμη, τις ΗΠΑ. Πήγε και ανέλυσε το πρόβλημα της Ελλάδας και στον κ. Μπαράκ Ομπάμα, που λίγο πριν, είχε και ο ίδιος ανάλογο πρόβλημα με τους κερδοσκόπους και όπως θυμάστε, άλλες Ασφάλειες και Τράπεζες έκλεισαν και άλλες συγχωνεύτηκαν και ταρακούνησαν το οικονομικό κατεστημένο της Αμερικής.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, λοιπόν, πρώτον συμφώνησαν να επιλύσουν το πρόβλημα δανεισμού της Ελλάδας και ύστερα να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μηχανισμό, ώστε οι κερδοσκόποι Τραπεζίτες, που ο καπιταλισμός τους και η ελευθερία κινήσεως των κεφαλαίων, τους επιτρέπει να ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος, ενώ αδιαφορούν για την καταστροφή των κρατών και των λαών τους να δημιουργήσουν μηχανισμό ενισχύσεως των στοχευμένων κρατών από την κατάρα της ανθρωπότητας και του κεφαλαίου, ώστε να αποθαρρύνονται, στο μέλλον, από τέτοια κερδοσκοπικά παιχνίδια, που έπαιζαν, παίζουν και θα παίζουν οι Τραπεζίτες εις βάρος των λαών της γης.
Μπορεί το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία, να μην είναι ικανοποιητικό, αλλά σήμερα κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βλέπει ότι θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα, όπως πριν από 4-5 μήνες, που με «χίλια ζόρια» προσπαθούσαμε να βρούμε χρήματα δανεικά, να ξεπληρώσουμε, όπως πριν, τις υποχρεώσεις μας. Δεν μας δάνειζαν. Μόνο με υψηλότατο τόκο και με το «σταγονόμετρο», για να χρεοκοπήσουμε. Θυμηθήκαμε την Κατοχή, που προκειμένου να επιβιώσουμε, πωλούσαμε όσο – όσο, σπίτια χωράφια και ό,τι άλλο είχαμε, για «ένα κομμάτι ψωμί», κυριολεκτικά.
Ε, σ’ αυτή την κατάσταση μας έφεραν οι πολιτικοί μας.
Ευτυχώς βρέθηκε η σωτήρια κυβέρνηση και ο Γιώργος Παπανδρέου, που θυσιάζονται πολιτικά, όπως οι επαναστάτες του ’21 και ορκίστηκαν να σώσουν στο «παρά πέντε», ακριβώς τη χώρα μας, με τις πιο βαθιές, δίκαιες τομές στην οικονομία, με τη δίκαιη φορολόγηση, το σωτήριο Ασφαλιστικό, τη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» και τόσες άλλες τομές, που θα αλαφρύνουν τα βάρη από τους χαμηλόσμισθους και θα επιβαρύνουν περισσότερο, προοδευτικά, τους έχοντας και κατέχοντας της χώρας μας, μήπως τέλος πάντων, στο βαθύ μέλλον, δούμε κάποια αχτίδα φωτός, αποφεύγοντας τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.
Γιατί δανεικά στα δανεικά, ο καθένας μας χρωστάει 35.000-40.000 ευρώ σήμερα στους δανειστές μας, μόλις γεννιέται, με την πολιτική των πολιτικών, ενώ η μακαρίτισσα η μάνα μου, δεν χρωστούσε ούτε μία και μας προέτρεπε «να κάνετε και σεις το ίδιο». Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουν.
