Ας κάνουμε αυτό που λέμε στα... ελληνικά μια «wildguess». Δηλαδή μία «άγρια» ή «τρελή μαντεμιά» αν το προτιμάτε.
Ας πούμε τώρα ότι ήμασταν αίφνης χθες το απογευματάκι μέσα στο πρωθυπουργικό γραφείο, εκεί που συναντήθηκαν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, και συζήτησαν σχετικά με τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία. Και αν κρίνει κανείς από την οργίλη ανακοίνωση που εξέδωσε αργότερα από τη Ρηγίλλης ο πρόεδρος της Ν.Δ. - ο οποίος και πάλι δεν έκανε δηλώσεις βγαίνοντας από το Μαξίμου, όπως και τότε που είχε πάει γιατί ζήτησε συναίνεση ο Παπανδρέου - αυτή η «συναίνεση» όνειρο ήταν και πάει. Πάει περίπατο και θα μας ξανάβρει στους μπακτσέδες που λέει ο λόγος. Διότι ο Α. Σαμαράς είπε και εδήλωσε: «Είχα πει ότι η συναίνεση είναι αιρετή. Δεν είναι αδυναμία. Η κυβέρνηση την εξέλαβε ως αδυναμία. Τώρα θα διαπιστώσει το σφάλμα της». Μπρρρ! Ανατριχίλα. Και μέσα στη ζοχάδα, ο πρόεδρος της Ν.Δ. κανόνισε να δει και το φίλο του από τα παλιά και τώρα πλέον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, από βδομάδα, για να τα πουν ένα χεράκι για τα οικονομικά της χώρας. Αλλά...
...Αλλά ας επιστρέψουμε στο διάλογο τον οποίο κατ’ αποκλειστικότητα (παγκόσμια τολμώ να πω!) παρουσιάζει σήμερα η στήλη.
- Έλα Αντώνη, καλώς ήρθες, κάτσε. Τι γίνεται;
- Τι να γίνει Γιώργο, δεν το βλέπεις το μαύρο μας το χάλι, που σε λίγο θ’ αρχίσουν οι πολίτες να μας κυνηγάνε με τις πέτρες.
- Έλα ρε Αντώνη τώρα μην τα παραλές! Δεν τους βλέπεις τσινάνε λίγο, αλλά τα καταπίνουν τα μέτρα. Αφού καταλαβαίνουν κι αυτοί ότι δεν γίνεται αλλιώς.
- Τέλος πάντων, τέλος πάντων, τώρα δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εδώ το θέμα μας είναι η εξεταστική για την οικονομία που θέλετε να κάνετε ως κυβέρνηση. Πάτε καλά;
- Γιατί δηλαδή να μην την κάνουμε; Εδώ δεν βλέπεις που τους άλλους στην Ε.Ε. τους έχουμε τρελάνει στην μπαρούφα και τα παραποιημένα στοιχεία τόσα χρόνια. Να δούμε τι έγινε, να τους καλοπιάσουμε κι αυτούς.
- Καλά τώρα σοβαρολογείς; Εντάξει, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να έκανε ό,τι έκανε. Εσείς δηλαδή τι είστε «αθώες περιστερές»; Από το ’80 έχετε κατσικωθεί στην εξουσία, εσείς δεν φέρετε ευθύνη; Όχι άμα σας τρώει καλά και ντε να το πάρουμε από το πάρουμε από το ’80 το πράγμα, να πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
- Σιγά μην το πάρουμε και απ’ το ’40! Πάνε αυτά περάσανε, τώρα τα τελευταία χρόνια να δούμε τι έγινε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
- Τι να σου πω ρε Γιώργο, τι να σου πω! Φιρί-φιρί το πας να γίνουμε μαλλιά-κουβάρια και να γελάνε κι άλλο μαζί μας οι Ευρωπαίοι. Και να πω ότι δεν συμμετείχες στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; Από πρώτο χέρι τα ξέρεις τα «μαγειρέματα» που κάνατε όλα τα χρόνια και τα τελευταία του Σημίτη, για να μπούμε στην ΟΝΕ.
- Είπαμε αυτά είναι παλιά Αντώνη. Τα καινούρια να δούμε.
- Όχι φιλαράκο μου, άμα θες να το πάμε έτσι όλα θα τα δούμε. Να μάθει κι ο κόσμος «ποιος» έκανε «τι». Γιατί αυτό το χρέος της χώρας που πληρώνουμε τώρα δεν δημιουργήθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια. 112% είναι σήμερα, 112% ήταν και το 2000 επί ΠΑΣΟΚ και τότε δεν είχε ούτε διεθνή κρίση ούτε είχε προηγηθεί η πετρελαϊκή.
- Τι να σου πω Αντώνη, εγώ νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε και συναίνεση για την Οικονομία και Εξεταστική.
- Τι ωραίος που είσαι! Όλα δικά σου τα θέλεις. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αφού επιμένεις καλά και ντε, ως εδώ ήταν, αποχαιρέτα την τη συναίνεση που χάνεις. Εμείς αυτή την πολιτική που ακολουθείς δεν τη στηρίζουμε. Άντε γεια!
- Αντώνη πού πας, μη φεύγεις, κάτσε να το ξανασυζητήσουμε.
- Βρε άντε γεια, λέμε!
Και μπαμπ τη βρόντηξε ο Αντώνης την πόρτα και προσπέρασε αφηρημένος στο διάδρομο τον Καρατζαφέρη, που ετοιμαζόταν να μπει στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Τώρα, ανεξαρτήτως διαλόγου αυτό που γίνεται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ περί της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, είναι για γέλια και για κλάματα. Εδώ «φωνάζει ο κλέφτης ν’ ακούσει ο νοικοκύρης». Το ζήτημα είναι ότι οι ρόλοι «κλέφτη» και «νοικοκύρη» εναλλάσσονται μεταξύ των δύο διαρκώς.
