Το «εξ οικείων τα βέλη» τείνει να αποτελέσει συνήθεια πλέον για την κυβέρνηση, καθώς η δυσαρέσκεια των βουλευτών που αναγκάζονται να γίνουν «συνένοχοι» στην αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται, πλέον ούτε κρύβεται ούτε και ελέγχεται, όπως όλα δείχνουν, εξ ου και τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών το Μάρτιο, τα οποία δίνουν και παίρνουν. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν θα φταίνε οι βουλευτές ή μόνο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αν προκύψουν εκλογές το Μάρτιο. Διότι μπορεί να δοκιμάζεται η πολιτική τους αντοχή, αλλά πολύ περισσότερο και με πολύ πιο καθοριστικούς τρόπους δοκιμάζεται η αντοχή του λαού. Άλλωστε δεν είδα οι πολιτικοί να υποστούν και καμιά δραστική μείωση εισοδήματος, τη στιγμή που όλη η υπόλοιπη Ελλάδα (πλην μεγαλομπίζνεσμαν που εξακολουθούν αν κονομάνε ανενόχλητοι) αναστενάζει. Και βεβαίως δοκιμάζεται διαρκώς και η ελληνική οικονομία, η οποία παραπαίει ημιθανής και συμπαρασύρει ελέω κυβέρνησης και Τρόικας στην ίδια ημιθανή κατάσταση και τους πολίτες.
Αν λοιπόν γίνουν τον Μάρτιο εκλογές, το πρόβλημα δεν θα είναι οι δυσφορούντες και... ξεφυσούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι σε λίγο θα βγάζουν και καπνούς από τα αυτιά, αλλά θα... ψηφίζουν.
Να θυμίσω ότι από τούτη δω τη θέση, πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές το Νοέμβριο και όταν από τα τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου, είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν εκείνα τα σενάρια περί διπλών εκλογών το Νοέμβριο, είχαμε επισημάνει (και όχι μόνο μία φορά), αν τίθεται θέμα πρόωρων εκλογών αυτό θα φανεί το Μάρτιο. Γιατί εκεί, μεταξύ τρίτης και τέταρτης δόσης, η κυβέρνηση, αφού θα μας έχει στραγγίξει παντελώς, δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, συνεπώς δεν θα μπορεί να προχωρήσει σε εκταμίευση της τέταρτης δόσης και εκ των πραγμάτων θα αναγκαστεί να οδηγηθεί στις κάλπες. Και όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι πράγματι πολύ πιθανό να οδεύσουμε για τον προαναφερόμενο λόγο σε εκλογές το Μάρτιο. Και απλώς, είτε το επιδιώκουν είτε πέφτουν... «θύματα εκμετάλλευσης» οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με τη συμπεριφορά τους παρέχουν ένα «άλλοθι» στον Γιώργο Παπανδρέου και εσωτερικού ή εσωκομματικού τύπου, προκειμένου, εφόσον πιεστεί, να προτιμήσει το δρόμο της κάλπης. Άλλωστε, τόσα μέτρα έλαβαν τώρα και ένα σωρό νομοσχέδια - καρμανιόλες βρίσκονται μπροστά μας, καθώς η κυβέρνηση τα δίνει όλα στην Τρόικα (και τα σώβρακα) προκειμένου ακριβώς να μπορέσει να εξασφαλίσει την 4η δόση. Αν δεν τα καταφέρει όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι κάλπες είναι η μόνη λύση. Όχι βεβαίως γιατί θα μας «σώσουν» οι επόμενοι, αλλά γιατί διά των εκλογών θα εκτονωθεί το κλίμα και προς τα μέσα και προς τα έξω.
Για να γυρίσουμε όμως στα «εξ οικείων βέλη», αυτή τη φορά εκτοξεύτηκαν από τη φαρέτρα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ο οποίος, για να μην ξεχνιόμαστε, είναι αυτός που μας έβαλε στην ΟΝΕ με ονομαστική (εντελώς ονομαστική όμως) σύγκλιση και όχι πραγματική, και αυτός είναι ένας ακόμη από τους σημαντικούς παράγοντες που έφεραν την οικονομία στο σημερινό αυτοκτονικό της στάδιο.
Ο «τέως» πρωθυπουργός, λοιπόν, και μέντορας του νυν, που του έδωσε και το «δαχτυλίδι», εξέφρασε τη διαφωνία του για την τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στην Ε.Ε., με άρθρο του σε κυριακάτικη εφημερίδα. Ο κ. Σημίτης κατέθεσε την εκτίμηση ότι «η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί στη συζήτηση περί τη χρεοκοπία και τους μηχανισμούς σωτηρίας, ενώ χρειάζεται να βελτιώσει την αξιοπιστία της και την εμπιστοσύνη των εταίρων της με άλλους τρόπους. Χρειάζεται να συμβάλλει σε σχέδια και πρωτοβουλίες για την αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης σε όλη την Ένωση».
Βέβαια, όλοι «τέως» και «επόμενοι», έξω από το χορό πολλά τραγούδια λένε. Όπως άλλωστε έλεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Αλλά, είναι γεγονός ότι οι φωνές εκείνων και εκτός και εντός ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τη λανθασμένη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, όλο και πληθαίνουν, όλο και μεγαλώνουν. Εδώ, δεδομένης της παραδοχής ότι η κρίση μαστίζει την Ελλάδα, η οποία είναι υποτελής της Τρόικας, δεν ψάχνουμε πλέον «σωτήρα» αλλά καλύτερο «διαχειριστή», κι έτσι όπως το πάει ο Γ. Παπανδρέου, σύντομα η γενική συνέλευση της πολύχρωμης ελληνικής πολυκατοικίας θα του πάρει τα κλειδιά.
