Πότε με το μαστίγιο και πότε με το καρότο, τους έχει τους βουλευτές του ο Γιώργος Παπανδρέου, προκειμένου να του... κάτσουν και να ψηφίσουν τον προϋπολογισμό. Γιατί, είδατε και είδαν, επίσης, τι έπαθε εκείνος ο καημένος ο ανθρωπάκος πριν καμιά εβδομάδα, τότε που πέρασαν άρον-άρον το νομοσχέδιο-σκούπα για τις (τέως) εργασιακές σχέσεις. Γιατί τώρα είναι καταναγκαστικές σχέσεις. Δεν πρόλαβε ν’ ανοίξει το στόμα του και να πει «όχι» και αμέσως ο «αρχηγός» τον διέγραψε από το ΠΑΣΟΚ δημοκρατικά-δημοκρατικά.
Και επειδή το ’χει ξανακάνει και κατά το παρελθόν και επειδή έχει ακόμα πλεόνασμα βουλευτών για να θέτει αβέρτα εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας, όποιον λοξοδρομεί ή και διαφοροποιείται, το έχουν και αυτό κατά νουν οι βουλευτές της ομάδας της πλειοψηφίας. Διότι, ως γνωστόν, «ο φόβος φυλάει τα έρμα»
Τώρα λοιπόν με το θέμα του προϋπολογισμού τους παίρνει πότε με το καλό και πότε με το άγριο, προκειμένου να τους φέρει στα νερά τους και να... μην του κάνουν νερά κατά την ψήφισή του. Διότι αυτός δεν είναι προϋπολογισμός, αυτός είναι ταφόπλακα. Και το γνωρίζει και ο ίδιος, όπως βεβαίως και ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με ένα μελιστάλαχτο ύφος μίλησε δυο-τρεις μέρες πριν στη Βουλή κάνοντας τη σχετική εισήγηση. Μόνο που δεν έπεσε στα γόνατα ν’ αρχίσει να παρακαλεί: «σας παρακαλώ ψηφίστε τον, που να συγχωρεθούν τα αποθαμένα σας», και άλλα παρόμοια σπαραξικάρδια.
Ξέρουν λοιπόν τι είδους πράγμα είναι αυτό το οποίο καλούν τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν - γιατί σύμπασα η αντιπολίτευση τους έχει γυρίσει την πλάτη, ως αναμενόταν - και τους πιάνουν πότε με το καλό και πότε με το άγριο για να πειθαρχήσουν οι... ταλαίπωροι. Γιατί «ταλαίπωροι» είναι πλέον οι βουλευτές της πλειοψηφίας που εξαναγκάζονται να επικυρώνουν με την ψήφο τους αποφάσεις που, όχι μόνο απέχουν (καλά καμιά σχέση) από τις προεκλογικές δεσμεύσεις που δόθηκαν, όχι μόνο δεν συνάδουν σε καμία περίπτωση με τη σοσιαλιστική (υποτιθέμενη) ιδεολογία τους, αλλά επιπλέον τους κατατάσσουν αβλεπί στην κατηγορία «εχθροί του λαού», κάτι που θα τους κυνηγάει διά βίου. Οπότε...
...Οπότε ο Παπανδρέου το πάει από ψυχολογική κούρα για να τους τονώσει το ηθικό σε ψυχολογικό εκβιασμό (και όχι μόνο), προκειμένου να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Προχθές κατά τη συνεδρίαση του άτυπου υπουργικού συμβουλίου ζήτησε από τους υπουργούς της κυβέρνησης να «βάλουν πλάτη», καθιστώντας τους έτσι σαφές - για όσους τυχόν είχαν τις αμφιβολίες τους - ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά υποζύγια της Τρόικας και των επιθυμιών της. Ωστόσο, υπάρχει τέτοια μουρμούρα, τέτοια γκρίνια και τέτοιος βαθμός δυσανασχέτησης πλέον μεταξύ των βουλευτών, που είναι αυτό που λένε «κρύψου και φώναξε» που λέμε. Όλοι λοιπόν, ή πολλοί τέλος πάντων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις πετάνε τις σπόντες τους από τον Σκανδαλίδη και την Τόνια Αντωνίου μέχρι τον Σαλαγιάννη και τον Ρομπόπουλο, ο οποίος μάλιστα έκανε και το εξής καταπληκτικό: Παρομοίασε την κατάσταση εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ως ένα γήπεδο που παίζεται μπάλα αλλά του ιδίου δεν του επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να πιάσει την μπάλα στα πόδια του. Και ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι τελευταία φορά που ψηφίζει υπό τέτοιες συνθήκες και δεν θα το ξανακάνει.
Η δε «κραταιά» άλλοτε Βάσω Παπανδρέου, που γενικώς τα έχει πάρει στο κρανίο με τους κυβερνητικούς χειρισμούς και δεν το κρύβει, χαρακτήρισε ξεκάθαρα «αναξιόπιστο» τον προϋπολογισμό, παρότι είπε ότι θα τον ψηφίσει. Τώρα «γιατί» ένας βουλευτής ψηφίζει έναν προϋπολογισμό που χαρακτηρίζει «αναξιόπιστο», αυτή είναι μια άλλη πικρή ιστορία η οποία εξηγείται από αυτά που λέγαμε προηγουμένως.
Έτσι λοιπόν, απόψε το βραδάκι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα... ξαναγράψουν ιστορία, με το ζόρι, διότι πέρα από το θάρρος της γνώμης που ορισμένοι το ’χουν, χρειάζεται και το θάρρος της μη ψήφου, που πολλοί δεν το ’χουν.
