Από το 1990 ο κόσμος γνώρισε πάνω από 60 μεγάλες συρράξεις και τα θέματά τους είναι σε συντριπτικό ποσοστό άμαχοι, γυναίκες και παιδιά. Μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί πάνω από 3.600.000 άνθρωποι και σχεδόν τα μισά θύματα ήταν παιδιά. Και σαν να μην φτάνει αυτό σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά συμμετέχουν σε ένοπλες συρράξεις ως στρατιώτες, εξαναγκάζονται στην προσφυγιά ή τον εκτοπισμό από τις εστίες τους, υποφέρουν κακοποιήσεις, βιασμούς και εκμετάλλευση, μένουν ορφανά ή ανάπηρα από νάρκες και εκρηκτικά. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με το ψήφισμα 55/282 της 7ης Σεπτεμβρίου 2001, αποφάσισε να θεσμοθετήσει ως Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης την 21η Σεπτεμβρίου κάθε έτους, η οποία άρχισε να γιορτάζεται από το έτος 2002. Η Συνέλευση διακήρυξε ότι η μέρα αυτή θα πρέπει να θεωρείται ως μια ημέρα παγκόσμιας εκεχειρίας και μη βίας, ως μια πρόσκληση προς όλα τα έθνη του κόσμου να διακόψουν τυχόν εχθροπραξίες, έστω μόνο για το συγκεκριμένο εισοκιτετράωρο. Την ημέρα αυτή προγραμματίζονται διάφορες εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο από τον ΟΗΕ, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, από θρησκευτικές οργανώσεις και τοπικές κοινωνίες των πολιτών. Αν και στην πραγματικότητα μια ημέρα ειρήνης δεν θα μπορούσε να επουλώσει τα βαθιά τραύματα του πολέμου και των συρράξεων στα κορμιά και την ψυχή εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο, η ημέρα αυτή προσφέρει μια ευκαιρία για μια υποτυπώδη δράση, ώστε να αποτραπούν οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι βίας και συγκρούσεων. Η UNICEF δημιούργησε και προωθεί διεθνώς μια αντιπολεμική ατζέντα 10 σημείων την οποία θα πρέπει να σέβεται η διεθνής κοινότητα ώστε να προωθείται η Ειρήνη και να προστατεύονται τα παιδιά από τον πόλεμο και τις συνέπειές του: Πρόληψη: Αντιμετώπιση των λανθανουσών αιτιών βίας η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να ασχοληθεί συστηματικότερα με το πρόβλημα της μεταφοράς όπλων και να επιβάλει οριστική απαγόρευση στις αποστολές οπλισμού σε ζώνες συγκρούσεων, θα πρέπει να εντοπιστούν οι ρίζες των κοινωνικοοικονομικών αιτιών του πολέμου και να προωθήσουν εκείνη την κοινωνική δομή που προστατεύει τα παιδιά. Κορίτσια και Γυναίκες: Εκπαίδευση και νομοθεσία ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλειά τους από σεξουαλική κακοποίηση και βιασμό σε περίοδο πολέμου.
Παιδιά Στρατιώτες: Αποκατάσταση και επανένταξη των παιδιών στρατωτών και προώθηση του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού για την πρόληψη της χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιώτες (απαγορεύει τη στράτευση κάτω των 18 ετών, η Ελλάδα το επικύρωσε στις 7 Σεπτεμβρίου του 2000). Νάρκες: Η UNICEF έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση και υποστηρίζει τη Συνθήκη της Οτάβα για την πλήρη απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. (Η Ελλάδα την επικύρωσε στις 25 Σεπτεμβρίου του 2003).
Εγκλήματα πολέμου: Άμεση καταγγελία μόλις αποκαλύπτονται και να υποστηρίζονται ηθικά και οικονομικά τα διεθνή δικαστήρια για τα εγκλήματα πολέμου. Τα παιδιά ως ζώνες ειρήνης: Εντατικοποίηση των προσπαθειών για καθιέρωση ζωνών που θα επιτρέπουν τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας και τον εμβολιασμό των παιδιών σε καιρό πολέμου. Κυρώσεις: Να λαμβάνεται υπόψη το συμφέρον των παιδιών πριν την επιβολή οποιωνδήποτε οικονομικών κυρώσεων.
Βοήθεια: Η βοήθεια σε περιπτώσεις μακροχρόνιων συγκρούσεων να κατευθύνεται στην επαναδημιουργία ισχυρών κοινωνικών δομών. Αποκατάσταση: Είναι απαραίτητο να ενισχυθούν τα προγράμματα αποκατάστασης και ψυχολογικής στήριξης των παιδιών στρατιωτών. Δεν υπάρχουν πόλεμοι αποδεκτοί γιατί το πρώτο και βασικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου είναι το δικαίωμα στη ζωή. Σ’ έναν πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Υπάρχει μόνο πολύς πόνος, δυστυχία, καταστροφή και απώλεια ανθρωπιάς. Η Ειρήνη αποτελεί το κορυφαίο συστατικό για την πρόοδο των λαών και την ευημερία τους. Βγάζει τις κοινωνίες από την απομόνωση και διώχνει το φόβο για το συνάνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, θρησκεία, καταγωγή, φύλο, κουλτούρα κ.λ.π. Η Ειρήνη αποτελεί μια πανανθρώπινη απαίτηση και δικαίωμα όλων των λαών του κόσμου και οι κυβερνήσεις οφείλουν να σέβονται τη βαθιά επιθυμία των λαών τους για Ειρήνη.
