Με μια πρώτη ματιά, κοιτώντας πανελλαδικά τα αποτελέσματα των εκλογών, το προφανές που μπορεί να επισημάνει ο οποιοσδήποτε είναι το ιστορικά μεγαλύτερο ποσοστό αποχής του εκλογικού σώματος, καθώς περίπου ένας στους δύο ψηφοφόρους αρνήθηκε να προσέλθει στις κάλπες. Ασφαλώς, το φαινόμενο της αποχής, και κατ’ επέκταση το εκλογικό αποτέλεσμα στο σύνολό του, επιδέχεται πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους ερμηνείες. Ωστόσο, η αποχή από τις εκλογές δεν συνεπάγεται αναγκαστικά την αποστροφή και την αδιαφορία των πολιτών προς την πολιτική ζωή του τόπου. Αυτή αποτελεί μία φοβική και συμπλεγματική ερμηνεία των εκπροσώπων του δικομματισμού. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία, έχοντας απολέσει σχεδόν 1.000.000 και 500.000 ψήφους αντίστοιχα, αρνούνται να ερμηνεύσουν ουσιαστικά το φαινόμενο της αποχής και προβαίνουν σε γενικότητες.
Είναι απόλυτα λογικό να εθελοτυφλούν και να αρνούνται να παραλάβουν το μήνυμα της αποχής, διότι το φοβούνται. Για την ακρίβεια, τρομοκρατούνται που βλέπουν τα ποσοστά τους να καταβαραθρώνονται και δεν παραλαμβάνουν το «δέμα» της αποτυχίας για να μην τους σκάσει στα χέρια. Τους φοβίζει η ανάγκη του κόσμου για αλλαγή, για αυτό άλλωστε φροντίζουν συνεχώς να αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και επιχειρούν να τους εγκλωβίσουν σε ανώφελα διλήμματα παλαιοκομματικών στρατηγικών. Παρ’ όλα αυτά, οι πολίτες μίλησαν ξεκάθαρα. Η αποχή μεταφράζεται ως την επιτακτική ανάγκη του κόσμου για ριζικές αλλαγές, για ουσιαστική ανανέωση και φυσικά για μια καινούρια εκπροσώπηση, αφού οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις έχουν προ πολλού χρεοκοπήσει.
Συνεπώς, το βασικό συμπέρασμα των εκλογών είναι ένα και αδιαμφισβήτητο: Οι πολίτες δήλωσαν με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι έχουν ανάγκη για αλλαγή. Κι ως γνωστόν, τις αλλαγές τις φοβούνται μόνο όσοι έχουν να χάσουν κεκτημένα. Όχι αυτοί που δεν σταματούν να αγωνίζονται, όχι αυτοί που έχουν μάθει ότι ζωή σημαίνει αδιάκοπη δημιουργία. Άρα, η αποχή είναι, χωρίς δεύτερες σκέψεις, μια πρώτης τάξεως πολιτική ευκαιρία για μια εκ βάθρων ανανέωση του πολιτικού συστήματος.
Δείτε για παράδειγμα τι έγινε στην Κρήτη, με την υποψηφιότητα του κ. Γιαννουλάκη ή ακόμα με την εκλογή από την πρώτη Κυριακή του Κώστα Μπακογιάννη στο Δήμο Ευρυτανίας...