Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο μου έδωσε η στάση και η συμπεριφορά ενός οδηγού οχήματος, που βρέθηκε τη μεσημβρία της 11ης/9/2010 καθ’ οδόν προς τον Πλαταμώνα, ακριβώς μπροστά μου, στο ύψος των διοδίων του Μακρυχωρίου, ο οποίος ηρνείτο στην υπάλληλο του «Αυτοκινητοδρόμου Αιγαίου» να πληρώσει το αντίτιμο της διέλευσης, αξίας ενός ευρώ. Στην προσπάθειά του να παρασύρει και άλλους οδηγούς να τον μιμηθούν ή να τον συμπαρασταθούν, ο συνοδηγός του έβγαλε από το παράθυρο του αυτοκινήτου μια επιγραφή με την ένδειξη «όχι στα διόδια». Μετά από λίγο και ενώ εν τω μεταξύ οι οδηγοί πίσω απ’ αυτό διαμαρτύρονταν κορνάροντας, κατέβηκε ένας καλοντυμένος και ευπαρουσίαστος κύριος, σηκώνει την μπάρα, χωρίς βέβαια να πληρώσει το αντίτιμο των διοδίων και έφυγε.
Με τη μέθοδο της παραχώρησης, σήμερα κατασκευάζονται στη χώρα μας πέντε (5) σύγχρονες οδικές αρτηρίες, συνολικού μήκους 1.471 χιλιομέτρων, όπως: Ιόνιος οδός (Ηγουμενίτσα - Αντίρριο), Ολυμπία οδός (Ρίο - Πάτρα - Πύργος - Ολυμπία - Καλαμάτα), Μορέως οδός (Κόρινθος - Τρίπολη - Μεγαλόπολη - Καλαμάτα - Σπάρτη), Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου (Θερμοπύλες - Λάρισα - Διάνοιξη Τεμπών - Κατερίνη - Κλειδί Ημαθίας) και Ε-65 (Παναγία Μετσόβου - Καλαμπάκα - Τρίκαλα - Καρδίτσα - Λαμία) που ενώνει την Εγνατία με τον Π.Α.Θ.Ε. Συνολικός προϋπολογισμός του τεράστιου και πρωτοφανούς αυτού έργου είναι ύψους 8,6 δισ. ευρώ και βαρύνουν, εκτός μιας μικρής συμβολικής συμμετοχής του Δημοσίου, τους ιδιώτες κατασκευαστές. Με τη μέθοδο αυτή έχουν κατασκευαστεί η Αττική οδός και η γέφυρα Ρίου - Αντίρριου.
Από την είσπραξη των διοδίων, η οποία καθορίζεται στη σύμβαση του έργου παραχώρησης, που έχει υπογραφεί μεταξύ του Δημοσίου και του ιδιώτη κατασκευαστή, το 23% είναι Φ.Π.Α. και πηγαίνει κατευθείαν στο κράτος, ένα μέρος για τη λειτουργία των αυτοκινητοδρόμων, ένα άλλο για τη συντήρηση αυτών, ένα μεγάλο μέρος για την απόσβεση του έργου (τοκοχρεολύσια) και το υπόλοιπο είναι το κέρδος του εργολάβου.
Υπόψη ότι το εκτελούμενο έργο των πέντε οδικών αυτών αρτηριών έχει επικυρωθεί με νόμους του κράτους από την προηγούμενη κυβέρνηση, από τη Βουλή, έχουν ψηφιστεί δε και από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση (σημερινή κυβέρνηση) και τον ΛΑ.Ο.Σ. Συνεπώς, η θέσπιση και η είσπραξη των διοδίων είναι νόμιμη και επομένως οποιαδήποτε άρνηση εκ μέρους των οδηγών είναι παράνομη και ποινικά πιστεύω κολάσιμη. Η παραχώρηση γίνεται συνήθως για 30 χρόνια και μετά η εκμετάλλευση των οδών επιστρέφει εκ νέου στο Δημόσιο. Εφόσον, όμως, η απόσβεση του έργου γίνει ενωρίτερα, τότε επανέρχεται αυτό αμέσως στο κράτος, όπως συμβαίνει τώρα με την Αττική οδό, η οποία επανέρχεται σε αυτό (κράτος) κατά 5 χρόνια ενωρίτερα. Αντί 25 στα 20.
Κάνω ως απλός Έλληνας πολίτης, πάντοτε υποθετικά, την πρόβλεψη ότι το κίνημα «όχι στα διόδια» και «δεν πληρώνω» παγιώνεται και έτσι στην πράξη καταργούνται τα διόδια και επομένως σταματά αυτόματα και η οικονομική υποστήριξη του έργου και ως εκ τούτου η μη συνέχιση των εν εξελίξει πέντε οδικών αυτών αρτηριών, μήκους 1.471 χιλιομέτρων και ό,τι αυτό συνεπάγεται με την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Εδώ τίθεται ενώπιον όλων μας ένα πελώριο ερώτημα. Ως Έλληνες τι προτιμάμε να αποκτήσει η χώρα μας, ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο, έστω και με τη μέθοδο της παραχώρησης ή να εξακολουθούμε ως χώρα να έχουμε ένα ανασφαλές τριτοκοσμικό; Στη χώρα μας κάθε χρόνο έχουμε από τα τροχαία ατυχήματα 2.100 περίπου νεκρούς (μία κωμόπολη) και πάρα πολλούς αναπήρους, με ετήσιο κόστος της Εθνικής μας Οικονομίας 600 εκ. ευρώ.
Εκεί που οι οδηγοί, αλλά και όλοι μας έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και πρέπει να παραπονούμεθα νόμιμα και να διαμαρτυρόμεθα, είναι ως προς το αντίτιμο των διοδίων στον Πυργετό. Πράγματι, τα 2,20 ευρώ είναι πολύ μεγάλο ποσό και απορώ πώς η υπεύθυνη εταιρία «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου» δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι είναι προς το συμφέρον της να το μειώσει δραστικά στο 1 ευρώ, καθόσον η διαφορά θα υπερκαλυφθεί από τις απώλειες, δεδομένου ότι άνω του 70% των οχημάτων τώρα τα παρακάμπτει (διόδια Πυργετού), χρησιμοποιώντας τους υπάρχοντες παραδρόμους.
Στο κάτω - κάτω της γραφής, στο Μακρυχώρι ο οδηγός πληρώνει 1 ευρώ και διασχίζει ένα κομμάτι διπλής εθνικής οδού 15 χιλιομέτρων, ενώ στον Πυργετό 2,20 ευρώ, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα μόνο 5 χλμ. Γιατί, κύριοι υπεύθυνοι της εταιρίας;
Πιστεύω ότι σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου και μέλους της Ε.Ε., όπως είναι η χώρα μας, τέτοιου είδους συμπεριφορές, όπως «πάνω οι μπάρες», «δεν πληρώνω», «όχι στα διόδια» και η αυτοδικία δεν βοηθούν στον εκσυγχρονισμό του τόπου και αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται με τη βία, ετσιθελικά και με τσαμπουκά, αλλά με συνεργασία και διάλογο, κάτι που δεν έχω αντιληφθεί να έχει προϋπάρξει ή να γίνεται.
Τέλος, κανένας μας δεν μπορεί να είναι υπεράνω του νόμου. «Dura lex sed lex» (σκληρός ο νόμος αλλά νόμος). Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι χρειάζεται εξ υπαρχής ένας επανασχεδιασμός και εξορθολογισμός των τιμών του συνόλου των διοδίων της χώρας.
