Όλα τα είχαμε τα κουνούπια μας έλειπαν! Όχι ότι μας έλειψαν ποτέ, αφού στη χώρα μας έχουν ως τώρα καταγραφεί 59 είδη κουνουπιών που ανήκουν στην ελληνική πανίδα. Αλλά τώρα, λέει, μας ήρθαν και πέντε νέα είδη που χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως επικίνδυνα και απειλούν να μας ρουφήξουν το αίμα, όσο δηλαδή θα απομείνει από τα άλλα αιμοβόρα του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας... Άλλωστε κάτι έπρεπε να αντικαταστήσει τον ιό της γρίπης και τους άλλους ιούς που μας έρχονται κατά καιρούς. Αφού πουλήθηκαν τα αντιγριπικά εμβόλια, τώρα μας έφεραν τον «ιό του Νείλου» για να πουληθούν και τα αντικουνουπικά. Για το φθινόπωρο και το χειμώνα βλέπουμε, κάτι θα βρεθεί.
Λοιπόν, αν είναι κάτι που μισώ θανάσιμα σ’ αυτή την εφήμερη ζωή, είναι το κουνούπι. Και η μύγα βέβαια μου είναι πολύ αντιπαθητική, αλλά από κάποια πλευρά της έχω μια εκτίμηση. Εκείνο που εκτιμώ στη μύγα είναι το θάρρος της γνώμης της και η εντιμότητα που δείχνει στον αγώνα για τη συντήρησή της. Η μύγα ενεργεί και δρα την ημέρα ή τη νύχτα, αλλά με το φως. Τη βλέπεις και ανάλογα κανονίζεις τη στάση σου και την πολεμάς. Σου λέει, εδώ είμαι κύριε, κοίταξέ με, κυκλοφορώ μπροστά στα μάτια σου. Δεν σου κρύβομαι. Και τη νύχτα όταν πέσει το σκοτάδι, αποσύρεται στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της για ν’ αναπαυθεί. Κοιμάται ο εχθρός της, κοιμάται κι αυτή. Έντιμη ανακωχή με ίσους όρους. Σας έχει πειράξει ποτέ μύγα χωρίς φως; Ποτέ! Κι όποιος ισχυριστεί το αντίθετο είναι κακόπιστος και ψεύτης. Πολύ εντάξει πετούμενο.
Έπειτα η μύγα έχει και ένα άλλο αξιοσέβαστο χάρισμα. Τα τινάζει εύκολα με τα διάφορα εντομοκτόνα. Αλλά κι αν δεν τα τινάξει μπαφιάζει με το πρώτο και πέφτει σε καταληψία για λίγες ώρες κι έτσι σου δίνει το αναγκαίο χρονικό διάστημα για να ξεκουραστείς χωρίς την ενόχλησή της. Και είναι και το άλλο: Το τσίμπημα της μύγας το αισθάνεσαι, σαν να σε τσιμπάει ψιλή βελόνα. Σε ειδοποιεί η μύγα ότι «σε τσιμπάω κύριε και κάνε ό,τι νομίζεις». Πολύ εντάξει πετούμενο, καθ’ όλα τα σημεία μάλιστα.
Ενώ το κουνούπι; Α, το άτιμο το κουνούπι! Το πιο ύπουλο έντομο. Την ημέρα κάνει το κορόιδο και περιμένει ναρθεί η νύχτα και να σβήσεις το φως, για να κάνει τη δουλειά του σε βάρος του τίμιου αίματός σου. Το τραβάει βέβαια το φως και τρέχει γιατί μυρίζεται μεζέ. Αλλά όσο βλέπει φως, καταλαβαίνει ότι το θύμα του είναι άγρυπνο και θα το κυνηγήσει. Και δεν έχει καμιά διάθεση να εκτεθεί σε κίνδυνο. Γι’ αυτό κουρνιάζει σε σίγουρα σκοτεινά καταφύγια, πίσω από κουρτίνες, πίσω από έπιπλα και πάντα σε σκούρες επιφάνειες, για να μη γίνεται ορατό. Κι εκεί περιμένει υπομονετικά την ώρα του για να απογειωθεί και να εξορμήσει εναντίον σου. Και πάλι όχι αμέσως. Πρώτα θα βεβαιωθεί ότι σε πήρε για τα καλά ο ύπνος, γιατί κάτι σαλέματα που κάνεις πριν παραδοθείς στη βύθιση, είναι ανησυχητικά σημάδια για το κουνούπι. Σου λέει, αυτός δεν κοιμήθηκε ακόμα και μπορεί να με πάρει είδηση και να μου δώσει καμιά στα μούτρα. Έτσι, μονάχα όταν είσαι παραδομένος στη ανυπαρξία, απογειώνεται και κάνει τη δουλειά του μ’ αυτόν τον οπισθόβουλο τρόπο. Αλλά και το τσίμπημά του είναι εξίσου ύπουλο, ποτέ δεν το αντιλαμβάνεσαι. Σηκώνεσαι το πρωί και βλέπεις στις επιφάνειες του σώματός σου διάφορες κοκκινίλες και ιδιαιτέρως στο πρόσωπο, το λαιμό και τα μπράτσα. Αυτά είναι τα σημεία που προτιμά, γιατί βρίσκει καλύτερη βοσκή, και κυρίως είναι τα πιο τρυφερά. Επιπλέον δεν το πιάνουν και όλα τα εντομοκτόνα καθώς έχουν υποχρέωση. Όσο για τα εντομοαπωθητικά και τα αντικουνουπικά, απλώς το απομακρύνουν για λίγο, αλλά εκείνο καραδοκεί και κάποια στιγμή θα επανέλθει δριμύτερο. Καθόλου εντάξει πετούμενο.
Ένα μονάχα αδύνατο σημείο έχει το κουνούπι. Ότι πολλές φορές ζουζουνίζει. Το μοτεράκι του κάνει ένα σφυριχτό θόρυβο και ειδοποιεί για την πτήση του εχθρού. Αλλά άμα κοιμάσαι του καλού καιρού, άντε να τ’ ακούσεις.
Ίσως σας κούρασα μ’ αυτή τη μυγοκουνουποφλυαρία, όμως είχα χρέος ν’ αναφέρω όλα αυτά τα πορίσματα των μελετών μου και της πείρας μου, για να εξηγήσω το θανάσιμο μίσος που τρέφω ειδικώς κατά του κουνουπιού.
Γελάτε, ε; Φαίνεται όμως ότι το θέμα δεν είναι και τόσο αστείο, αν σκεφτεί κανείς ότι στα πέντε νέα επικίνδυνα είδη κουνουπιών που προστέθηκαν τελευταίως στις δεκάδες των παρεπιδημούντων άλλων στον τόπο μας, περιλαμβάνεται και το «κουνούπι τίγρης». Αυτό, λέει, έγινε «διάσημο» διότι είναι το πιο ανθεκτικό του είδους του. Δεν περιμένει τη νύχτα όπως όλοι οι συνάδελφοί του. Εμφανίζεται αργά το μεσημέρι, δεν έχει πρόβλημα με το φως, τον ήλιο και τον αέρα και προτιμά τα σκουπίδια, όπου βρίσκει ιδανικό κατάλυμα και τα οποία - όπως ξέρουμε – υπάρχουν εν αφθονία στον τόπο μας, χάρη στην αμεριμνησία και την αδιαφορία των νεοελλήνων. Επιπλέον έχει την ικανότητα να μολύνει τα θύματά του προκαλώντας εγκεφαλίτιδες και μεταδίδοντας διάφορες άλλες ασθένειες. Και άντε να το ξεχωρίσετε από τ’ άλλα!
Αυτά και λάβετε τα μέτρα σας...
