Ο λόγος για την οδό Σαρίμβεη. Ένας από τους καλύτερους δρόμους της Λάρισας που δίνει την αίσθηση πόλης με προοπτική και μέλλον.
Τα μεγάλα πεζοδρόμια με τις φλαμουριές καθώς και η νησίδα με τους φοίνικες του προσδίδουν εξαιρετική ομορφιά.
Όταν μεγαλώσουν αυτά τα δέντρα θα δώσουν μια άλλη όψη στην περιοχή θα την αναβαθμίσουν και θα την κάνουν περιζήτητη για τους περιπατητές και λάτρεις του πρασίνου. Τρία- τέσσερα παγκάκια στα πεζοδρόμια θα ήταν χρήσιμα για ξεκούραση και ανάληψη δυνάμεων για συνέχιση του περιπάτου δεξιά ή αριστερά της νέας οδού Εχεκρατίδα που γι’ αυτή θα μπορούσε κάποιος να πει κακό λόγο. Χρόνια αυτό το έργο ήταν όνειρο για τη Λάρισα, λόγω της προέκτασης του στρατοπέδου της 1ης Στρατιάς στο χώρο αυτό, αλλά τελικά έγινε πραγματικότητα κι αυτό έχει σημασία διότι δείχνει τις καλές προθέσεις του στρατού να παραχωρεί τις εκτάσεις του, όπου αυτό καθίσταται εφικτό και το δήμο να τις αξιοποιεί για το συμφέρον των πολιτών.
Αφορμή να γράψω λίγα λόγια και να υπερασπιστώ αυτό το δρόμο πήρα από άρθρα, που δημοσιεύθηκαν στην «Ελευθερία» την Πέμπτη 8, το Σάββατο 10 Ιουλίου και την Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010, στα οποία αφ’ ενός μεν επισημαίνονταν ορισμένες παρατηρήσεις και σχόλια για τη σκοπιμότητα και τις κακοτεχνίες του έργου, αφ’ ετέρου δεν δίνονταν στοιχεία αντίκρουσης των κατηγοριών και των σχολίων και με το τελευταίο δινόταν ανταπάντηση στην απάντηση και διευρυνόταν το κατηγορητήριο για τα έργα και της ημέρες του κ. Τζανακούλη. Είναι βέβαιον ότι τα πράγματα παρουσιάζονται ανάλογα με την οπτική γωνία που τα βλέπει κανείς και το λόγο που τα αξιολογεί. Θα προσπαθήσω να εκφέρω τη γνώμη μου σαν ένας απλός πολίτης, που περπατάει συχνά σ’ αυτό το δρόμο, αμερόληπτα και αντικειμενικά. Να δω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Οι φωτεινοί σηματοδότες τοποθετούνται για την ασφαλή κυκλοφορία πεζών και οχημάτων και δεν αποτελούν μειονέκτημα αλλά πλεονέκτημα. Όπου προκύπτει ανάγκη τοποθέτησης νέων φαναριών αυτά πρέπει να τοποθετούνται αμέσως. Ένας δρόμος τριών περίπου χιλιομέτρων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λύσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Λάρισας με δεδομένο το πλήθος των αυτοκινήτων, απλά μαζί με άλλες παρεμβάσεις ανακουφίζει και διευκολύνει την κυκλοφορία. Τα τραγικά λάθη του παρελθόντος, όσον αφορά στον πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης μας αλλά και των άλλων πόλεων, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να τα φορτώνονται ευκαιριακά οι εκάστοτε δήμαρχοι, απλά στο βαθμό του εφικτού πρέπει να προσπαθούμε όλοι να τα διορθώσουμε.
Η ύπαρξη μικρής καλλιεργημένης με κηπευτικά έκτασης αριστερά του δρόμου δεν νομίζω ότι δημιουργεί πρόβλημα στις γειτονικές κατοικίες διότι τόσα χρόνια δεν έχω ακούσει παράπονα ή κάποιες διαμαρτυρίες.
Πράγματι το ακανθωτό σύρμα πάνω στα κιγκλιδώματα του μαντρότοιχου του στρατοπέδου δεν είναι ό,τι καλύτερο και δεν εξυπηρετεί κανένα απολύτως σκοπό. Η ασφάλεια που παρέχει ο μαντρότοιχος και τα κιγκλιδώματα είναι αρκετή, τα σύρματα δεν προσθέτουν απολύτως τίποτα και μπορούν κάλλιστα να αφαιρεθούν μετά από συνεννόηση με την 1η Στρατιά.
Θεωρώ επίσης υπερβολή την άποψη ότι οι χαμέρωπες φοίνικες στη νησίδα αποτελούν λάθος επιλογή. Είναι από τα πιο όμορφα και δοξασμένα καλλωπιστικά δέντρα σ’ όλες τις θερμές τροπικές χώρες. Στη χώρα μας ευδοκιμεί παντού ο φοίνικας και πάρα πολλά τοπωνύμια φέρουν το όνομά του. Κλάδους φοινίκων έστρωσε ο λαός να υποδεχθεί τον Ιησού κατά την είσοδό του στην πόλη των Ιεροσολύμων. Αυτό που πειράζει είναι η αστοχία στην ανάπτυξη μερικών φοινίκων που θα πρέπει μάλλον να αντικατασταθούν, αφού πρώτα διαπιστωθούν τα αίτια για την αντιμετώπιση του φαινομένου και τη μη επανάληψή του.
Όσον αφορά στην ύπαρξη του στρατοπέδου της 1ης Στρατιάς και των άλλων εντός της πόλεως σίγουρα κάποτε αυτά θα μεταφερθούν εκτός για να αξιοποιηθούν οι περιοχές αυτές με σύγχρονο τρόπο και δοθούν στους πολίτες σαν χώροι αναψυχής. Ουδέν λοιπόν κακό αμιγές καλού. Ως τότε χρειάζεται υπομονή γιατί όσο υπάρχει στρατός θα υπάρχουν και στρατόπεδα. Δυστυχώς η πολιτεία ξοδεύει αφειδώς χρήματα αλλού και όχι εκεί που χρειάζεται. Τριάντα χρόνια προγραμματίζουν τη μεταφορά του στρατοπέδου Γεωργούλα από τη Ν. Ιωνία Βόλου και ακόμη δεν κατόρθωσαν να την πραγματοποιήσουν. Ο στρατός είναι υπόθεση όλων μας και δεν πρέπει να τον θεωρούμε αντίπαλο στις διεκδικήσεις μας ούτε να προβαίνουμε σε καταλήψεις των στρατοπέδων όπως έκαναν ορισμένοι «προοδευτικοί» δήμαρχοι τη δεκαετία του ’80. Συνεννόηση κι όχι καταλήψεις και ύποπτες κραυγές χρειάζεται αυτός ο τόπος. Ο στρατός δεν έχει λόγους παραμονής του στα εντός των πόλεων στρατόπεδα όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις μεταφοράς των εγκαταστάσεών του εκτός των πόλεων.
Γενικώς για τις κακοτεχνίες έχω να παρατηρήσω τα εξής: Μακάρι αυτοί που μελετούν, επιβλέπουν και εκτελούν τα δημοτικά έργα να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μην παρουσιάζεται καμία απολύτως κακοτεχνία. Όμως ρωτώ καλόπιστα τον καθένα, που έχτισε δικό του σπίτι, για να μου πει αν δεν έγιναν κακοτεχνίες. Σίγουρα δεν θα βρεθεί κανείς που θα ισχυρισθεί κάτι τέτοιο. Η τεχνική κατάρτιση όσων ασχολούνται στην παραγωγή των έργων και η εν γένει υποδομή είναι δεδομένα και στο πλαίσιο αυτό λειτουργεί το όλο σύστημα. Υπό το πνεύμα αυτό ο νόμος συγχωρεί ατέλειες των έργων όταν αυτές δεν επηρεάζουν τη λειτουργία και την αντοχή του.
Θεωρώ ότι οι κριτικές και αντιπαραθέσεις για αυτό το δρόμο έχουν τη δική τους ιστορία και δεν αξίζει τον κόπο να συνεχιστούν γιατί θα πρόκειται περί όνου σκιάς. Δηλαδή ο καβγάς θα γίνεται για να διαπιστωθεί σε ποιον ανήκει η σκιά του γαϊδάρου, στον αφέντη ονηλάτη ή στον ενοικιαστή επιβάτη! Γενικώς χρειάζεται προσοχή γιατί και οι κρίνοντες κρίνονται. Ο χρυσούς κανόνας μάς προειδοποιεί: Μηδέν άγαν. Δεν καταλαβαίνω γιατί ευθύνεται ο κ. δήμαρχος για κάποιες δήθεν αστοχίες του έργου αυτού. Δεν υπήρξαν εργολάβος και επιβλέποντες μηχανικοί για να καταλογιστούν ευθύνες αν υπάρχουν; Το έργο δεν έχει παραληφθεί οριστικά για την καλή κατάσταση και τη συντήρησή του;
Η ιστορία του ιλάρχου Σαρίμβεη, το όνομα του οποίου πήρε ο δρόμος, πιστεύω ότι θα αρκούσε και δεν χρειαζόταν άλλες ιστορίες. Όμως όταν με το καλό μεγαλώσουν οι φοίνικες και οι φιλύρες προτείνω τη μετονομασία του δρόμου από ιλάρχου Σαρίμβεη σε οδό Φοίνικα και Φιλύρας, για να ικανοποιηθούν οι οικολόγοι αλλά και οι Βολιώτες μια και η νύμφη Φιλύρα ήταν μάνα του Χείρωνα του σοφού του Πηλίου και μέγα θεραπευτή των ηρώων. Δεν λέω σε οδό δημάρχου Κώστα Τζανακούλη, για να μην παρεξηγηθώ από φίλους και αντιπάλους του ανάλογα με την ερμηνεία, που θα μπορούσε να δοθεί ένθεν κακείθεν. Έτσι ο δρόμος αυτός θα έχει τη δική του πλούσια ιστορία!
