Του Παύλου Κονδυλίδη Γραμματέα Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Ελασσόνας
Η διαφάνεια όμως και το νοικοκύρεμα, αφορά και στις δουλειές των ελεφάντων και αυτές των τσακαλιών και εκείνες των μερμηγκιών.Θέλανε και θέλουν να μας πείσουν ότι η κοινωνία μας θα ήταν αδύνατο να συνέλθει από την αυτιστική περιδίνηση προς τη μαύρη τρύπα, χωρίς το σοκ της χρεοκοπίας.
To βιώσαμε έντονα επανηλειμένα, το ξαναβιώνουμε ακόμα μια φορά. Οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν παλιότερα, όταν προέβλεπαν κατάρρευση, ακόμα και διάλυση του ΠΑΣΟΚ.Το ίδιο θα συμβεί και τώρα που προέβλεψαν και συνεχίζουν, κατάρρευση του κράτους και μαζί με αυτό και του ΠΑΣΟΚ. Όσο παίζει η μουσική όλοι τρέχουν γύρω από τις καρέκλες. Μόλις σταματήσει, όλοι κάθονται σε όποια καρέκλα βρουν μπροστά τους. Κάποιος ή κάποιοι μένουν όρθιοι γιατί οι καρέκλες είναι λιγότερες. Αυτά όμως δεν αφορούν σε κοινωνία και πολιτεία ευνομούμενη και πολίτες που ζουν με ασφάλεια και αίσθημα δικαίου σε ένα κράτος δημοκρατικό και δίκαιο.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, και το πεδίο όπου συναντώνται και αλληλοσυγκρούονται η συνεργάζονται όλες σχεδόν οι κοινωνικές παράμετροι. Πιστεύουμε στο ΠΑΣΟΚ ότι ο ρομαντισμός είναι ρεαλισμός. Αυτή η άποψη κατά την ταπεινή μου γνώμη θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα που θα προκύψει μετά από τη θύελλα.
Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ στην κυβέρνησή μας, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να της καταλογίσω κάποια πράγματα. Επειδή όμως αυτά δεν θέλω να είναι αποκομμένα από το υπόλοιπο σκεπτικό μου, θα δοκιμάσω για λίγο την υπομονή των αναγνωστών της εφημερίδας ζητώντας την κατανόησή τους πιστεύοντας ότι αξίζει τον κόπο.
Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο της βασικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ (και σε ότι αφορά τη δημοκρατία μας και την κοινωνία) του δόγματός μας δηλαδή, που ο πρόεδρος μας επέβαλε- όχι ανοχή αλλά συμμετοχή, και αντιεξουσιαστές στην εξουσία-, θα ήθελα να καταθέσω συμμετοχικά και αυστηρά σαν πολίτης τούτα.Το 2004 και μετά βιώσαμε στο ΠΑΣΟΚ έντονα το χαρακτηρισμό που μας απηύθυναν και ιδίως και στον πρόεδρο τον ίδιο. «ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ», επειδή δεν προσχωρούσαμε στην κατηγορία των ανόητων και δεν πιστεύαμε στα ψέματα που εκείνη την εποχή με το τσουβάλι μας καταλόγιζαν και μας πολεμούσαν. Και επιμέναμε στο αυτονόητο. Τη διαφάνεια, και την αντιδιαπλοκή. Τώρα η «αίρεση» έγινε κοινωνικό «δόγμα». Προτιμώ λοιπόν να παραμείνω μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο τον πρόεδρό του Γιώργο Παπανδρέου αιρετικός, και ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΑ κινούμενος σε τούτη την τοποθέτησή μου, να ζητήσω από τους πολίτες να κάνουμε μια τέτοια βόλτα σκέψης και λογικής όπως παρακάτω.
Απευθύνομαι λοιπόν σε σένα ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου :
1. Σας καταλογίζω (όπως και το παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό γίγνεσθαι), ότι ενώ αναλάβατε τη χώρα στην πιο δύσκολη μεταπολεμική συγκυρία, και αντί να πτωχεύσουμε άμεσα, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και να είμαστε ρομαντικά ρεαλιστές.
2. Σας καταλογίζω ότι έχετε καλές προθέσεις, διάθεση για δουλειά, παράγετε έργο (όχι όμως ακόμα αναγνωρίσιμο).
3. Σας καταλογίζω ότι η Ελλάδα θα βγει δυνατότερη και ικανότερη να επιβιώνει στις μεταβαλλόμενες παγκόσμιες συνθήκες.
4. Σας καταλογίζω ακόμα γιατί για πρώτη φορά Ελληνική κυβέρνηση, συγκρούεται με τη διαπλοκή τη διαφθορά το συντεχνιασμό, την αντιπαραγογικότητα, τη γραφειοκρατία, που έχουν διαποτίσει κάθετα και οριζόντια την ελληνική κοινωνία δημιουργώντας στερεότυπα ότι αυτά είναι τα αυτονόητα.
5. Σας καταλογίζω ακόμα ότι αποκαλύπτετε την απαξίωση και διαφθορά που ποτίζει και δηλητηριάζει κάθε υγιές και δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας. Αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι οι πολιτικές που τις εξέθρεψαν και γιγάντωσαν δεν έχουν καμιά σχέση με φιλαλολαικότητα. Αλλά φιλολαικότητα είναι η διαφάνεια με όποιο κόστος, βάζοντας στο παιχνίδι τον κόσμο της εργασίας της παραγωγής και της προόδου.
Και για να κλείσω αυτή μου την τοποθέτηση ευχαριστώντας τους αναγνώστες άλλη μια φορά για την υπομονή τους, θα ήθελα να καταθέσω την πεποίθησή μου ότι αν ο πρόεδρός μας Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή μας συνεχίζει να πορεύεται με ταχύτητα, συντονισμό, εφαρμογή των μέτρων έξω από κρατικιστικές, χυδαιομαρξιστικές και λαικιστικοδεξιές συνταγές του παρελθόντος, τότε θα προχωράει πάντα μπροστά, ατενίζοντας και κτίζοντας την Ελλάδα του μέλλοντος. Τότε η υποστήριξη της κοινωνίας και των πολιτών της εργασίας και της προόδου θα είναι μαζί της.
Το ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του δομήθηκε (κτίστηκε) όχι σαν μια πολιτική δύναμη διαχείρισης, αλλά σαν μια δύναμη ανατροπής. Πρέπει λοιπόν και όσοι δεν το κατάλαβαν αυτό να το πιστέψουν. Δεν υπάρχουν πλέον μουσικές και καρέκλες και όρθιοι ή καθιστοί «ελέφαντες, τσακάλια και μερμήγκια».
Θέλουμε να εφαρμόσουμε ένα κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό μοντέλο που δεν θα επιβραβεύει την απάτη, τη διαφθορά, τον παρασιτισμό και την τεμπελιά. Όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό τόσο γρηγορότερα θα ξεφύγουμε και από την οικονομική και ψυχολογική κατήφεια που έχουμε περιπέσει. Τα παχιά λόγια και οι μαγικές συνταγές είναι τα εργαλεία των απατεώνων.
Η κρίση που διανύουμε είναι η μόνη ελπίδα για αλλαγή πορείας. Είμαι αισιόδοξος και ονειρεύομαι. Έχω ελπίδα πλέον κ σκέφτομαι με προοπτική. Πιστεύω με σιγουριά ότι το αυτονόητο θα λειτουργήσει και στην πατρίδα μου την Ελλάδα. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα αποτυχίας.
